روزنامه ایران ورزشی
1398/04/31
آی آدمها!
با پرداخت مطالبات پادوانی ورشکست نمیشویدآی آدمها!
فرشاد کاسنژاد
حدود یک و نیم سال پیش بود که معنای زندگی برای لئوناردو پادوانی عوض شد. یکباره و در یک لحظه. حتی تصورش برای ما سخت است، اینکه قدم در راههای پیشین که یک عمر رفتهای، برنداری. حتی باورت نمیشود، مثل پادوانی که گفته هنوز باور نکردهام. مصدومیت پادوانی در آن روز بارانی اهواز داستان زندگی او را عوض کرده. پادوانی دیگر نتوانست به رویایی که از ۱۲ سالگی او را از خانهاش جدا کرد، فکر کند.
اما همانقدر که برای پادوانی از دست رفتن آن رویاها باورکردنی نیست، ناباورانه است که باشگاه استقلال هنوز بدهیاش به پادوانی را پرداخت نکرده. پادوانی بیش از هر بازیکن دیگری به پولش نیاز دارد، چون درمان سخت مصدومیتی بیرحم را پشت سر میگذارد و حتی گفته در زندگیاش مسوولیتهایی در قبال وابستگانش دارد. درک چنین شرایطی نباید سخت باشد و پرداخت مطالبات او نیز باید در تمام یک و نیم سال اخیر اولویت باشگاه استقلال میشد، مهمتر از هر خرید دیگری در نقل و انتقالات و مهمتر از هر بدهی دیگری که میتوانست منجر به هر محرومیتی شود. این انسانیترین وظیفه باشگاه استقلال بود که از آن سر باز زده. تا همینجا، جای هزار گله از سوی پادوانی و هرکس که درکی از وضعیت او دارد باقی است اما حتی بعد از گلههای چندباره پادوانی هم واکنش باشگاه استقلال پرداخت سریع تمام مطالبات او نبوده و این جای حیرت دارد.
باشگاه استقلال باید تا شهریورماه ۳۵ میلیارد بدهیاش را پرداخت کند یا با طلبکاران به صلح مالی برسد، پروژهای تقریبا غیرممکن که میتواند محرومیت از حضور در لیگ قهرمانان آسیا را در پیش داشته باشد. استقلال اما اگر بدهی پادوانی را نپردازد، از لیگ مهمتری محروم شده که اسمش انسانیت است. نمیتوانیم بپذیریم که میان این همه هزینههای گزاف فوتبال، پرداخت مطالبات پادوانی ممکن نبوده. بیپولی بیشتر به بهانهای در این مورد خاص شباهت دارد. استقلال میتوانست شاخ و بال هر هزینه گزاف دیگری را بزند و این بدهیاش را پرداخت کند و حتی فراتر از پرداخت طلب، همواره پیگیر مراحل درمان بازیکن سابقش باشد اما این بدیهیترین مسوولیتها و رفتارها فراموش شده.
همین باشگاه بدهکار نه ولع خریدهای تازه را از دست میدهد و نه دست از قراردادهای تعهدآور بعدی برمیدارد. اما تا شما بگویید طلب پادوانی، یکباره تمام بدهیهای عالم ردیف میشود و ورشکستگی را رسما اعلام میکنند.
پادوانی با عبارتی ساده همراهی طرفداران استقلال با خود را طلب کرده: «من میخواهم شما به من کمک کنید تا پولم را از باشگاه بگیرم، چون من با شما قویتر میشوم.» بله، او با هواداران قویتر میشود و باشگاه را مجاب میکند تا به تعهدات خود پایبند باشد. همین باشگاه استقلال و دیگر باشگاهها گاه مقابل فرمایشات لیدرهای مجازی که چه بسا قدرت خود را از فالوور فیک میگیرند، تن به هر ماجرایی میدهند و هزینههای گزاف برای باشگاه میسازند تا مورد حملههای مجازی قرار نگیرند اما در این مورد که پادوانی شفاف میگوید کمکم کنید تا با قدرت گرفتن از هوادار، باشگاه را به پرداخت بدهی مجبور کند، انگار خبری از مجبور شدن نیست.
استقلال کاش ساده و بیهیچ وقتکشی در اینباره تصمیم بگیرد و بهترین تصمیم را که پرداخت تمام مطالبات پادوانی است، رسما اعلام کند. بیبهانه و بیمنت. «آی آدمها» همین دو کلمه آی و آدمها از شعر نیما برای کنایه به این ماجرا کافی است اما فریدون مشیری بعدها در پاسخ به نیما شعری نوشته که یک عبارت از آن هم اینجا معنای ماجراست: «ما شنیدیم و به یاری نشتابیدیم.»
سایر اخبار این روزنامه