روزنامه ایران ورزشی
1398/05/01
آیا جایی برای ترس هم هست؟!
ایران و مرحله دوم انتخابی جامجهانی 2022آیا جایی برای ترس هم هست؟! وصال روحانی حضور ایران در مرحله دوم مقدماتی جام جهانی فوتبال 2022 در قاره آسیا (و البته جام ملتهای آسیای 2023) از 19 شهریور و بازی دور از خانه با هنگکنگ آغاز میشود اما باید پرسید آیا در امر صعود ایران از این مرحله شک، ترس، نگرانی و خللی حس میشود؟ توجه به این مسأله که به جز هنگکنگ، بحرین، عراق و کامبوج هم در گروه ما (دسته سوم در میان 8 گروه 5 تیمی) قرار دارند حواسها را به سمت برخی رویدادهای منفی گذشته میبرد. مثلاً ناظران به یاد میآورند که چگونه باخت پر سروصدای یک-3 در زمین بحرین در مرحله مقدماتی جام جهانی 2002 در نهایت باعث عدم راهیابی ما به مرحله نهایی این پیکارها شد و برخی دیگر هم به این نکته اشاره میکنند که دستهای آهنین کارلوس کیروش و بالهای پرواز تیم به شدت محکم وی، طی 5 سال آخر زمامداری او در فوتبال ایران فقط مقابل دو رقیب آسیایی شکسته شد که یکیشان عراق بود که در اسفند 95 در دیداری دوستانه و بدون تماشاگر در ورزشگاه آزادی تیم ملی ما را صفر-یک برد و عراق به واقع تنها تیم در میان شاخصهای آسیا بود که کیروش هرگز نتوانست مغلوبش کند و باعث و بانی مستقیم حذف ما از جام ملتهای آسیا 2015 بود که سرمربی پرتغالی انواع کوششها را صورت داد تا آن اتفاق را گردن داور استرالیایی (بنجامین ویلیامز) بیندازد که البته حقیقت چیزی به کلی متفاوت بود.
با این حال در گروههای 8 گانه مرحله دوم پیکارهای انتخابی آسیا نه تنها هر 8 تیم نخست به مرحله بعدی راه مییابند بلکه در میان 8 تیمی که در این گروهها دوم بشوند نیز چهار تیمی که امتیازات بیشتر و تفاضل گل بهتری داشته باشند، بالا خواهند رفت تا مرحله نهایی مسابقات انتخابی یک بار دیگر با تقسیم شدن 12 تیم به دو گروه شش تیمی و صعود مستقیم دو تیم از هر دسته به «قطر 2022» برگزار شود. این بدان معنا است که تنها راه حذف شدن ایران سوم شدن در گروهش و ایستادن زیر دست عراق و بحرین یا دوم شدن در گروهش با رکوردهایی متوسط است که اگر آن را اصولاً و کلاً غیر ممکن ندانیم، چندان نیز از آن دور نخواهد بود. با این اوصاف مارک ویلموتس و شاگردانش میتوانند از 8 مسابقهای که مابین تاریخهای 19 شهریور 98 و 20 خرداد 99 در خاک خود یا زمین حریفان برگزار میکنند، نه فقط بهصورت تضمینهای صعود بلکه بهعنوان دیدارهایی تدارکاتی و وسایلی برای تقویت خویش جهت مرحله اصلیتر پیکارها و ایستگاه پایانی بهره گیرند و با بررسی شرایط خویش طی دیدارهای مرحله دوم و ارتقای سطح خود در مسابقات و در جریان تمرینات، به سطحی برسند که برای درخشش در مرحله سوم (و نهایی) پیکارها به آن نیاز است. ویلموتس تا به حال دو اردوی تدارکاتی برای تیم ملی ترتیب داده که اولی با یک برد خانگی صفر-5 مقابل سوریه و یک تساوی ارزشمند یک-یک دور از خانه برابر کرهجنوبی همراه شد اما اردوی دوم با فضایی کاملاً متفاوت و برای کسانی در تهران برپا شد که اگر هم به مسابقات بعدی تیم ملی راه یابند در آینده دور خواهد بود و نه در پیکارهای پیشرو و شاید تعداد عمدهای از آنها هرگز در یک دیدار رسمی ملی برای کشورمان به میدان نیایند.
حسن اردوی دوم آشناتر شدن مربی 50 ساله بلژیکی با مناسبات و روحیات و آدمهای فوتبال ما بود و او بیش از پیش فهمید در چه فضایی کار میکند و چگونه باید باشد تا نتیجه بگیرد و تلاشهایش ثمر بدهد. برای مرحله نهایی انتخابی جام جهانی قطر اینگونه فهمها و ادراکها و چنین اردوهای کمثمر (برای آینده نزدیک البته کارساز نخواهد بود و به قاطعیت بیشتری از سوی مربیان و بازیکنان تیم ملی در کوتاهمدت نیاز است اما اتفاقات سالهای اخیر و تلاش ویلموتس برای ساختن کاخ آرزوهایش روی دستاوردهای محکم و مهم چند سال اخیر و سایر واقعگراییهایی که در کار او مشاهده شده و تلاش او برای تعامل با باشگاهها (که ضد فلسفه کیروش است) از این نکته سخن میگوید که سرمربی فعلی ما ادوات و ابزار کسب نتیجه را میشناسد و راههای انتخابیاش را به درستی تعیین کرده و اخطارش دور از حقایق و نیازهای فوتبال ما نیست.