روزنامه ایران ورزشی
1398/06/09
آنقدر صبر میکنیم که هوادار تصمیم بگیرد!
ناکامی، فقدان اقتدار و ادامه رفتار استراماچونیآنقدر صبر میکنیم که هوادار تصمیم بگیرد!
علی مغانی
استقلال در اتفاقی نادر باز هم در دقیقه 95 امتیاز از دست داد. آندرهآ استراماچونی که روز چهارشنبه در مصاحبه مطبوعاتی پیش از بازی حاضر نشده بود، بعد از بازی هم بیآنکه کلمهای با کسی رد و بدل کند، قهر کرد و از ورزشگاه بیرون رفت تا رفتار غیرحرفهای و بچگانه مربی ایتالیایی همچنان ادامه داشته باشد.
این برای اولین بار نیست که یک مربی در کنفرانسهای مطبوعاتی قبل یا بعد از بازی حاضر نمیشود اما مسأله نگرانکننده آن است که مدیران استقلال هیچ تسلطی روی مربیای که استخدام کردهاند ندارند. آنها هیچ اطلاعی از اینکه استراماچونی قرار است امروز و فردا چه کند ندارند و در هر اتفاقی به همان اندازهای شگفتزده میشوند که بقیه هواداران!
رفتار و حرکات استراماچونی نشان میدهد که آشکارا از وضعیت فعلی و بودن در ایران راضی نیست. تیمش خوب بازی نمیکند، تا پایان هفته دوم خوب هم نتیجه نگرفته ولی با حمایت عجیب و غربیی که از سکوها و فضای مجازی گرفته، در استقلال اعلام «حکومت خودمختار» کرده. مشاورانش شناخت دقیقی از اتمسفر فوتبال ایران داشتهاند و او که هنوز چند ماهی نیست به اینجا آمده، دقیقاً همان راهی را میرود که کارلوس کیروش در دو سال آخر حضورش در ایران رفت؛ نافرمانی، ایجاد تنش، رفتار توهینآمیز و محبوبیت روزافزون! استراماچونی وارد یک بازی دو سر برد شده، اگر بماند دستمزد 750 هزار دلاریاش را میگیرد و اگر اخراج شود، با محبوبیتی که نصیبش شده مثل یک قهرمان از تیم جدا میشود و صد البته غرامت اخراجش را هم تمام و کمال میگیرد.
در سوی مقابل، امیرحسین فتحی همچنان به سبک مدیریتی انفعالی خودش ادامه میدهد. او که در استخدام استراماچونی هم نقش چندانی نداشت و موضوع انتخاب مربی را به خطیر سپرده بود، نه در برابر غیبت استراماچونی در جلسه مطبوعاتی پیش از بازی موضعی گرفت و نه از قهر کودکانه مربیاش بعد از بازی حرفی زد. او به جای اینکه از رفتار مربیاش حرف بزند، ترجیح داد به علیرضا فغانی بند کند که چرا چند ثانیه بیشتر وقت اضافه گرفته! مدیران استقلال در این مدت این انگاره را تقویت کردهاند که توان مسلط شدن بر مربی ایتالیایی را ندارند و فضای هواداری هم این اجازه را به آنها نمیدهد که تصمیم به قطع همکاری با او بگیرند. در این موقعیت پیچیده چاره چیست؟ شاید کم هزینهترین روش این است که بگذاریم آنقدر زمان بگذرد و استقلال بد نتیجه بگیرد که شعار «حیا کن، رها کن» از سکوها شنیده شود. به تعبیری دیگر، مدیران استقلال به جای اینکه خودشان تصمیم بگیرند برای آینده تیمشان چه کنند، ترجیح میدهند این وظیفه را به هواداران واگذار کنند.
در فضایی که هواداران تصمیم گرفتهاند تمام قد از استراماچونی حمایت کنند، شکاف میان مربی ایتالیایی و مدیران استقلال انگار در حال عمیق شدن است. روزنامه گاتزتا دلو اسپورت، هفته گذشته استراماچونی را به کسی تشبیه کرده بود که در استقلال زندانی شده! مقالهای که به احتمال بسیار با هماهنگی خود استراماچونی نوشته شده بود، چراکه جزئیاتی دقیق از اتفاقات داخلی باشگاه در آن قید شده بود. جزئیاتی که یک خبرنگار از 3500 کیلومتر دورتر نمیتواند به آن دسترسی داشته باشد. اینجا هم فتحی بیآنکه منبع اطلاعات این مطلب را مؤاخذه کند، صرفاً اعلام کرد توهین روزنامه ایتالیایی را بیجواب نمیگذاریم. شاید بهتر باشد او به جای پاسخ به روزنامه گاتزتا، خط خبری «ایران- ایتالیا» را برای همیشه مسدود کند.
آینده استراماچونی در ایران چگونه رقم میخورد؟ برای اینکه بدانیم این مرد 43 ساله چه تصمیمی برای آینده شغلی خود دارد احتمالاً باید باز هم منتظر رسانههای ایتالیایی باشیم. شاید او بخواهد خاطراتش در استقلال را به «دور ایران در هشتاد روز» محدود کند ولی آنچه که هواداران فعلاً از او میخواهند این است که کتاب «عبور از بحران» را برای استقلال بنویسد.
به هرحال فتحی باید هرچه زودتر رابطهاش با استراماچونی را بازتعریف کند. احتمال موفقیت استقلال در طول فصل با وجود این اختلاف درونی علنی، بیشتر از صفر نیست. از آن گذشته فتحی فقط چند روز دیگر فرصت دارد تا رضایت طلبکاران سالهای پیش را جلب کند و با گرفتن مجوز حرفهای، استقلال را از خطر حذف در آسیا نجات دهد. حذف استقلال از لیگ قهرمانان آسیا، میتواند معادلات مدیریتی در این تیم را پیچیدهتر و وضعیت درون رختکن را آشفتهتر از قبل کند.