تریدینگ فایندر
روزنامه ابتکار

پیشنهاد مکرون، فریب قالبی یا گشایشی تازه؟

طاهر جمشیدزاده*- چند روزی است فضای جامعه به واسطه سفر ظریف به شهر ساحلی بیاتریز فرانسه ملتهب شده است. ظریف پس از دیدار قبلی‏اش در جمعه گذشته با رئیس‏جمهوری و همتایش «ژان ایو لودریان» در پاریس، دوباره و به درخواست مقامات ارشد فرانسوی راهی این سفر غیر‏منتظره شده که خیلی‏ها آن را سورپرایز کننده‏ترین سفر رئیس دستگاه دیپلماسی ایران در۴۰سال گذشته قلمداد کردند. در حاشیه اجلاس جی۷ ظریف، مکرون و همتای فرانسویش ۴ساعت پشت درهای بسته با هم بحث و گفت‏وگو کردند و پس از این ملاقات شگفت‏انگیز بود که خبری فوری و سریع بر روی تلکس خبری خبرگزاری‏های جهان قرار گرفت و به سرعت باز‏نشر شد و آن‏ ملاقات ترامپ و روحانی‏ بود. در پی نشر این خبر در سایت‏های خبری و در فضای مجازی، کاربران نظرها و دیدگاه‏های متفاوتی را با هم به اشتراک گذاشتند و در داخل هم احزاب و جناح‏ها، خواص و مردم به این مسئله واکنش نشان دادند. کشور عزیز ایران ما که بارها و بارها با توجه به فتوای مقام معظم رهبری، ساخت بمب اتم را طبق شارع مقدس دین مبین اسلام حرام دانسته است و اعلام کرده است که هیچ‏گاه در‏صدد دستیابی به این ماده ویرانگر و مخرب که جان انسان‏ها را به خطر می‏اندازد نبوده و نیست. اما آمریکا و هم‏پیمانانش همواره با بدبینی و سوءظن به این قضیه می‏نگرند و پس از توافق تاریخی برجام که پس از ۲۰ماه تلاش مداوم شبانه‏روزی و در یک ماراتن سخت و نفس‏گیر در ایستگاه وین به بار نشست و ایران و ۶قدرت جهان با هم به توافق رسیدند‏، متاسفانه به یکباره اردیبهشت ۹۷ ینگه دنیا و رئیس‏جمهوری خود‏شیفته‏اش از زیر بار تعهدات برجامی شانه خالی کرد و با نقض عهد و پیمان، ‏‏‏امضایش را پس گرفت و مجدد تحریم‏های ظالمانه و یکجانبه آمریکا علیه مردم‏‏ ایران برقرار شد‏ و یک تروریسم اقتصادی تمام‏عیار علیه ملت و دولت ما شکل گرفت. اکنون باید هوشیارانه باید این طرح و باصطلاح ‏طرح‏واره‏ای‏ که مکرون واسطه آن است را با دقت، ظریف، عمیق و با درایت کندوکاو کرد که آیا یک تصور قالبی است در عمل و یا قرار است گشایشی در امور صورت بگیرد. تلاش‏های امانوئل مکرون برای میانجی‏گری عملی بین تهران و واشنگتن که در حاشیه اجلاس سران گروه۷ انجام شد به طرز شگفت‏انگیزی موثر واقع می‏شود. اگر شناخت غیر‏رسمی مردم جهان درباره رفتار دونالد ترامپ دارای اعتبار قابل توجهی بود؛ در عین حال، برای دستیابی به این داوری اجتماعی ممکن است مرتکب خطاهای نظام‏داری هم بشویم و شگفت اینکه همین شناخت‏های غیر‏رسمی، در راه داوری درست اختلال ایجاد می‏کنند. به عنوان ناظران غیر‏رسمی سپهر سیاست، نخستین مشکلی که با آن روبه‏رو هستیم گردآوری داده‏ها در خصوص این دیدار به صورتی نظام‏دار و بدون سوگیری است. به عنوان مثال در ایالات متحده وقتی یک پژوهشگر زمینه‏یاب(Survey researcher) می‏خواهد تعداد آمریکایی‏هایی را که از حق سقط جنین برای زنان طرفداری و جانبداری می‏کنند تخمین بزند، دقت فراوان به کار می‏برد که با نمونه‏های تصادفی یا معرف(Representative) مردم تماس گرفته شود. به این معنا که برای مصاحبه، تعداد کاتولیک‏ها، پروتستان‏ها، زنان، مردان و نظایر آن به نسبت درصد آنها در کل جمعیت کشور، در نمونه وجود داشته باشد. اما وقتی به عنوان پژوهشگر زمینه‏یاب غیر‏رسمی سعی می‏کنیم همین تخمین را به روش شهودی انجام دهیم، احتمالا منبع اصلی داده‏های ما افرادی هستند که شخصا با آنها آشنایی داریم. روشن است که چنین مجموعه افرادی، معرف یا نماینده کل جمعیت نیستند. منبع دیگر مردم برای جمع‏آوری داده‏ها، رسانه‏های جمعی و به‏ویژه جراید کثیرالانتشار کشوری است که معمولا نمونه‏های غیر‏تصادفی و نامعرف را به دست می‏دهد.
پژوهش‏ها نشان داده است وقتی دو دسته اطلاعات واضح و ناواضح برای جلب توجه ما رقابت می‏کنند، برآورد و داوری ما بیشتر تحت تاثیر اطلاعات واضح و روشن قرار می‏گیرند. حتی وقتی اطلاعات ناواضح معتبرتر و اساسا آگاهی‏دهنده‏تر باشند، در زمینه دریافت اطلاعات از رسانه‏های گروهی، اثر وضوح به صورت مسئله خاصی در‏می‏آید. حتی اگر گزارشگران صادقانه هردو وجه روشن و ناروشن موضوع دیدار ‏ترامپ و روحانی‏ را به‏طور یکسان پوشش بدهند، باز هم گرایش‏های خبر‏پردازی(information‏processing) مخاطبان سوگیری را ایجاد خواهد کرد؛ حتی اگر تلویزیون گزارشی درباره نتایج یک نظرسنجی بدهد حاکی از اینکه اکثریت مردم کشور حق رای و همه‏پرسی را تایید می‏کنند. مسئله ای که دو بار پیشنهاد داده شد و عملیاتی نشد.‏ باز هم وقتی بخواهیم برآورد شهودی از افکار عمومی به دست بدهیم؛ بیشتر احتمال دارد تصاویر واضحی از هجمه انتقادات و کشمکش‏ها را به یاد بیاوریم و برآورد خود را بر آن قائم و مبتنی سازیم که رئیس‏جمهوری در جشنواره شهید رجایی جواب محکم و دندان‏شکنی به آنها داد و باز دکترین قوی و مقتدر راهبردی جمهوری اسلامی ایران را با اقتدار به آنها مخابره و گوشزد کرد و با ذکر این جمله: «که ما به دنبال عکس گرفتن با کسی نیستیم.» همه رشته‏های آنان را پنبه کرد و آب پاکی روی دستشان ریخت و ختم کلام اینکه به قول سعدی شیرازی: «این رشته سر دراز دارد.»
*روزنامه‏نگار
تریدینگ فایندر
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
غلط زیادیِ دزدان دریایی!(یادداشت روز) (کيهان) امارات عربی استعمارگران (جوان)
سایر اخبار این روزنامه
نمکی: به جای چرتکه، به دزدها‌ ماشین‏حساب دادیم افشاگری‌های جدید وزیر بهداشت محمدرضا ستاری وضعیت پارادوکسیکال برجام «ابتکار» از واکنش‌های احتمالی طرف‌های اروپایی نسبت به گام سوم هسته‌ای ایران گزارش می‌دهد فعالیت‌ها و برنامه‌های حزب «جامعه اسلامی مهندسین» بررسی شد مهندسین در تکاپوی اتحاد شمارش معکوس برای حذف یارانه دهک‌های بالا آغاز شد حل معضل 9 ساله در 6 ماه! تسهیلات ارزی با چه نرخی بازپرداخت می‌شوند؟ دو شوک پیاپی ارز در دهه نود ویلموتس: می‌خواهیم بازی خود را به حریفان تحمیل کنیم نه آنکه اسیر بازی حریف شویم آرش فلاحت‌پیشه، در گفت‌وگو با «ابتکار» از جایگاه اندیشه در هنر نمایش ایران در حال حاضر گفت رئیس‌جمهوری: زبان‌ دولت گره دارد بریتانیا در انتظار انتخابات زودهنگام بوریس جانسون شکست خورد میرمحمدصادقی: گاهی در مبارزه با فساد مصلحت‏اندیشی می‌شود آذری جهرمی: صحبت‌هایم به مذاق صداوسیما خوش نیامد، پخش نکردند پیشنهاد مکرون، فریب قالبی یا گشایشی تازه؟