روزنامه ایران ورزشی
1398/07/16
اینقدر حرف نزنید!
رسول مجیدیقبل از خواندن این گزارش، اندکی وقت بگذارید و با گوشیهای موبایل یا نزدیکترین رایانهای که میتوانید به آن دسترسی داشته باشید، سری به خبرگزاریهای کشور بزنید و خودتان ببینید چند درصد از خبرهای اصلی هر خبرگزاری ورزشی، معطوف به مصاحبه مدیران باشگاهها است.
حتماً شنیدهاید که ایران نسبت به جمعیت و وسعتش از لحاظ داشتن رسانههای ورزشی کمنظیر است. چندین و چند روزنامه ورزشی هر روز صبح روی کیوسکها میرود، چیزی حدود 10 خبرگزاری با بخشهای فعال ورزشی وجود دارد و البته چند ده سایت همیشه آپدیت. جالب اینجاست که بیشتر این رسانهها هر روز حداقل یکی دو تیتر از مطالب اصلیشان اختصاص به مصاحبههای مدیران دارد. مصاحبههایی که اکثراً منجر به حاشیه میشوند و طعنه و کنایه. بعضی از روزها بالای 50 درصد خبرهای اصلی هر خبرگزاری به مصاحبههای حاشیهزا ختم میشود. آنها همیشه در دسترس هستند. با خبرنگاران اساساً رابطه خوبی دارند و به شدت میل به دیده شدن دارند.
این درست عکس رویهای است که در فوتبال اروپا وجود دارد. شما سایتهای معتبر ورزشی دنیا را بالا و پایین کنید، آرشیو روزنامههای مطرح اروپا مثل اکیپ و گاتزتا دلو اسپورت و مارکا را ورق بزنید و ببینید چند بار به تیتری هرچند کوچک از قول مدیران باشگاههای مطرح دنیا برخورد میکنید.
مدیران فوتبالی بیشتر در فصل نقل و انتقالات که باشگاه متبوعشان به دنبال خرید بازیکن است، در رسانهها آفتابی میشوند و تازه خیلیها صحبت درباره بازیکنان جدید را به معاونانشان یا مدیر فنی تیم میسپارند اما در ایران از دیرباز مد بوده که مدیران باشگاههای مطرح مدام در رسانهها وعده ترکاندن بمب بدهند.
حالا در سال 1398 هم اوضاع همچنان بر همین منوال است و تازه شرایط بدتر هم شده است. انصاریفرد و فتحی، هفتهای نیست که مصاحبه نکنند. روزی نیست که گفتهای منتسب به آنها تیتر محافل خبری نشود. آنها حالا دیگر حتی مثل لیدرهای دو باشگاه با همدیگر وارد جنگ لفظی هم شدهاند و از این راه به دنبال جذب لایک در فضای مجازی هستند.
دیروز کمیته انضباطی اعلام کرد میلیچ، بازیکنچپپای استقلال به دلیل هل دادن ناظر بازی پیش از شروع بازی با ذوبآهن، یک جلسه از همراهی آبیهای پایتخت محروم است. این حکم خیلی زود با واکنش مدیر باشگاه استقلال روبهرو شد. او مطابق معمول به جای اینکه موضعگیری در اینگونه موارد را به مدیر روابط عمومی باشگاه واگذار کند، خودش دست به کار شد و به خبرگزاری فارس گفت: «شما دقت کنید در شهرآورد پایتخت مدافع پرسپولیس (کنعانیزادگان) استارت درگیری و تنش را زد ولی هیچ برخوردی با او صورت نگرفت. متأسفانه شهر آنقدر آشوب است که بعد از عدم محرومیت کنعانیزادگان که تماشاگران را تحریک کرده، باشگاه پرسپولیس خواهان کسر شدن محرومیت خلیلزاده هم شده بود. وقتی علیرضا بیرانوند را به آن راحتی میبخشند معلوم است که مدیران این باشگاه خواستار کسر محرومیت مدافع تیمشان هم میشوند. یک بازیکن برای تحریک تماشاگران چه کار باید انجام دهد که با او برخورد شود؟ مدافع پرسپولیس توپ را به سمت تماشاگران شوت زده ولی هیچ برخوردی با او صورت نگرفته است اما میبینید با میلیچ مدافع استقلال که بسیار مؤدب و سر به زیر است بلافاصله برخورد کرده و او را محروم میکنند، اسم این کار چیست؟»
فتحی که انگار بیشتر از محروم نشدن بازیکنان پرسپولیس ناراحت بود تا محروم شدن هافبک خودش، بازهم بحث را به تیم رقیب کشاند: «شما ببینید 90 دقیقه به امیر قلعهنویی در بازی سپاهان و پرسپولیس فحاشی شد اما فقط 8 میلیون تومان جریمه برای باشگاهی که تماشاگرانش آنگونه علیه سرمربی حریف فحاشی میکردند در نظر گرفته شد. این دوگانگی باعث سرخوردگی ما شده و انصافاً از این اتفاقات متأسف هستم.»
این مصاحبه خیلی زود با واکنش محمدحسن انصاریفرد رو به رو شد. او هم در بازگشت دوبارهاش به مدیریت باشگاه پرسپولیس سعی کرده حضور پررنگی در رسانهها داشته باشد و هرجا که بحثهای هواداری داغ است، رد پایی از مدیر پرسپولیس هم دیده میشود. او هم موضعگیری درباره حرفهای مدیر استقلال را شخصاً و بدون درگیر کردن روابط عمومی باشگاه انجام داد و گفت: «هنوز آثار آرایی که فتحی سال 73 در کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال داد وجود دارد. او با آرایی که صادر کرد باعث شد تا بازیکنان بزرگ پرسپولیس مثل عابدزاده، پیوس، محرمی و... محرومیتهای طولانیمدت را تحمل کنند. شاید فتحی هنوز فکر میکند مسئول کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال است که میخواهد سر پرسپولیس و بازیکنانش را ببرد؟!»
اشاره مدیرعامل پرسپولیس به آرایی است که فدراسیون فوتبال بعد از دربی جنجالی سال 1373 صادر کرد و چند بازیکن معروف پرسپولیس را با محرومیتهای چندساله مواجه ساخت. امیرحسین فتحی، مدیرعامل فعلی استقلال آن زمان رئیس کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال بود.
نکته مهم اینجاست که حضور پر رنگ مدیران در رسانهها فقط به مدیران عامل دو باشگاه پرطرفدار استقلال و پرسپولیس ختم نمیشود. اعضای هیأت مدیره سرخابیها و مدیران باشگاههای دیگر هم علاقه ویژهای به صحبت کردن دارند. آنها هیچوقت از خودشان نمیپرسند که در فوتبال روز دنیا کدام عضو هیأت مدیره در رسانهها حضور دارد. اصلاً چه کسی اعضای هیأت مدیره رئال مادرید و بارسلونا و منچستر یونایتد را میشناسد. نهایتاً همه مالک و رئیس باشگاه را میشناسند و اوست که گهگداری در رسانهها آفتابی میشود.
جایگاه مدیریت در فوتبال به همین دلیل برای برخی مدیران اقتصادی و سیاسی جذاب است. ورزش به دلیل داشتن رسانههای زیاد و دنبالکنندگان فراوان ویترینی است برای بهتر دیده شدن و ظاهراً مدیران ایرانی، علاقه وافری دارند برای اینکه توی چشم باشند.
قبل از شروع لیگ، فدراسیون فوتبال اعلام کرد میخواهد با کسانی که اقتدار داور و کمیته انضباطی را زیر سؤال ببرند، به سختی برخورد کند. آنها حتی در هفته اول چندین مربی را به خاطر اعتراضهای خیلیخیلی کمشان به داور که کاملاً هم محترمانه بود به کمیته انضباطی فراخواندند. ولی حالا مدیران باشگاهها به نحوی در رسانهها مظلومنمایی میکنند که انگار تمام تصمیمهای انضباطی در فوتبال ایران با انگیزههای رنگی گرفته میشود. ظاهراً هیچ محرومیت خاصی هم نمیتوان برای مدیران در نظر گرفت به جز جریمه میلیونی باشگاه که از بودجه باشگاه کم میشود و ضرری به جیب مدیران عاشق مصاحبه نمیزند. فقط میشود امیدوار بود که روزی در فوتبال ایران برسد که مدیران کمتر مصاحبه کنند و بیشتر بگذارند تصمیماتشان به جای آنها حرف بزنند. روزی که با این وضعیت بعید است به زودی فرا برسد.
سایر اخبار این روزنامه