تریدینگ فایندر

موانع آموزش فراگير

فاطمه قاسم‌زاده رئيس هيأت‌مديره شبكه ياري كودكان سياست وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي براي شناسايي كودكان بازمانده از تحصيل، موجب خوشحالي است هر چند اين اقدام بخش كوچكي از وظايف حاكميتي اين وزارتخانه است. فارغ از ارزشمند بودن اين اقدام، درباره كارآمدي روش وزارت رفاه در شناسايي كودكان بازمانده از تحصيل ملاحظاتي وجود دارد كه بايد به آنها توجه كرد.
نخستين نكته قابل تأمل اين است كه وزارت رفاه براي شناسايي كودكان بازمانده از تحصيل كد ملي افراد ثبت‌نام‌كرده را ملاك قرار داده است، در حالي كه بخشی از كودكان بازمانده از تحصيل در ايران فاقد شناسنامه‌اند. به اين ترتيب اين بخش از جامعه از تحليل‌هاي وزارت رفاه بيرون مي‌مانند. البته قبل از اين، ما درباره خطاي اين روشِ محاسبه هشدار داده بوديم. پس نبايد اين تصور يا توهم پيش آید كه براي مثال، آمار 141‌هزار نفري كودكان بازمانده از تحصيل، قطعي و نهايي است؛ به‌خصوص در استان‌هايي مانند سيستان و بلوچستان بخش زيادي از كودكان بازمانده از تحصيل فاقد شناسنامه‌اند و تمركز بر محاسبه جامعه آماري اين كودكان با استفاده از كد ملي چندان نتيجه‌بخش نخواهد بود.
از طرفي، با شمار زيادي از كودكان مهاجر بازمانده از تحصيل طرف هستيم كه در بررسي‌هاي مسئولان غايب هستند. سياست كشور در برابر مسأله پذيرش مهاجران بايد بيش از پيش روشن و دقيق شود تا اين كودكان هم بتوانند از حق اساسي آموزش برخوردار شوند. كودكان حاصل از ازدواج‌هاي موقت هم گروه ديگري از كودكان فاقد شناسنامه‌اند كه باز هم از آمارهاي رسمي جا مي‌مانند.
براي شناسايي و تحصيل اين دو گروه هم بايد چاره‌اي انديشيده شود. كودكان معلول بخش ديگري از بازماندگان از تحصيل در ايران هستند. متاسفانه سياست روشن و برنامه‌ مدونی براي تحصيل كودكان معلول وجود ندارد؛ از اين رو، بسياري از معلولان امكان حضور در محيط‌هاي آموزشي را از دست مي‌دهند.
تریدینگ فایندر


علاوه بر همه اينها، شمار زيادي از كودكان بازمانده از تحصيل، همان كودكان كار و خيابان هستند. يعني شاخص فقر اقتصادي در محروميت آنها از حق آموزش موثر است.
بنابراين سياست‌گذاري بايد به‌گونه‌اي باشد كه سازمان‌هاي مردم‌نهاد با حمايت دولت بتوانند اين كودكان را از اين چرخه رها كنند. براي رسيدن به آماري اطمينان‌بخش و بعد برنامه‌ريزي واقع‌بينانه، بايد نهاد دولت مجموعه‌اي از روش‌‌ها را به کار بگیرد، زیرا اتكا به يك روش کافی چاره‌ساز
نیست.
لحاظ كردن اين ملاحظات و تهيه برنامه‌اي جامع كه بتواند همه واقعيت‌‌هاي آموزش كودكان را در ايران مدنظر قرار دهد بايد به يكي از اولويت‌هاي دولت بدل شود.
براي رسيدن به چنين وضعيتي لازم است همه سياست‌گذاران اهميت آموزش فراگير را براي همه كودكان درك كنند و در برنامه‌‌ريزي‌هايشان از مشورت سازمان‌هاي مردم‌نهادي كه به‌طور تخصصي و عملي با اين موضوع سر و كار دارند، بهره بگيرند.
تریدینگ فایندر