روزنامه جوان
1398/09/06
روضه وداع
غمی عظیم در سینهام سنگینی میکند! باز هم آمد سراغم لعنتی! چه زود گذشت این ایام مشهدالرضایی! آخرین شب حضورمان در شهر ثامنالائمه است! خودم که هیچ، گلوی قلمم را نیز بغض گرفته! برگردیم تهران، دم اذان، آخر کدام مسجد، مسجد گوهرشاد میشود؟! کجا ببریم این دل وامانده را؟! بگذار رضائیه بنویسم به عشق سلطان! دنبال صحت و سقمش نباش! آیه و روایت به رخم نکش! دیوانه را چه به منطق! مجنون را چه به استدلال! عاشق را چه به عقل! سر جدت برای ما پابرهنههای بیکلاس، کلاس بیخود نگذار! ما اهل معرفتیم؛ معارف را اقلاً در این دلنوشت بیخیال! بگذار اشکم را بریزم! میخواهم هیچ شهری نباشد؛ اگر مشهدالرضا نباشد! میخواهم هیچ صحنی نباشد؛ اگر صحن انقلاب نباشد! میخواهم هیچ پنجرهای نباشد؛ اگر پنجرهفولاد نباشد! میخواهم هیچ سقاخانهای نباشد؛ اگر اسماعیلطلا نباشد! میخواهم هیچ بهشتی نباشد؛ اگر بهشترضا نباشد! میخواهم هیچ بازاری نباشد؛ اگر بازاررضا نباشد! میخواهم هیچ صلواتی نباشد؛ اگر «اللهم صل علی علیبن موسیالرضاالمرتضی» نباشد! میخواهم هیچ آهنگی نباشد؛ اگر موسیقی نقاره نباشد! میخواهم هیچ غذایی نباشد؛ اگر غذای حضرتی نباشد! میخواهم هیچ رواقی نباشد؛ اگر رواق امامخمینی نباشد! میخواهم هیچ ضامنی نباشد؛ اگر ضامن آهو نباشد! میخواهم هیچ حدیثی نباشد؛ اگر «سلسلهالذهب» نباشد! میخواهم هیچ شرطی نباشد؛ اگر «و انا من شروطها» نباشد! میخواهم هیچ آستانی نباشد؛ اگر آستان قدس رضوی نباشد! میخواهم هیچ اذانی نباشد؛ اگر اذان صبح به افق مشهد مقدس نباشد! میخواهم هیچ اذنی نباشد؛ اگر «اذن به یک لحظه» نباشد! میخواهم هیچ نجوایی نباشد؛ اگر «آمدمای شاه» نباشد! میخواهم هیچ شمسی نباشد؛ اگر شمسالشموس نباشد! آری! خورشید بیاجازه رضا، مجال طلوع ندارد! و ماه بیرضایت حضرت، هیچ نوری ندارد! خدایی سخت نیست خداحافظی با چنین امام رئوفی؟! یا رضا! با بارانیترین چشم ممکن از توای امام مهربانیها میخواهم که این را آخرین زیارت مشهدالرضای ما قرار ندهی! کم نمکت را نخوردهایم! خودت کمک کن که نمکدان نشکنیم! گرفتاریها دارند این مردم، حضرت آفتاب! طرف آمد رونق به اقتصادمان دهد، پیریمان را زودرس کرد! محروم نکن ایران و ایرانی را از دعای خودت! به یمن قدوم شما، پارهتن اهلبیت است این وطن! هوای ما را داشته باش! حواست به ما باشد! راستش کلیدی جز عنایت تو نمیشناسیم! میرویم کیلومترها دورتر، اما هر کجا دلمان قفل کرد، یاد دارالولایه میکنیم! و حرمی کمی آنسوتر! السلام علیک یا ابالحسن!