دولت، سرگردان در چرخه مالیات و یارانه

1- در حالیکه دولت در اقدامی چریکی، شتابزده و تنش‌زا نرخ بنزین را 300 درصد افزایش داد تا به قول خودش به کمک اقشار آسیب پذیر بشتابد (ولی کیست نداند که به نام اقشار کم درآمد و به کام دولت است) در حرکت غیر عادلانه و غافلگیرانه دیگری سلبریتی‌ها و هنرمندان را از پرداخت مالیات معاف کرده است. حرکت‌هایی متناقض که منبعث از آشفتگی‌های نظری و سردرگمی‌های چرخشی دولت در سیاست‌های سلیقگی و بی پایه است.
2- در همه جای دنیا مالیات از جمله مهمترین درآمدهای دولت است و امری شناور و مرسوم است که هر فرد، نهاد و ارگانی به تناسب درآمدش مالیات پرداخت می‌کند و فرار از آن اقدامی غیراخلاقی و غیرقانونی است که بشدت در مراجع قضایی پیگیری می‌شود. در ایران اما به واسطه اینکه بخش عظیمی از اقتصاد به صورت زیرزمینی و پنهان در جریان است عملا امکان پیاده‌سازی سیستماتیک فرآیند مالیات
 عملی نیست.
3- با وجود عدم امکان مالیات‌گیری کامل به علت اقتصاد غیرشفاف، عدم وصول مالیات از بخش‌های آشکار اقتصادی جای شگفتی دارد. البته برخی نهادها هستند که دارای زور زیادی هستند و عملا دولت قادر به اخذ مالیات از آنها نیست ولی بخشودن مالیات سلبریتی‌ها با درآمدهای چشمگیر هیچگونه توجیه اقتصادی، اخلاقی، اجتماعی و منطقی ندارد. آنچه مسئله را بغرنج می‌کند این است که افرادی با درآمد یک هزارم این افراد به شکل منظمی انواع مالیات می‌پردازند و باور آن برایشان سخت است که افراد دیگری با درآمدهای کهکشانی از مالیات معاف باشند.
4- وقتی سیستم در شرایط نامناسب اقتصادی برای کاستن از فشار تحریم‌ها، فرار از بار یارانه و تامین هزینه‌هایش در عملی بشدت هزینه‌زا بنزین را که کالایی مبنایی و بلاشک در افزایش قیمت سایر کالاها و خدمات تاثیرگذار است افزایشی تصاعدی می‌دهد، معافیت اقلیتی با درآمدهای نجومی نشان از استمرار رویه‌های غیرعلمی و نوعی عدالت‌ستیزی و اقدامی غیراصولی و مصداق نمک پاشی بر زخم اکثریت ضعیف با درآمدهای حداقلی است. هیچ استدلال متقنی نمی‌تواند سیاست دولت را در این زمینه توجیه کند که دولت از کم درآمدها و بی‌خانمان‌ها مالیات بگیرد تا اقلیتی در رفاه باشند. نهادها و اماکن دیگری هم هستند که درآمدهای بی‌زحمت کهکشانی دارند و مالیات نمی‌پردازند. آنها برای خودشان تبدیل به دولتی در دولت شده‌اند. دولت به سادگی توده‌های بی بضاعت را قربانی اقلیت‌های نازپرورده، نهادهای مالیات گریز و اقتصاد پنهانی می‌کند. اینگونه چرخه تبعيض‌های مالیاتی، فقیرتر شدن فقرا و فربه شدن پردرآمدان ادامه می‌یابد.