تریدینگ فایندر

چرا افشین‌ ‌هاشمی‌؟

ساقی سلیمانی‪-‬ فیلم «خداحافظ دختر شیرازی» که اقتباسی ایرانی شده از فیلم «دختر خداحافظی» است در حال اکران است . افشین‌هاشمی‌نویسنده و کارگردان و بازیگر نقش اول این فیلم است که در این متن به توانایی‌های او در عرصه سینما و تئاتر و ادبیات می‌پردازم. در وضعیت فعلی سینما، تئاتر و ادبیات که به واقع در ارتباط تنگاتنگ با هم هستند به شدت با فقر متن دست به گریبانیم و در این میان در سال‌های اخیر بیش از پیش افشین‌هاشمی‌توانست دایره وسیعی از مخاطب را جذب آثارش کند و این بدون نویسندگی امری غیرممکن بود، مخاطبان افشین‌هاشمی‌در عرصه ادبیات مکتوب، نمایش و فیلم شاهد موارد مثبت بسیاری بودند از جمله اینکه آثار او زیر متن‌های قوی دارند و این احترام به هوش و شعور مخاطب است در عین حال که مخاطب از کشف و شهودی که خواهد داشت در مواجهه با اثر هم لذت می‌برد. طنزی شریف و فاقد بی اخلاقی‌های رایج جامعه و همینطور به ظاهر آثار هنری در آثار‌هاشمی‌برای مخاطب در این جامعه سراسر خشم و ناامیدی باعث اوقات خوش و مفرح می‌شود که در عین حال امنیت خاطر را هم به همراه دارد. افشین‌هاشمی‌در متن‌هایش فضاهای مطلوب و دور از ذهن و در دسترس ایرانی را بازیافت و به مخاطب یادآوری می‌کند که چطور می‌شود با امکانات کم در فضای فعلی با زندگی با شور و شعور تازه ای طرف شد ، در همین راستا اگر جدا از بررسی متن سر فصلی باز کنیم با نام روانشناسی متن‌های افشین‌هاشمی‌خود زیر شاخه‌های مفصلی را شامل خواهد شد که در هر اثر ‌و زمان تاریخی‌هاشمی‌چطور با
آسیب شناسی‌های اجتماعی و بسیار روانکاوانه
و متعهد سعی در تاثیر گذاری مثبت
بر روی مخاطبان خود را دارد . ادبیات نوشتاری افشین‌هاشمی‌را می‌توان ادبِ فراموش شده ی دستوری در زبان روزمره دانست؛ ادبیاتی که نه سخت و نافهمیدنی است و نه سخیف و پیش پا افتاده ، بلکه نوعی صحبت کردن دلنشین است که چیزی نمانده منسوخ شود پس ذات هر مخاطبی را جذب خود می‌کند که افراد باالذات به خوبی و زیبایی بیان گرایش بهتری دارند تا به فحاشی و شوخی‌های سخیف جنسی که این روزها در لباس کمدی خوراک سینما و تلویزیون شده و به شکلی ریشه ای
تریدینگ فایندر


دارد تیشه به ریشه فرهنگ و ادبیات
جامعه می‌زند. در فیلم «خداحافظ دختر شیرازی» افشین‌هاشمی‌به تمام این نکات متعهد مانده است و اثر قابل دفاعی ارائه کرده است که می‌تواند هم سرگرمی‌باشد هم کسی دست خالی از سالن بیرون نرود فیلمی‌که نباید نادیده گرفت که چقدر هم بحث روز و مفیدی را در قالب داستانش مطرح می‌کند، نمی‌توان نادیده گرفت که نسلی از اواسط
دهه پنجاه شمسی تا اواسط دهه
۶۰ شمسی وجود دارد که به اصطلاح باری به
هر جهت رشد کردند و جامعه یا درگیر جنگ بود یا خرابی‌های بعد جنگ و اینها تا به خودشان آمدند بدون درکی از عشق و بیشتر برای آزادی ازدواج کردند و بعد به همان دلیل هم زندگی‌های نصفه و نیمه منجر به طلاق که آمارش به راحتی قابل پیگیری است . این نسل اکثرا کودکانی تک سرپرست را هم بعد طلاق با خود دارند و حالا با زندگی در چنین موقعیتی دست به گریبانند، داستان افشین‌هاشمی‌آسیب شناسی ضعف‌ها و قوت‌های این افراد هم هست، افرادی که حق دارند عشق را تجربه کنند حق دارند زندگی را از پنجره ای خوش منظره تر ببینند. امیدوارم مخاطبان بسیاری با این فیلم همراه شوند و به هم پیشنهاد دیدن این فیلم شریف را بدهند.
تریدینگ فایندر