آقای رائفی پور! ما نیامده‌ایم که برویم

آفتاب یزد- گروه شبکه: پس از اظهارنظر جنجالی زینب ابوطالبی، مجری شبکه افق سیما که گفته بود: «اگر کسی اعتقاد ندارد جمع کند و از ایران برود!»، حالا و در آستانه برگزاری انتخابات ویدئویی از علی‌اکبر رائفی‌پور، فعال رسانه‌ای اصولگرا در فضای مجازی بازنشر شده است که نشان می‌دهد مواضع ابوطالبی را با ادبیات عجیب‌تری تکرار کرده است! او گفته است: «اعضای حزب کمونیست چین 80 میلیون نفرند و این 80 میلیون، یک میلیارد و 380 میلیون نفر را دارند مدیریت می‌کنند و گفته بودند تا سال 2020 یک نفر هم زیر خط فقر ندارند. می‌دانید چرا؟ چون حاکمیت، یگانه است... یا این حاکمیت را قبول دارید سلّمنا یا قبول ندارید برو گم‌شو بیرون.»
> «چینِ بی‌خدا»
نمی‌تواند الگوی «انقلابی به نام خدا» باشد
در این راستا عصر ایران طی یادداشتی به قلم مهرداد خدیرنوشته است:« اولین بار است که درباره گفته‌ای از او یادداشتی می‌نویسم. واقعیت این است که پیش از این چهره‌ای چندان جدی در حد آقای رحیم‌پور ازغدی یا حتی حسن عباسی درنظرم نمی‌آمد. اما چون جوان است و بر جوانانی هم اثر‌گذار و حامیانی هم دارد و به لطف فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی چه از سر ستایش و چه سرزنش، بیشتر دیده می‌شود، بر این سخن می‌توان قدری تامل کرد و این که تریبون‌هایی به او سپرده می‌شود. این ویدیو هرچند تازه منتشر شده اما ممکن است مربوط به قبل باشد چون در آن می‌گوید «تا سال 2020». حال آن که اکنون در سال 2020 هستیم.نشانه دیگر، دالّ بر این که مربوط به قبل است این است که پس از شیوع ویروس «کرونا» کمتر کسی چین را مثال می‌زند چون گرفتار بیماری «کرونا ویروس»‌اند که تا کنون قریب هزار قربانی گرفته و به اقتصاد و پرنسیب به چین در جهان، بسیار آسیب رسانده است.انگیزه این نوشته این هم نیست که یادآور شوم همان حرف خانم مجری شبکه افق را با الفاظ زننده تکرار کرده است. همان که گفته بود «هر که مدل زندگی سلحشورانه را نمی‌پسندد از ایران برود» و بعد در واکنش به موج انتقادات گفت «به نظر می‌رسد باید عذرخواهی کند». چون از یک منظر و بر خلاف ظاهر، از سخنان مجری افق نرم‌تر است. او گفته بود از این کشور بروید (و برنده سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر هم پاسخ داد «کسی می‌رود که آمده باشد. حال آن که ما نیامده‌ایم، بوده‌ایم») و این می‌گوید «از حاکمیت بروید». هر چند مشخص نیست که چه جایگاهی در حاکمیت دارد که از جانب «حاکمیت» سخن می‌گوید. نکته مورد نظر این نوشته و البته شگفت‌آور این است که «چینِ بی‌خدا» را به عنوان الگوی «انقلابی به نام خدا» معرفی می‌کند. (انقلابی به نام خدا یا انقلابِ به نام خدا یا در جست و جوی معنی یا معنویت، مهم‌ترین توصیفی است که 40سال قبل از انقلاب اسلامی و در تفکیک آن با انقلابات دیگر ارائه می‌شد. میشل فوکو فیلسوف معاصر فرانسوی در اوج انقلاب 57 به ایران آمد و چنان تحت تاثیر معنویت‌جویی انقلاب ایران قرار گرفت که گفت این انقلابی در جست و جوی معناست و البته آن قدر شیفته آن شد که آمار یکصد نفری شهدای 17 شهریور 57 را 4 هزار نفر اعلام کرد و همین هم مورد استناد قرار گرفت. او 26 سال پیش درگذشت و تصور کنید زنده می‌ماند و می‌دید الگوی حزب کمونیست معرفی می‌شود) سال‌هاست که در سیاست، آرمان‌گرا نیستم و نیک می‌دانم چین به دومین اقتصاد جهان تبدیل شده و رقیب جدی آمریکاست و این هم هرگز شوخی نیست و گزاره‌ای کاملا درست است. اما این آقا نه «اقتصاد چین» که الگوی حزب کمونیست چین در اداره کشور را به جمهوری اسلامی پیشنهاد می‌کند. یا می‌خواهد بگوید برای رشد اقتصادی باید حاکمیت را مانند چین در اختیار اقلیتی قرار دهیم.


به عبارت دیگر در این سرزمین، نیاکان ما 113 سال قبل برای تبدیل سلطنت مطلقه به سلطنت مشروطه و تاسیس پارلمان و عدالت‌خانه انقلاب کردند (انقلاب مشروطه / 1285 خورشیدی) ونسل ما و قبل ما 41 سال قبل برای تبدیل سلطنت مشروطه اما عملا مطلقه شده شاه به جمهوری با محتوای اسلامی انقلاب دیگری برپا کردند ( انقلاب اسلامی/ 1357 خورشیدی) و یکی از شعارها هم این بود: «چین، شوروی، آمریکا/ دشمنان خلق ما».حالا آیا این جوانِ متولدِ چند سالِ پس از آن انقلاب و برخوردار از تریبون‌های مختلف، شیوه حزب کمونیست چین را به عنوان الگوی کشورداری معرفی می‌کند: 80میلیون، یک میلیارد و 300میلیون نفر دیگر را! یا با حساب خودشان یک میلیارد و 380میلیون جمعیت را.بدین ترتیب در ایرانِ 80میلیونی هم لابد یک حزب 8 میلیونی باید دیگران را اداره کند. به عبارت دیگر اعتراف به کفایت 10 درصد با وعده رفع فقر. آخر یکی از این تریبون دار بپرسد: آیین ما کنفوسیوسی است، یا تک حزبی هستیم یا نوع حکومت به جای جمهوری اسلامی، جمهوری خلق است که تئوریسین جوان، چنین موضوعی را مطرح می‌کند؟ تا جایی که یادمان می‌آید هیچ یک از رهبران انقلاب چنین الگویی معرفی نمی‌کردند. آیا این قدر از معنویت و جوهره انقلاب، تهی شده‌ایم؟ این جوان البته سال انقلاب اساساً به دنیا نیامده بوده و هرگز طالقانی را و احتمالا امام را از نزدیک ندیده اما دیگران که بوده‌اند چرا تماشا می‌کنند؟لابد می‌گویید او را نباید جدی گرفت. آزادی بیان دارد. او می‌گوید و شما هم می‌نویسید. اما تریبون‌هایی که به او سپرده می‌شود و مستمعان جوان و نوجوان چه می‌شوند؟ مهم‌تر این که به مرور نماینده گفتمان رسمی می‌شود. وگرنه از جانب خود و احیاناً حزب خود که
مشکلی ندارد.
شاید هم گفته شود منظور اصلی در ارائه این الگو موفقیت چین در رفع فقر است. بله، این همان چین است که مردم در احوال‌پرسی از هم می‌پرسیدند: غذا خورده‌ای؟ اینها را می‌دانیم اما اگر این است اتفاقا موفقیت‌های اقتصادی چین از زمان «دنگ شیائو پینگ» و بها دادن به رقابت در اقتصاد و ایجاد مناطق آزاد و اتخاذ سیاست‌های متفاوت شروع شد و ربطی به اندیشه‌های کمونیستی و نوع اداره کشور ندارد. رائفی‌پور صریح و روشن خواستار تعطیلی انتخابات و مردم‌سالاری است حال آن که قانون اساسی بر برگزاری انتخابات در همه عرصه‌ها تاکید دارد. به عبارت دیگر به مردم گفته می‌شود: نان اگر می‌خواهید راه این است. حال آن که در خاور دور و کشورهایی چون چین و ژاپن و هر دو کره، نظم حرف اول را می‌زند و ما مشهوریم به بی‌نظمی! سال‌ها پیش خبرنگار خارجی در توصیف جامعه ایرانی گفته بود: در نهایت نظم،
در حال بی‌نظمی‌اند!پیشرفت‌های چین قابل انکار نیست و شخصا معتقدم اگر چین نبود بسیاری از دستاوردها و محصولات فنی در اختیار همگان قرار نمی‌گرفت اما جایی ندیده و نخوانده بودم که کسی حزب کمونیست را الگوی کشورداری قرار دهد. شاید یکی باید به این تئوریسین جوان و پر سر و صدا یادآوری کند چین در هر چه الگو باشد از حیث سلطه یک حزب بر شهروندان دیگر نمی‌تواند و اگر هم بتواند اخلاقی نیست. صریح‌تر این که «چینِ بی‌خدا، نمی‌تواند الگوی انقلابی
به نام خدا باشد».
> واکنش کاربران
اما آنچه که در فضای مجازی با بازتاب‌هایی از سوی کاربران شبکه‌های اجتماعی روبه رو شد، این بود که رائفی پورخطاب به کسانی که حکومت را قبول ندارند می‌گوید: «گمشو بیرون»!
یکی از کاربران در این مورد نوشته است:
« رائفی‌پور رسما به ملت شریف ایران توهین کرده و گفته هر کس حاکمیت رو قبول نداره بره گمشه بیرون، آقای رائفی پور! ما جزء این خاکیم با تمام مشکلاتش دوستش داریم شما اگر مشکل داری...»
کاربر دیگری گفته است:«لطفا به امثال ایشون تریبون ندهید»
دیگری نوشت:« چرا مردم ایران اینقدر راحت اجازه می‌دهند که امثال ایشون بهشان توهین کند. واقعا چرا...!»
کاربران دیگر نوشته‌اند:« به قول امیر آقایی ما از جایی نیومدیم که بهمون میگین اگه راضی نیستین برید.ما ریشه دراین خاک و وطن داریم.»،« آقای رائفی پور ایران ارث پدری نیست»