روزنامه ایران

یک عمر زندگی با زخمه تار



نداسیجانی
خبرنگار


هوشنگ ظریف نوازنده پیشکسوت تار شامگاه شنبه 17 اسفند ماه درگذشت. چندی پیش فرصتی پیش آمد تا به بهانه‌ تولدش میهمان منزلش باشم؛ ظریف متولد 16 آذرماه سال 1317 است و تمام آن لحظه‌ها و آن دیدار ماندگار و صحبت‌های دلنشین بانو پروین صالح (همسر هوشنگ ظریف) را که می‌گفت: «زندگی من و ظریف مملو از عشق است و برای همین عشق، ساز می‌نواختیم... هوشنگ ظریف بزرگترین افتخار زندگی من است او برای من استاد، همسر و یک رفیق مهربان است.»  هوشنگ ظریف از سال‌های پیش ‌به بیماری آلزایمر مبتلا شده و در منزل بستری بود. همسر هوشنگ ظریف آن روز تعریف می‌کرد از روزی که ظریف بیمار شده حال و روز خوشی ندارم. روزها و شب هایم با مرور خاطرات آن دوران می‌گذرد و از خدا می‌خواهم هرچه زودتر سلامتی خود را به‌دست آورد... حسین علیزاده از استادش و جاری و زنده بودن نوای ساز او و زندگی در این روزگار تلخ اینگونه نوشت: «زندگی را به عاشقانش سپرد و رقص انگشتانش در حرکتند تا از نغمه‌هایش زندگی جاری بماند عطر عشق، عطر زندگی را در وجودمان دمید تا عاشق بمانیم و از یادش شاد شویم ظریف افسانه بود...»


فرهاد فخرالدینی
آهنگساز و رهبر ارکستر
آشنایی من با زنده‌یاد هوشنگ ظریف به دوران فعالیتم در هنرستان موسیقی برمی‌گردد. آن دوران همکار بودیم وسالیان سال در کنار هم کار کردیم. هوشنگ ظریف انسانی درستکار، نجیب، شریف و معلم بزرگی بود. او درکنار تعلیم و تربیت در نوازندگی تار هم زبانزد و متبحر بود و با ارکسترهای بسیاری همکاری داشت البته دیدار ما تنها به هنرستان خلاصه نشد در آن سال‌هایی که رهبر ارکستر رادیو و تلویزیون بودم آقای ظریف را در رادیو می‌دیدم که فعالیت داشتند و بعد‌ها در شورای عالی خانه موسیقی این دیدار‌ها ادامه داشت و از مصاحبت با ایشان بسیار لذت می‌بردم. هوشنگ ظریف هنرمندی جاودانه است و هرگز فراموش نخواهد شد.

داریوش پیرنیاکان
نوازنده تار
از هنر و خصیصه‌های فردی زنده یاد استاد هوشنگ ظریف هر‌چه بگویم کم است. او انسانی بسیار دوست داشتنی، شریف و پایبند به آداب ادب و علاوه بر اینها به هنر زیبای نوازندگی تار هم آراسته بود. استادی ایشان در بداهه نوازی، تک نوازی و گروه نوازی و بویژه در تعلیم و آموزش بسیار بارز است چنانکه سه نسل از نوازنده‌های تارایران که هر کدام استادان بزرگی در موسیقی هستند از شاگردان آقای ظریف بوده‌اند. خود من نیز این توفیق و سعادت را داشتم که در دوره‌ای از محضر ایشان بهره ببرم آن دوران که آقای ظریف در هنرستان موسیقی ملی نزد استاد شهنازی دوره لیسانس را می‌گذراندند از ایشان خواهش کردم شیوه نوازندگی آقای وزیری و قطعات پیچیده و ضربی را از روی نت از ایشان بیاموزم و سال‌های بعد نیز توفیق دیدار‌شان را در خانه موسیقی داشتم و علاوه بر اینکه از اعضای هیأت مدیره خانه موسیقی بودند رئیس کانون نوازندگان خانه موسیقی هم بودند. ایشان مانند یک دوست با ما برخورد می‌کرد نه یک شاگرد و استاد. آثارشان با آقای پایور ماندگار و جاودانه است. جای چنین بزرگانی بخصوص کسانی که در امر تعلیم و تربیت تأثیرگذار بودند بسیار خالی است و امید است کسانی که در امر آموزش فعالیت می‌کنند راه این بزرگان را ادامه بدهند چرا که یکی از مهم‌ترین بخش‌های فرهنگی تعلیم فرهنگ است البته انسان‌های بزرگی چون هوشنگ ظریف هرگز نمی‌میرند شاید از نظر جسمی در میان ما نباشند اما آثار و تأثیرات آنها به شاگردان بعد از خود هم منتقل شده و همیشه جاودانه است.
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
سلامت در ‌آي.سي.يو (اعتماد) جنوب یمن؛ بوی توطئه و خیانت(یادداشت روز) (کيهان) پزشکیان به اصلاح‌طلبان و امریکا باج نداد (جوان)
سایر اخبار این روزنامه
توصیه‌ معنوی رهبر انقلاب درباره اعتکاف امسال یک عمر زندگی با زخمه تار غم جماعتی بر دل من نشسته است تفریح و سفر در قرنطینه خانه تکانی ولیعهد در کاخ سلمان رایزنی‌های سیاسی - امنیتی شمخانی در عراق بودجه مالیات محور شد یک عروسک پشت باران بود آخرین اخبار از ویروس کرونا کرونازدایی در کانون تصمیمات اقتصادی باید برای رفع نیازهای کادر درمانی تلاش شود درمان بیماران کرونا در ایران سرعت یافته است سوله‌های بحران در تهران نقاهتگاه بیماران کرونایی بیمارستان سیار سپاه قدس گیلان در بیمارستان رازی راه‌اندازی شد تعداد بیماران مبتلا به‌کرونا به ۶۵۶۶ و فوتی‌ها به 194نفر رسید ما و خروج از بحران کرونا چرا نباید به گیلان سفر کرد؟ نفت، اوپک و کرونا فرضیه‌های احتمالی در دستگیری‌های عربستان