روزنامه شهروند
1398/12/21
نيازمند تصميمات قاطع
عباس عبدی روزنامهنگار هر حكم و تصمیمی كه گرفته و سپس بخواهد اجرا شود، باید حداقل از دو نظر معتبر باشد. نخست از حیث شكلی یا مرجع تصمیمگیر و سازوكار انجام آن و دوم از حیث محتوایی كه معادل با درستی تصمیم است.اگر كسی مرتكب قتل شده است و حكم آن هم اعدام باشد، هیچكس جز قاضی، حق صدور حكم را ندارد، او هم باید تمامی آیین دادرسی را رعایت كند و حكم نهایی هم باید مستدل و حقوقی باشد.
حالا اگر كسی كه قاضی نیست این حكم را بدهد، او را مجازات میكنند، حتی اگر حکم او به لحاظ محتوایی درست باشد، مطلقا قابل اجرا نیست. قضیه از این قرار است كه حكومت به معنای كل آن واجد وظایف و اختیاراتی است كه باید آنها را انجام دهد. برخی از این وظایف نیز چنین نیست كه هر روز و هر ساعت باشد، بعضا در طول سالها، یك بار
پیش میآید.
هیچ گروه و شخصی نیز نمیتواند در این تصمیمات جانشین دولت و حكومت شود. در واقع وظایف حاكمیتی، كلا تجزیهناپذیر است. از جمله قطع ارتباط و ممنوعكردن رفتوآمد و امثال این، جزو صلاحیتهای انحصاری دولت است. این وظایف جزو اختیارات ویژه دولت و حكومت تعریف شده است.
هیچ مقامی نمیتواند و نباید از آن تخطی كند. از اینرو منع رفتوآمد به محلی یا منع ورود یا خروج از آن محل، از وظایف حاكمیتی است و اگر حكومت آن را انجام ندهد، مسئولیت دارد.
اگر لازم است كه مانع از تردد مردم به گیلان و مازندران شویم، این تصمیم حتما و لابد باید در دولت و حكومت اتخاذ شود. درستی یا نادرستی تصمیم، بحث دیگری است. مسأله این است كه اگر حكومت به هر دلیلی به این نتیجه رسید كه كسی نباید وارد گیلان یا مازندران شود، از این پس باید با قدرت انتظامی وارد عمل شود و با هیچكس هم در اجرای آن نباید
شوخی كرد.
این به معنای انجام قرارداد میان مردم و حكومت است كه چنین اختیاری را به حكومت دادهاند. مردم كه نمیتوانند و نباید در اینباره اقدام كنند، چون مردم نهتنها مرجع صلاحیتدار برای تصمیم درباره این موضوع نیستند، بلكه مهمتر از آن مردم امكان تصمیمگیری و شور و مشورت ندارند و اصولا تعریف دقیقی از مردم نیز وجود ندارد.
مثلا صد نفر در یك محله تصمیم میگیرند راه را ببندند. این بیمعناست. چنین وضعی به منزله بیدولتی تلقی میشود و عوارض فراوانی بر روحیه مردم و نیز جریان امور دارد.
از همه بدتر هنگامی است كه دستگاههای دولتی خودشان در اتخاذ و اجرای این تصمیم دچار اختلاف باشند!! این دیگر پذیرفتنی نیست که نهادهای حکومتی علیه یکدیگر نظر دهند.
در شرایط كنونی، حكومت و دولت باید اقتدار كافی و انسجام را از خود نشان دهند، ستاد مبارزه با كرونا را تقویت كنند و اجازه ندهند كه افراد خودسرانه دست به كار شوند و احساس بیدولتی رواج پیدا كند.
سایر اخبار این روزنامه
سکوتِ آخرالزمانی در ایتالیا
کارگران همچنان مشغول کارند
زنان کارگر در نهالستان جوانه میزنندتولید سالانه دومیلیون نهال در ایلام برای بیابانزدایی
دستان یاریگر «شمسالله»
رنج دوچندان معلولان در روزگار کرونا
مشکل بزرگ «عدم فرماندهی واحد» است
علاج بحران، استراتژی ارتباطی است امید استراتژی نیست
نيازمند تصميمات قاطع