نهضت سوادآموزی علیه کرونا راه بیندازیم

 
 
 
زمين بر بستر زمان مي‌چرخيد و خاک داشت سرماي زمستان را در خويش مي‌پروراند تا بهاري ديگر را به آدميان هديه نمايد که ناگهان خبري بر شهپر اطلاعات، جهان را در بهت و ناباوري فرو بلعيد و بروز يک موجود اهريمني همه را به بسيج فردي و اجتماعي فراخواند که اگر افسارش را رها‌سازيد، اين ابلق چموش، مرزهاي جغرافيايي را در مي‌نوردد که متاسفانه چنين شد و ويروسي که روزي فقط در چين قرباني مي‌گرفت، حالا کشور و قاره نمي‌شناسد و کره خاک را درگير خويش کرده است. ابتلا و رهايي ايران عزيز از چنگال اين ميکروب، يک استثنا نبود و نيست و ديديم و شنيديم که تا همين امروز 988 ايراني را هر کدام سروي در خانواده و جامعه بودند، آن هم در آستانه بهار، روي در نقاب خاک برد. تعارف را کنار بگذاريم و قبول کنيم که حکايت شوخي برخي‌ها با اين ويروس که موجبات مرگ انسان‌هايي شده، مصداق آن جمله معروف است که «بچه‌ها شوخي‌شوخي سنگ مي‌زدند و ماهي‌ها جدي‌جدي مي‌مردند.» بخواهيم يا نخواهيم، کرونا امروز در جاي جاي ايران، از شمال تا جنوب، کمين ماست، با همان چنگالي که متخصصان آزمايشگاهي از شکل آن ترسيم کرده‌اند و شواهد حاکي از آن است که اين مهمان ناخوانده، سينه‌ها را مامن خويش مي‌داند و چقدر آمدن و نرفتن اين مهمان کريه‌المنظر به آن شعر مي‌ماند که: «ميهمان گرچه عزيز-بخوان نا عزيز- است/ ولي همچو نفس‌خفه مي‌سازد اگر آيد و بيرون نرود». مبارزه با اين موجود اهريمني نيازمند يک نهضت همگاني سوادآموزي است.


ادامه صفحه 11