روزنامه مردم سالاری
1399/03/20
سطح زندگی ما و مسئولان
مدیرعامل صندوق بازنشستگی کشور طی روزهای گذشته به شدت زیر ضرب رسانهها بود. ماجرا از این قرار بود که وی در پاسخ به سوال خبرنگار تلویزیون در مورد اینکه «آیا وی میتواند با همین میزان حقوق بازنشستگان زندگی کند؟» گفته بود: «سطح زندگی بسیار متفاوت است و نمیتوان اینگونه پاسخ داد چرا که تنظیمات هر شخص در زندگی متفاوت است.»همین پاسخ موجی از انتقاد را روانه وی کرد. البته اکبر مختاری وقتی دید اوضاع خوب نیست و به قول معروف پاسخ وی موج تخریبی علیه او را آغاز کرده است توضیحاتی را مطرح کرد تا فضا قدری آرام شود اما آب ریخته شده را دیگر نمیتوان جمع کرد. این مسئول توضیح داده بود منظور وی درست منعکس نشده است.
هرچند به نظر بنده بهتر بود آقای مختاری به جای لاپوشانی اظهارات اولیه خود، از آن دفاع میکرد و بیشتر ماجرا را برای اصحاب رسانه باز مینمود. چرا؟ پاسخ روشن است. اگر نگاهی واقع گرایانه به پیرامون خود داشته باشیم اینکه سطح زندگی مسئولان با مردم عادی بسیار متفاوت است عین حقیقت است و قابل کتمان نیست. به نظر میرسد مدیرعامل صندوق بازنشستگی «راستی» را گفته که شاید نباید میگفته است. اما غالب مسئولان نظام چه دولتی و چه فرادولتی زندگیشان به گونهای تنظیم شده که با حقوق زیر 20 میلیون تومان و برخی از آنان زیر 40 میلیون تومان نمیتوانند پاسخگوی خانوادهشان باشند.
یک بررسی ساده و ظاهری این مدعا را اثبات میکند. به هرحال مسئولان مختلف ما در رتبههای بالا در 5 منطقه نخست تهران زندگی میکنند. یعنی قاعده چنین است شاید کسی پیدا شود در مناطق پائینتر زندگی کند اما او را باید استثنا دانست. در این مناطق قیمت هر متر مسکن بین 40 میلیون تا 100 میلیون تومان است. در همین مناطق تهران اگر شما فرزندی داشه باشید و بخواهید وی را در مدارس منطقه ثبت نام کنید هر سال تحصیلی حدود 50 میلیون تومان باید هزینه کنید. قیمت اقلام خوراکی در مناطق بالای شهر تهران نسبت به مناطق متوسط و پایین شهر و ایضا حاشیه شهر تفاوت شگرفی دارد. مثلا شاید شما میوه توت فرنگی را در حاشیه شهر بتوانید کیلویی 8 هزارتومان تهیه کنید ولی در منطقه دو تهران باید کیلویی 18 هزار تومان پول بپردازید. از نظر خدمات هم اینگونه
است.
انواع خدمات در تهران با توجه به نوع منطقه قیمتگذاری شده است.حتی این اختلافها در مورد میزان شارژ محل سکونت نیز وجود دارد. مثلا در مناطق پایین شهر تهران و شهرهای اقماری پیرامون پایتخت میزان شارژ ماهیانه آپارتمان حدودا 30 هزار تومان است اما برای مثال در منطقه 3 تهران باید ماهیانه حدودا یک میلیون تومان هزینه کنید. تاکید میکنم این هزینهها در همه امور چنین اختلافی دارد.
شاید این پرسش مطرح شود طبق قوانین جدید گرفتن چنین حقوقهایی دیگر وجود ندارد ولی باید اذعان نمود که در ظاهر چنین است و در اصل راههای دور زدن قانون و بازگشت حقوقهای نجومی سهل است. آری؛ در فیشها معمولا عددهای نرمالی قید شده که معقول به نظر میرسد اما این تبصرهها، حق الجلسهها و پاداشها کار خود را میکنند!
خب طبعا با توجه به آنچه گفته شد صد البته یک مسئول نمیتواند با حقوق 2 میلیون و پانصد هزار تومانی زندگی کند. این مبلغ نهایتا پول توجیبی فرزند وی است و این درحالیست که یک بازنشسته و یک کارگر باید با این حقوق یک ماه را سپری کند. نکته پایانی هم یک سوال است؛ آیا این مسئولان حال مردم عادی را درک میکنند؟ خب طبیعتا خیر. کدام سوارهای را میشناسید که از حال پیاده با خبر باشد؟!
*حقوقدان و استاد دانشگاه
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
سطح زندگی ما و مسئولان
مرگ جورج فلوید و سوء برداشتها
برخی کشورهای اروپایی برای دستگیری مجرمان امنیتی و اقتصادی همکاری نمیکنند
واکنش جنجالی محمد دادکان به حرفهای رئیس کمیته ملی المپیک
سرکوب مردم بینتیجه است
رفتار غیردیپلماتیک کابل
پیام تشکر رهبر انقلاب از پرسنل نفتکشهای اعزامی به ونزوئلا
سرنگونی سمبل بردهداری در بریتانیا
آمادگی کامل ایران برای تبادل زندانیان با آمریکا
اصغر فرهادی طناز را چقدر میشناسید؟
کشف۵۰۰۰ خودروی بدون پلاک