گواهینامه بین‌المللی واکسیناسیون کرونا

مضمون این یادداشت٬ باید مورد توجه تک تک هموطنان عزیز و مسئولان
میهن دوست و متعهد واقع شود. در آیه ۳۴ سوره اسرا سفارش اکید شده است که “به پیمان خود وفادار باشید که از پیمان٬ پرسش خواهد شد.” خداوند٬ نه تنها در جای جای کلام مکتوب خود “وفای به عهد و
پاس داشتن پیمان” را تکریم و توصیه نموده و آن را از ویژگی خردمندان برشمرده است٬ بلکه در آیه ۸۰ سوره بقره تصریح می‌نماید که خود٬ هرگز پیمان شکنی نمی‌کند:
“فَلَن یُخْلِفَ اللّهُ عَهْدَهُ”.


باری٬ با ساخت واکسن برای جلوگیری از ابتلا به ویروس کرونا (19 - COVID) و شروع واکسیناسیون جهانی٬ امید غلبه بر شیوع گسترده این ویروس و بازگشت به زندگی طبیعی طی یکی دو سال آینده٬ قوت گرفته است.
واضح است که برای موفق بودن واکسیناسیون جهانی٬ پیروی از پروسه‌های مطمئن٬ توسط سازمان‌های قابل اطمینان الزامی است. این پروسه‌ها شامل تدارکات حساب شده (خرید و حمل) واکسن‌ها٬ برنامه‌ریزی برای تعیین اولویت‌ها و ثبت‌نام هموطنان٬ حمل و آماده‌سازی مراکز متعدد تحت نظارت و کنترل‌های جامع و دقیق و نهایتا٬ تزریق دوزهای تعیین شده خواهند بود. اینهمه٬ باید با “سرعت٬ وظیفه شناسی مسئولان و به طور سیستماتیک” انجام شود.
نکته بسیار مهمی که می‌تواند «گزاره کانونی» این یادداشت تلقی شود٬ عبارت است از:
” لزوم توسعه یک زیرساخت و پرتال جامع کیفی با همه استانداردهای امنیتی٬ برای ایجاد و استفاده از پایگاه داده‌ها و پایگاه دانش مربوط به رکورد‌های افراد واکسینه شده و نیز صدور گواهینامه بین‌المللی کووید-۱۹”.
به بیان دقیق تر٬ یک “سیستم جامع الکترونیکی” با همکاری سازمان ثبت احوال٬ وزارت بهداشت و دیگر وزارت خانه‌ها و سازمان‌های ذی ربط ٬ باید توسعه یابد. در این سیستم٬ گواهینامه کووید یا (COVID ID) باید برای کسانی که واکسینه می‌شوند٬ صادر شود. در این میان٬ پروسه “تشخیص هویت” افراد واکسینه شده و نظارت دقیق بر صدور گواهینامه‌ها٬ بسیار حساس و حیاتی است. برای گواهینامه دیجیتال بین‌المللی ( که می‌تواند و باید کارت یا دفترچه هم داشته باشد) سه ویژگی مهم الزامی است:
۱- قابل ردیابی (trackability) ٬
۲- قابلیت تضمین صحت (verification) و ۳- قابلیت حمل (portability). ضمن آنکه این سیستم٬ پیگیری و ردگیری “دوزهای لازم” را باید به طور مکانیزه و هوشمند دنبال کند و گواهینامه‌ها را به روز رساند.
لازم به تصریح نیست که در یک زندگی شخصی٬ در یک زندگی اجتماعی٬ در یک زندگی شغلی و در یک زندگی حرفه ای٬ بعضی اقدامات یک بار هم نباید روی دهند. بعضی حرف ها٬ یک بار هم نباید گفته شوند. بعضی رویدادها٬ یک بارهم نباید روی دهند. اگر اینگونه شود٬ دیگر به قول معروف ریشه‌دار فرهنگی: “ سنگ روی سنگ بند نخواهد شد.” تعیین اولویت ها٬ برای همین است. در مدیریت ریسک٬ تمرکز بر ریسک‌های فاجعه بار (catastrophic) و احتراز از آنها٬ با همین رویکرد است.
به بیان واضح تر٬ اگر حتی یک “گواهینامه کووید ” برای کسی صادر شود که واکسینه نشده است٬ فاجعه‌ای روی داده است که به سختی می‌توان جلو تبعات و پیامدها و نیز٬ تکرار آن را گرفت. این گواهینامه برای فعالیت‌ها و تعاملات شغلی و حرفه‌ای٬ مسافرت‌ها و بسیاری از جنبه‌های دیگر زندگی فردی و اجتماعی یک نکته اتکاست و باید معتبر و قابل اطمینان باشد.
گواهینامه‌های جعلی یا صادر شده با “بی‌قیدی حرفه‌ای” خود به معضلی جدید تبدیل خواهند شد وبرای مدتی طولانی٬ نگرانی عمومی و بی‌اعتمادی گسترده را به همراه خواهند آورد.
در آیه ۳۲ سوره مائده آمده است: “ گرفتن جان یک بی‌گناه، مثل جنایت بشری و سلب حیات همه مردم دنیا است و نجات یک نفر از مرگ، مثل آن است که به همه مردم حیات بخشیده شود”. دقت در این آیه نشان می‌دهد که چه میزان و چه اندازه، توجه به سلامتی و حیات انسان‌ها در این دنیا (که برخی، جاهلانه آن را بی‌ارزش قلمداد می‌کنند) از سوی خالق هستی، سفارش شده است. این یادداشت، همین جا پایان می‌یابد. آنچه باید گفته می‌شد، گفته شد و به قول پیشوای پرهیزگاران: “خردمند را اشاره‌ای کافی است”. ضمن آنکه صاحب این قلم، در یادداشت‌های پیشین، توصیه‌های متعددی برای روال‌های کیفی و فاخر واکسیناسیون و نیز مدیریت و کنترل بحران پیش آمده، در همین جریده ارائه نموده است که علاقه مندان می‌توانند آنها را مطالعه کنند. با شعری از حضرت مولانا، به احترام خوانندگان محترم این یادداشت را
عطرآگین می‌نماییم:
کجا شد عهد و پیمان را، چه کردی؟
امانت‌های چون جان را چه کردی؟
چرا کاهل شدی در عشقبازی؟
سبک روحی مرغان را چه کردی؟
نشاط عاشقی گنجی است پنهان
چه کردی؟ گنج پنهان را چه کردی؟
تو را با من نه عهدی بود ز اول؟
بیا بنشین، بگو آن را چه کردی؟
چنان ابری به پیش ما چه بستی؟
چنان خورشید خندان را چه کردی؟