وقتی کُره کوتاه آمد

چند سال پیش محمود دولت آبادی نویسنده شهیر کشورمان طی گفتگویی با یکی از رسانه ها
جمله ای بر زبان جاری ساخت که جاودانه شد.
او گفته بود :«کشور هم به ظریف نیاز دارد
و هم سردار سلیمانی».گزاره به کار برده شده از سوی دولت آبادی بسیار قابل تامل و دقیق بود.


به نظر می رسد اکنون در ماجرای پول های بلوکه شده کشورمان در کره جنوبی این گزاره مصداق عینی دارد.پس از آنکه سئول تصمیم گرفت برخلاف قواعد و مقررات بین المللی ،
تحریم های آمریکا و ترامپ را اعمال کند و پول های ایران را بلوکه نماید تهران تلاش کرد با گفتگو ودیپلماسی راه به جایی ببرد.بهرحال استدلال ایرانی ها صحیح بود.آنان می گفتند تحریم های کاخ سفید یکجانبه است و جنبه حقوقی ندارد اما کره ای ها از بیم ترامپ و تبعات تحریم های او ،تصمیم گرفتند هربار به مقامات ایرانی وعده سرخرمن دهند و در نهایت نیز رضایت ندادند پول هایی که تهران به شدت به آن نیاز داشت آزاد شود.این موضوع بدین معنی بود که دیپلماسی به بن بست رسیده و باید استراتژی جدیدی را اتخاذ نمود.
در کنار قدرت نرم،قدرت سخت لازم است.قدرت سخت ایران آنجا اعمال شد که نفتکش کره ای
در خلیج فارس تو قیف شد.تهران اعلام کرد براساس قانون و به جهت تخلفات مکرر
محیط زیستی کره ای ها نفتکش توقیف شده است و باید به این تخلف از مجاری قانونی رسیدگی شود.سئول به نیکی می داند در صورتی می تواند نفتکش خود را آزاد کند که دیپلماسی را از بن بست خارج کند.اولین گام کره ای ها در این باب حضور روز گذشته یک مقام عالیرتبه وزارت خارجه این کشور در ایران بوده است.همتی ،رئیس بانک مرکزی پس از گفتگو با این مقام کره ای اظهار کرد که «به نظر می رسد سئول برای آزاد سازی پول ها جدی شده و بناست مقام کره ای به کشور خود بازگشته و با دست پر مجددا به ایران برگردد برای حصول خواسته های تهران.» طبعا اگر ایران از قدرت سخت خود بهره نمی برد تا قیامت نیز کره ای ها حاضر نبودند پول کشورمان را آزاد کنند.آنان حالا هم باید پول ها را آزاد کنند ،هم جریمه شوند (باید سود پول ها پرداخت شود) و هم در دنیا اعلام نمایند که حداقل در این زمینه قدرت تهران بر سئول چربش داشته است. چه بسا این موضوع برای دیگران نیز درس عبرتی باشد تا بدانند تهران به دیپلماسی اعتقاد راسخ دارد اما به شرطی که طرف ها آن را به بن بست نکشانند.