ضرورت راهبردی حمایت از دوستان منطقه‌ای

کشور ایران در منطقه‌ای قرار گرفته که با داشتن مزیت‌های ژئوپلتیک از قبیل موقعیت جغرافیایی راهبردی و قرار گرفتن راه‌های ارتباطی، وجود تنگه‌های مهم آبی، اتصال سه قاره اروپا، آسیا و آفریقا، منابع عظیم نفتی و... مورد توجه قدرت‌های جهانی قرار داشته که همین توجه، منشأ جنگ و ناامنی بوده است.
همان گونه که نوع مداخله بیگانگان در ترسیم مرز‌ها و استفاده از اختلافات منطقه‌ای برای پیدا کردن بهانه حضور یا فروش سلاح و وابسته‌سازی کشور‌ها به خود نیز منشأ درگیری و جنگ بوده که در این منطقه بار‌ها به وقوع پیوسته است.
مهم‌تر اینکه در سال‌های اخیر و پس از فروپاشی شوروی سابق و ایجاد توهم نظام تک‌قطبی و سیطره جهانی امریکا، سران کاخ سفید با وقاحت سناریوی پیاده‌سازی نقشه خاورمیانه جدید را بار‌ها مطرح کرده‌اند که با سیاست کثیف بی‌ثبات‌سازی منطقه‌ای و جنگ نیابتی دنبال می‌شود و هدف آن هم تجزیه کشور‌های بزرگ و قدرتمند اسلامی به واحد‌های سیاسی کوچک و فاقد قدرت است. چراکه در این صورت سلطه امریکا بر منطقه با از بین بردن زمینه هرگونه مقاومت، قطعی شده و تمامی کشور‌های کوچک و ضعیف در مدار وابستگی به امریکا قرار می‌گیرند.
با سلطه امریکا بر این منطقه مهم که دارای موقعیت هارت‌لند می‌باشد و مزیت‌های راهبردی آن در حوزه نظامی و تجاری مثل تنگه‌های آبی مهم، نفت و خطوط مواصلاتی و... برای حفظ سلطه جهانی مهم است، امکان فشار بر قدرت‌های حریف و رقیب نیز فراهم می‌شود.


چنین ایده‌ای موجب وسوسه سران کاخ سفید برای به‌راه انداختن جنگ‌های نیابتی بوده که یک بار از تروریسم صهیونیستی در سال ۲۰۰۶ و یک بار دیگر از تروریسم تکفیری در سال ۲۰۱۱ برای نیل به هدف کثیف خود در تغییر نقشه منطقه استفاده کرده است که برخلاف برآورد‌های اولیه و سرمایه‌گذاری سنگینی که با پول‌های نفتی متحدان عربی، مداخلات آشکار و وقیحانه متحدان عربی و رسوایی‌های سیاسی همراه بود، هر دو نافرجام مانده و به شکست انجامید. عامل اصلی این شکست، قدرت منطقه‌ای ایران اسلامی و مقامت اسلامی بوده که امروز با کینه‌ورزی امریکا و متحدان آن مواجه شده است. از این رو امریکا و متحدان آن اصرار دارند که این قدرت را در کنار قدرت هسته‌ای و موشکی ایران اسلامی به چالش کشیده و از بین ببرند. تحریم سران حزب‌الله لبنان، فرماندهان حشدالشعبی عراق وانصارالله یمن و فشار برای کوتاه آمدن ایران از حضور منطقه‌ای وحمایت از مقاومت اسلامی در این راستا قابل فهم است.
در برابر این سیاست استکباری و مداخله جویانه امریکا و دولت‌های غربی و عربی وابسته به آن و رژیم صهیونیستی، رهبر معظم انقلاب اسلامی به صراحت می‌گوید: نظام جمهوری اسلامی، موظف است طوری رفتار کند که دوستانش، هوادارانش در منطقه تقویت بشوند این وظیفه مااست. حضور ما به معنای تقویت دوستانمان و هوادارانمان است. ما نباید کاری کنیم که دوستان و وفاداران جمهوری اسلامی در منطقه تضعیف بشوند، این حضور ما یک چنین حضوری است و حضور ما ثبات‌آفرین است. حضور منطقه‌ای قطعی است، بایستی وجود داشته باشد و وجود خواهد داشت.
دلایل این راهبرد اعلامی در نگاه به تجارب و واقعیت‌های زیر روشن‌تر می‌شود:
۱- در حالی که دولت‌های غربی، غالباً از قدرت نظامی بالایی برخوردارند، نه تنها ناتو را برای افزایش قدرت دفاعی تشکیل داده‌اند، بلکه به دنبال حضور در مناطق راهبردی دنیا از جمله غرب آسیا به بهانه کمک به افزایش امنیت و منافع خودشان بوده و از دادن کمک به برخی دوستان خود از رژیم‌صهیونیستی تا دولت بحرین فروگذار نیستند.
۲- کشور ترکیه امروز برای توسعه نفوذ و تأمین منافع و یا پرستیژ خود، نه تنها به استخدام و حمایت گروه‌های نیابتی رو آورده بلکه در سوریه، لیبی و آذربایجان حضور آشکار ومداخله نظامی یافته و بر تداوم و گسترش آن نیز اصرار دارد.
۳ - در امان ماندن کشورمان از خسارت‌های توسعه‌طلبی تروریسم صهیونیستی و تروریسم تکفیری در سال‌های گذشته، مدیون عمق راهبردی ایجاد شده توسط شهید سلیمانی و یارانش و مقاومت اسلامی از لبنان تا عراق است که به عنوان دوستان و هواداران جمهوری اسلامی ایران شناخته شده و درهمان حال که از خود در برابر تروریسم وحشی و عناصر نیابتی امریکا دفاع کرده‌اند، مانع توسعه و خطرآفرینی آن علیه ایران اسلامی شده‌اند.
تجارب فوق، بعلاوه این واقعیت آشکار که امریکایی‌ها راهبرد سلطه‌جویانه خود بر غرب آسیا را با سیاست بی‌ثبات‌سازی پیش می‌برند، ایران اسلامی را ناچار به امتداد و تثبیت عمق راهبردی و توسعه و تقویت جغرافیای مقاومت و حمایت از دوستان و هواداران خود می‌کند که گرچه هزینه‌هایی دارد، اما این هزینه‌ها از تحمل جنگ و درگیری در مرز‌ها و یا کشیده شدن آن به درون مرز‌ها به مراتب کمتر است. ضمن آنکه بخش اعظمی از این دوستان با نگاه دینی و انقلابی و احساس تهدید و خطر مشترک بدون چشمداشت مادی این همراهی و حمایت را انتخاب کرده‌اند.