کاش ید واحده بودیم

امروز بين تصميم‌سازان و تصميم‌گيران کشور دو نگاه در رابطه با برجام حاکم است. عده‌اي که حتي در زمان تصويب هم به دولت و مديريت ديپلماسي کشور تبريک مي‌گفتند و ثبت در تاريخ شده، امروز متاسفانه سکوت کردند و اين افتخار بزرگ را با سکوت خود دارند به بوته فراموشي مي‌سپارند. برخي هم که از اول مخالف بودند چون نمي‌خواستند اين افتخار به نام دولت دکتر روحاني ثبت شود. يعني از شروع مذاکرات که در دولت اوباما بود، چه در مجلس و چه بيرون مجلس و چه در بعضي نهادها مخالفت مي‌کردند. آنها آن زمان هم مخالفت مي‌کردند، وقتي هم تصويب شد در مقابل استقبال مردم و موفقيت‌هاي برجام مدت کوتاهي آتش‌بس دادند ولي بعد از اينکه آتش‌بس را شکستند توپخانه‌هايشان را عليه دولت و ديپلماسي کشور به جريان انداختند. حال آنکه همين افراد وقتي ترامپ بدعهدي کرد، صدايشان درآمد که چرا از برجام خارج شد و همه کساني که با برجام مخالفت مي‌کردند، منتقد ترک برجام شدند! با اعلام دولت جديد آمريکا مبني بر بازگشت به برجام، مجددا توپخانه‌ها را عليه دولت و کساني که دنبال احياي برجام بودند، آماده کرده و درنهايت حرکتي عجولانه در مجلس شکل گرفت که طي قانوني به دولت مهلت داد تا اول اسفند چنانچه آمريکا به تعهداتش عمل نکرد و به برجام بازنگشت، موظف به کنار گذاشتن پروتکل الحاقي است و مهم‌تر از همه اينکه از فعاليت ناظران مجامع بين‌المللي جلوگيري شود. اکنون دولت در مقابل قانوني قرار گرفته که اجراي آن طبيعتا سخت است به دليل اينکه اگر اجازه فعاليت به ناظران واقعي و نه آنها که جاسوسي مي‌کنند، داده نشود و پروتکل الحاقي را کنار بگذاريم، به ترامپ کمک کرده‌ايم که طي نامه‌اي از دولت بايدن خواستار عدم بازگشت آمريکا به برجام شده است. درحقيقت مجموعه‌اي متشکل از عده‌اي در داخل و خارج شکل گرفته که براي ناکام ماندن برجام تمام تلاش و مساعي خود را به کار مي‌برد. در صورتي که نبايد از مذاکره سرافرازانه و مقتدرانه دريغ کنيم. به نظر مي‌رسد نخست مخالفان داخلي بايد تکليف خود را با مخالفان خارجي روشن کنند تا در يک مجموعه قرار نگيرند! براي کساني که ادعاي انقلابي مي‌کردند خوب نيست سخني بگويند که ترامپ مي‌گفت و در جهتي گام بردارند که نتانياهو تلاش خود را به کار مي‌برد! از طرف ديگر شرايط اقتصادي فوق‌العاده به مردم فشار مي‌آورد، به طوري که در حال حاضر خط فقر در تهران حدود 10ميليون تومان است و معيشت براي کارگران و بازنشستگان سخت و دشوار شده است. هرچند با برجام همه مشکلات حل نمي‌شود ولي آرامش اقتصادي به کشور بازخواهد گشت، شاهد افزايش روزافزون سکه و دلار نخواهيم بود و سرمايه‌گذاري خارجي صورت مي‌گيرد. حداقل پول نفت فروخته شده به کشورهايي که طلبکارشان هستيم، برمي‌گردد و مي‌توانيم کشور را از اين حالت تا حدود زيادي خارج کنيم. به نظر مي‌رسد اکنون دولت بايد قانون را اجرا کند که در اين صورت همه مخالفان را در خارج از ايران به هدف خود مي‌رساند و چنانچه اجرا نکند، طبيعتا درست نيست. در اينجا مجلس بايد با طرح دوفوريتي يا سه فورتي مهلت را افزايش دهد يا از اختيارات روساي سه قوه استفاده شود تا براي حفظ مصالح و منافع ملي مهلت اجراي قانون به تاخير بيفتد. بايد در دل مردم اميدي به‌وجود آيد تا بتوانيم کشور را کم‌کم در مسير واقعي خود قرار دهيم. از طرفي وقتي آمريکا از اختلاف داخل کشور آگاه مي‌شود که دولت يک سخن و مجلس سخني ديگر مي‌گويد و مجمع تشخيص مصلحت نظام اف اي تي اف يا پالرمو را تصويب نمي‌کند از اختلاف نظر، خوشحال و طاقچه بالا مي‌گذارد و مي‌گويد ايران بايد برگردد تا ما برگرديم! غافل از اينکه آنها صحنه برجام را ترک و بدعهدي کرده‌اند و اکنون بايد برگردند ولي از اين اختلاف‌نظرهاي غيرکارشناسي که بيشتر جنبه نفساني دارد، سوءاستفاده مي‌کنند و چه بسا که انتظارات خود را افزايش دهند، در صورتي که اگر همه ما به قول حضرت امام يد واحده مي‌بوديم و يک حرف را مي‌زديم و بر اينکه آمريکا بايد به برجام برگردد، پافشاري مي‌کرديم، طبيعي است که آنها انتظارات و طمع خود را افزايش نمي‌دادند. در عين حال بايد چند روز ديگر هم صبر کرد تا روز اجراي اين قانون برسد.