سوغات هند؛ طاووس یا خستگی؟

سوژه روز احسان محمدی        در فوتبال ایران معمولاً وقتی تیم‌ها در بازی‌های آغازین لیگ نتیجه نمی‌گیرند، می‌گویند: «ما مدت‌ها از کوران مسابقات دور بودیم، دیدارهای تدارکاتی داشتیم اما شما می‌دانید که بازی دوستانه با بازی رسمی تفاوت دارد و ما زمان نیاز داریم.» وقتی به دلیل اتفاقاتی مثل اردوهای تیم ملی، شرایط جوی که منجر به لغو بازی‌ها می‌شود یا... تیم مجبور است در یک هفته دو بازی انجام دهد و نتیجه نمی‌گیرد، باز مربیان می‌گویند: «فشار زیادی روی بازیکنان ما بود، استراحت به اندازه کافی نداشتیم، بازیکنان ما عادت به انجام دو بازی در یک هفته ندارند و...» اثبات اینکه این حرف‌ها بهانه است یا واقعیت معمولاً کار سختی است. کسی شک ندارد که استراحت کافی میان دو بازی و قرار گرفتن در فضای رقابت راندمان بازیکنان را بالا می‌برد اما فشردگی مسابقات همیشه بد نیست. اگر تیمی به اندازه کافی بازیکن باکیفیت داشته باشد اتفاقاً می‌تواند از این فرصت برای بازی دادن به بازیکنان جوان یا آنها که کمتر فرصت دارند استفاده کند و به بازیکنانی که همیشه در ترکیب فیکس هستند زمان بیشتری برای استراحت بدهد. مشابه این اتفاق با ریتم بالا در مسابقات فوتسال انجام می‌شود، معمولاً بازیکنان اصلی برای دقایقی بیرون می‌آیند تا نفس چاق کنند و بازیکنان ذخیره هم از این فرصت برای اثبات شایستگی‌شان استفاده می‌کنند. هوای شرجی هند، شرایط کرونایی و قرنطینه آزار دهنده در هتل، برگزاری بازی‌ها با استرس، بالا رفتن ریسک مصدومیت بازیکنان و... همه عواملی بودند که پرسپولیس را تحت فشار قرار دادند اما بازی مالکانه تیم یحیی گل‌محمدی و نحوه مدیریت بازیکنان باعث شد تا این مسابقات برای پرسپولیس شبیه یک اردوی فشرده شود، دست‌کم در سه بازی، پرسپولیس برای دقایقی شرایط تمرینی را تجربه کرد و گل‌محمدی با فراغ بال این فرصت را پیدا کرد تا تغییرات تاکتیکی را در یک بازی رسمی تست بزند. این بازی‌ها برای بازیکنی مثل شهریار مغانلو و حتی عیسی آل‌کثیر یک فرصت ممتاز بود تا با گلزنی از زیر فشارها رهایی پیدا کنند، اعتماد به نفس‌شان را بازیابند و حالا با فراغ بال در لیگ حاضر شوند، بازیکنی مثل محمد شریفی دیده و تحسین شد، خط دفاعی بدون سیدجلال دوباره آزمایش شد، وحید امیری در پست تازه محک خورد، مهاجمان کمتر فرصت هدر دادند و فرشاد فرجی هم بعد از رهایی از کرونا در ترکیب قرار گرفت. اینها همه می‌توانند سوغاتی مثل یک طاووس از هند برای پرسپولیس و یحیی باشند اما بازیکنانی مثل سیامک نعمتی، احسان پهلوان و مهدی ترابی که مورد اعتماد یحیی هستند بدون استراحت کافی دویدند. این سه نفر عملاً ریتم هجومی پرسپولیس را مدیریت می‌کنند و ترابی حتی در بازی آخر چند بار مصدوم شد و ممکن است این همه فشار توان او را در بازی‌های فشرده لیگ که تیم حق هیچ اشتباهی ندارد اثرگذار باشد و آن زمان همه یاد هند بیفتند و فشار بازی‌ها و شرجی که سوغاتی خوبی نبود... پرسپولیسی‌ها ماه‌ها است جز تمرین و مسابقه و حالا قرنطینه فرصت زیادی برای «زندگی» غیرفوتبالی پیدا نکرده‌اند و شاید بشود نوعی فوتبال‌زدگی را در رفتار بعضی از بازیکنان دید. حفظ روحیه مبارزه‌طلبی برای مدت طولانی در همه بازیکنان کار دشواری است. باید دید در جام حذفی و لیگ که همه تیم‌ها با اشتیاق زیادی برای متوقف کردن این تیم به زمین می‌آیند یحیی گل‌محمدی و کادر فنی او چه ترفندهای تازه‌ای دارند.