روزنامه ایران ورزشی
1400/08/12
برنز به رنگ طلا
بعد از سالها انتظار بالاخره بوکس ایران طلسم رسیدن به مدال جهانی را شکست و شاید مهمترین مدال ورزش ایران در این سالهای اخیر را به دست آورد. دانیال شهبخش بوکسور سیستانی ایران در وزن 60 کیلوگرم با راهیابی به نیمهنهایی مسابقات بوکس قهرمانی جهان مدال برنز خودش را قطعی کرد تا برای اولینبار در تاریخ ایران به مدالی ارزشمند در این ورزش دست پیدا کند. مدالی فوقالعاده مهم و ارزشمند که شاید قابل قیاس با مدالهای مهم تاریخ ورزش ایران باشد. مدال طلای علیرضا سلیمانی در مسابقات قهرمانی جهان در سال 1989 با غلبه بر بوریس بوم گاردنر آمریکایی در حالی که کشور هنوز از شرایط وخیم جنگ خارج نشده بود، مدال بسیار مهمی بود اما کشتی مدال مهم مگر کم داشته؟ یا مدال طلای حسن رنگرز در جهانی 2011 بعد از سالها به کشتی فرنگی جان بخشید اما نظیرش را کشتی فرنگی با فیروز علیزاده هم تجربه کرده بود. شاید همانند مدالی باشد که نوشاد عالمیان در بازیهای آسیایی برای اولین بار به نام پینگپنگ کسب کرد و یا مدالی که شمشیربازی در مسابقات قهرمانی جهان کسب کرد و آن هم برای اولین بار به دست آمد. این مدال اما متفاوت از همه مدالهای دیگر است. این مدال با زخمهای کاری به دست آمد و حالا التیامی است برای همه زخمها و مشکلاتی که این رشته داشته و دارد. وقتی پیشینه این ورزش بررسی میشود، روزهای تلخ و ناگوار زیادی را پشت سر گذاشته و خیلیها خون دل خوردن و از مال و جان خود گذشتند تا این رشته به این مدال مهم رسید. بوکس سالها در ایران مهجور واقع شد، نه اینکه باشگاهها فعال نبودند، بلکه فدراسیون و تیم ملی هم منحل شده بود و هنوز هم سالنی مجزا و اختصاصی در اختیار ندارند. همین الان هم با کمترین امکانات راهی مسابقات قهرمانی جهان شدند و در قیاس با رقبای خود هیچ ندارند. تا همین چند سال پیش این تیم به مسابقات قهرمانی جهان اعزام هم نمیشد؛ یا سهمیه حضور در مسابقات قهرمانی جهان را کسب نمیکردند و یا وقتی هم سهمیه به دست میآمد به بهانه اینکه در جهانی حرفی برای گفتن ندارند و اگر بروند بازنده برمیگردند، به مسابقات قهرمانی جهان اعزام نمیشدند. حالا بعد از خون دل خوردنهای زیاد بوکس ایران در بالاترین سطح ممکن ایستاده و نشان داد که با دست خالی هم میتوان با دنیا مبارزه کرد و حق را گرفت. شاید روزها و ماهها زمان لازم باشد که درباره پیروزی دانیال شهبخش در مسابقه با ادگاراس اسکوردیلیس از لتونی نوشت و اهمیت این پیروزی بزرگ را شمرد و از سه راند مبارزه کاملاً برتر نوشت؛ اگر چه هنوز دانیال یک مسابقه هم در نیمه نهایی دارد و امید به رسیدن به فینال هم هنوز وجود دارد. او باید فردا شب با حریف ازبکستانی که دیروز بوکسور روسیه را شکست داد، رودررو شود اما همین برنز هم برای نشان دادن بزرگی کار تیم ملی بوکس کافی است. با توجه به آسیبدیدگی شدید دانیال شهبخش از ناحیه ابرو، به احتمال بسیار زیاد او در مسابقه نیمهنهایی نمیتواند روی رینگ حاضر شود و بدین ترتیب مدال برنز او قطعی است.
پربازدیدترینهای روزنامه ها