توهم یا تحول؟

حسین طاهری‌فرد‪-‬ مسئله کنترل رشد جمعیت، همواره یکی از دغدغه‌های مسئولان و کارشناسان جمعیتی بوده است. بررسی نمودارهای منتشره مرکز آمار ایران، گویای نزولی بودن میزان باروری در «همه سنین» در سال‌های اخیر است. متوسط «نرخ جایگزینی جمعیت» در ایران حدود ۱/۲ فرزند به ازای هر زن است و بر اساس آمارهای منتشر شده، فرزندآوری در ایران پایین‌تر از نرخ جانشینی است.
براساس گزارش مرکز آمار ایران در سال‌های ۱۳۹۶، ۱۳۹۷، ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ میزان باروری کل جمعیت کشور به ترتیب برابر ۰۷/۲، ۹۸/۱، ۷۷/۱ و ۷/۱ فرزند محاسبه شده است. مقایسه آمارهای جهانی نشان می‌دهد از نظر میزان باروری ایران در جایگاه ۱۴۳ جهان قرار دارد، رتبه‌ای که یک آژیر خطر می‌تواند برای کشورمان باشد که نتیجه آن، کاهش شدید باروری و کاهش رشد جمعیت خواهد بود. اگر شاخص باروری به کمتر از ۵/۱ برسد، تقریبا بازگشت به روند طبیعی جمعیتی غیرممکن می‌شود و در صورت استمرار وضعیت موجود رشد جمعیت کشور از سال ۱۴۲۵ منفی
خواهد شد.
مجلس‌شورای‌اسلامی در روزهای پایانی سال ۱۳۹۹ طرحی با نام «جوانی جمعیت و حمایت از خانواده» در ۷۲ ماده تصویب کرد که بر ترویج ازدواج و فرزندآوری تاکید دارد.