«قدر» رهایی از وانفسای دنیا

چه خوب که دوباره «قدر» شد؛ الحمد‌لله که یک‌بار دیگر درک «قدر» نصیبمان شد. «قدر»‌ی را که در ایام ضربت خوردن و شهادت مولای متقیان، امیر مؤمنان و هدایتگر آزادی‌خواهان باشد، باید هم که قدر دانست. تجاهل و تغافل در چنین شبی، حسرت‌ها به دنبال دارد و بهره بردن از این ساعات و دقایق، جان را خرسند می‌کند.
در این وانفسای جهان که یک سرش بمب‌گذاری در دبستان است و سر دیگرش جنگ و آوارگی، در این بلبشوی برخاسته از زندگی ماشینی، لختی نشستن و خلوت کردن با معبودی رئوف و غفار، گمشده‌ای است که حالا دیگر آزاداندیشان عالم با هر مرام و مسلکی به یقین رسیده‌اند، تنها راه نجات بشریت است. القاب و اسم‌های دغلین به کنار، فرقه‌های بی‌بنیه و سوءاستفاده‌گر هم به کنار، مناجات با خدایی بری از وهم هر سستی و کژی و درخواست از غنی‌ای مطلق، صیقل‌دهنده روح و پیش‌برنده ناشدنی‌هاست. اعلاترین شکل این مناجات و بی‌بدیل‌ترین ابزار‌های آن در شب قدر ماه رمضان نهفته است؛ دقیقاً از همین حیث ما سعادتمندترین انسان‌های جهانیم که چنین ظرفیت لایتناهی‌ای به رایگان در اختیارمان نهاده شده‌است و نسل به نسل با آن خو گرفته و پرورانده شده‌ایم.
اخبار را که بالا پایین کنیم، کانال‌ها و صفحات غیرخبری را هم که بگردیم، دیگر کمتر و به مشقت می‌توانیم خبری خوش بخوانیم و ببینیم؛ بیشتر هر چه که هست یا از گران‌تر شدن قیمت گوشت و تخم‌مرغ است، یا نجومی شدن اجاره‌بها و خودرو و حتی هزینه درمان. از اخبار داخلی هم که بگذریم، یا با جنگ مواجه می‌شویم، یا با عملیات تروریستی در مدرسه‌ای در کشور مظلوم افغانستان. آن طرف‌تر هم دل آدم برای مهاجرانی می‌سوزد که خانه و کاشانه را رها کرده‌است، سیلان ویلان خود را با هزار خطر به انگلیس رسانده‌اند، اما با یک نخست وزیر نژادپرست مواجه شده که می‌خواهد آن‌ها را اجباراً به آفریقا حواله دهد؛ حالا هم از خانه خودشان مانده‌اند و هم از جایی که با خیال خوش برایش خطر کرده‌اند و باید بدترین حالت را تحمل کنند. خلاصه که خبری از خبر خوب نیست و اوضاع قمر در عقرب است.
باز خدا را شکر که کرونا کمی آرام گرفته و بعد از دو سال می‌شود به مساجد و تکایا رفت و مناجات کرد؛ الغوث الغوث گفت و برای رهایی از بلایای ارضی و سماوی خلصنا خواند. می‌شود قدر «قدر» را بدانیم و توشه یک سال، بلکه زاد یک عمر، حتی سرنوشت دنیا و عقبا را در شبی و ساعتی رقم بزنیم، به بهترین وجه و با آسان‌ترین و دل‌انگیزترین شیوه. چه خدای وصف‌ناپذیر مهربانی که همه چیز بی‌منت عطا کرده‌است و باز هم برای پوشاندن دست از پا خطا کردن‌های ما، شب قدر را در دل ماه رمضان پیش روی‌مان گذارده‌است.
تهنیت بر همه کسانی که این شب‌ها و روز‌ها را غنیمت شمرده و به مقام رضوان و رضا می‌رسند. خسر الدنیا و الاخره منی که نتوانم از این همه موهبت بهره‌ای ببرم و گلیم خودم را از آب گل‌آلود بگیرم و بشورم.