روزنامه جوان
1401/02/19
چرا باید دغدغه دانشگاه را داشت؟
«دانشگاه به عنوان یک واقعیت مورد نیاز انقلاب، یک مسئله چالشی درجه یک برای انقلاب و حضرت امام (ره) بود که علت آن را وجود دو نگاه متضاد به دانشگاه شکل میداد؛ یکی نگاه انقلاب و دیگری نگاه جریان واپسگرای ضدانقلاب.»رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار رمضانی خود با دانشجویان ضمن بیان عبارت فوق به طرح دغدغههای خویش از دانشگاه پرداختند و در پاسخ به این پرسش که چرا باید دغدغه دانشگاه را داشت، فرمودند: «برای اینکه آن جریان وابسته واپسگرای ضد انقلاب به ریشههای خارجی ارتباط داشت و آن ریشهها هنوز وجود دارد و دارد حمایت میکند و آن جریان دارد حمایت میشود در داخل؛ آن جریان هنوز هست و فعّال هم هست.»
این که دغدغه چه چیزی را باید در دانشگاه داشته باشیم، سؤال دیگری بود که معظمله مطرح کردند و در پاسخ آن فرمودند: «به نظر من در درجه اوّل، هویتزدایی از دانشگاه و آرمانزدایی از دانشگاه است؛ آن چیزی که در درجه اوّل باید دغدغهاش را داشت و برایش نگران بود این است.».
اما یک پرسش مهمتر هم از سوی مقام معظم رهبری مطرح شد که پاسخ آن را به عهده مخاطبان گذاشتند و فرمودند: «حالا آن کسانی که هویتزدایی میکنند، آرمانزدایی میکنند، استقلالزدایی میکنند، چه کسانی هستند، چقدر هستند، چقدر موفّق میشوند، بحث دیگری است؛ این بحث به عهده شما؛ بنشینید در جلساتتان اینها را بحث کنید، بررسی کنید، تحقیق کنید، پیدا کنید.»
نگاهی جریان شناختی به تشکلهای غیرهمسو در دانشگاه تا حدود زیادی پاسخ این سؤال را روشن میسازد که بیانگر سه جریان اصلی است:
الف) معاندین و گروهکهای ضد انقلاب
نخستین جریانی که از همان روزهای ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی به دنبال ایدئولوژیزدایی از دانشگاه بود، عوامل ضد انقلاب و گروهکهای معاند شامل چپگراهای مارکسیست، نوچپهای سوسیالیست، منافقین، التقاطیون چپ و راست و گروهک مرتجع سلطنت طلب بودند که به دلیل ناکامی در منحرفسازی انقلاب ملت ایران به سمت گرایشهای سیاسی خود با حاکمیت اسلام ناب و نظام ولایت فقیه به مخالفت پرداخته و به براندازی آن روی آوردند. یکی از علل اصرار این جریان بر ایدئولوژیزدایی از جامعه و دانشگاه پیادهسازی نظریه براندازی بر اساس عملیات psb سازمانهای اطلاعاتی غرب بود که فروپاشی ایدئولوژیک هر نظام سیاسی را مقدمه ضروری سقوط فیزیکال آن تعریف میدانست. از منظر این جریان برای براندازی یک سیسستم ایدئولوژیک کافی است نشان دهیم که این سیستم قادر به دفاع از ارزشهای سیستمی خود نیست.
ناگفته نماند که این جریان به دلیل کم وزنی در دانشگاه تلاش میکند هر گونه بدحجابی را نوعی اعتراض سیاسی جلوه دهد و به امنیتی کردن هر نوع اعتراضات صنفی بپردازد. بنابراین، انگیزه زیادی برای رواج فرهنگ برهنگی و سبک زندگی غربی داشته و تلاش زیادی برای تشنج در محیط دانشگاه دارد. چنانکه ظرف روزهای نخستین بازگشایی دانشگاهها اقدام به صدور بیانیههای تحریک آمیزی در چند دانشگاه اصلی کشور کرده و تلاش کردند تحرکاتی را رقم بزنند که خوشبختانه با استقبال مواجه نشد.
ب) غربگرایان و سکولارها
جریان بعدی که برای ایدئولوژیزدایی، هویتزدایی و آرمانزدایی از دانشگاه اسلامی تلاش میکند، روشنفکران غربزده و سکولاری هستند که هر گونه اجرای احکام الهی را نقطه تعارض با تجدد و فرهنگ غربی میدانند. بنابراین، تلاش میکنند آن دسته از دستورات شارع مقدس را که مانند حجاب نمود اجتماعی دارند، کمرنگ و مباح کند و در واقع اسلام منهای شریعت و شریعت منهای روحانیت را ترویج دهند.
ج) افراطیون سیاسی
افراطیون سیاسی جریان دیگری هستند که دانشگاه اسلامی و با هویت ایرانی و انقلابی را برنمیتابد. از نظر این عده حجاب نماد اسلامیت نظام تعریف شده و با کمرنگسازی آن میتوانند افراد بدپوشش و بدحجاب را معترض سیاسی قلمداد و در واقع خواسته آنها در ولنگاری فرهنگی را نوعی تقابل با اسلامیت و تقویت جمهوریت معرفی کنند. چنانکه با تبلیغ حجاب اختیاری مدعی هستند که اگر همه مردم خواستار امری مغایر با دستورات اسلام باشند، نظام جمهوری اسلامی به دلیل پایبندی به جمهوریت باید از اسلامیت عقب نشینی کنند.
سایر اخبار این روزنامه
صهیونیستها در وحشت تکرار «العاد»
محمود برات شهادت را از حاج قاسم طلب کرده بود
نفع همگان در اصلاح یارانهها با کالابرگ
گلریز: گفتند برخی مدیران سیما حاضر به پخش سرودهای انقلابی نیستند!
واقعیت امروز منطقه
قبیلهنگاری!
چرا باید دغدغه دانشگاه را داشت؟
کژراهه طبری و غربت فرهنگی یک فرمانده!
«هیئت رئیسه» مشکل اصلی فوتبال