روزنامه قانون
1396/04/13
دلواپسان نفتی وهزینهسازی برای نظام
قرارداد نفتی پنج میلیارددلاری ایران با توتال درحالی بسته شد که دلواپسان امیدواربودند بامخالفتهایشان به سرانجام نرسد.این قرارداد درحالی امضا شد که دولت اعلام کرده بود بدون نظر رهبری آن را اجرا نمی کند ورهبری گفته بودند:«بدون اعمال تغییرات، اجازه چنین کاری داده نمی شود».از آغاز دولت روحانی تاکنون دوموضوع موجب اتحادوهمدلی مخالفان دولت بود؛ اول،توافق برجام و دوم، قراردادIPC. امادووزیرموفق دولت،هردورا به ثمر رساندند.اولی را ظریف مدیریت کرد ودومی رازنگنه به سرانجام رساندتاهردو دردولت یازدهم به بار بنشیند.اولی را دلواپسان «توافق ننگین»و«زهرجام» لقب دادند.دومی را «بازگشت به عصر پیش ازمصدق» عنوان کردند.برای فهم آنچه دلواپسان می گویند، به تیتررجانیوز نگاه کنید:«بازگشت ایران به دوره قبل ازملی شدن صنعت نفت با اجرایی شدن قراردادهای IPC رسماکلیدخورد».زاکانی که تا دوروزپیش از«آتش بس یکطرفه»حرف میزد،پشیمان شدوفرمان«آتش به اختیار»صادرکردونوشت:«هرکس سکوت کند، فردادربرابرنسلهای آینده ایران عزیزوفراترازآن در پیشگاه الهی پاسخی نخواهد داشت و... .اینجا موضوعی اصلی است نه فرعی،وقت آتش به اختیار،فریاد کشیدن واقدام مناسب است و آتشبس،هرچندیک طرفه جایزنیست».
سال گذشته وبعد ازبالا گرفتن بحث قراردادهای نفتی جدید،زنگنه درگفتوگو باهفتهنامه صدا گفته بود، پروژه این دوره ازوزارتش انجام قراردادهای نفتی جدید است.اماتاکید کرده بود که آن رابدون تاییدرهبری نظام امضا نخواهد کرد.بعدهازنگنه در صحن علنی مجلس خبر داد: «متن قراردادهای جدید نفتی برای شورای عالی امنیت ملی فرستاده شده است ودرصورت تايید شورا،اجرا میشود».اوهمچنین گفت:«من کوچکترین قدمی که رهبری درآن دغدغهای داشته باشند،برنمیدارم». (ایسنا، 20 فروردین 96)باوجودسروصدای زیاد دلواپسان در این دوروزکه احتمالا درروزهای آینده نیزادامه پیدا می کند،رهبری در قبال این موضوع سکوت کردند.سوال این است: آیا شورای عالی امنیت ملی ومقامات عالی کشوردرجریان انتقادات دلواپسان قرارندارند؟ شرایط نشان می دهدکه اتفاقا تمام نقدها شنیده شده است.دوازده تیر سال گذشته، مقام معظم رهبري دردیدار با دانشجویان ضمن بیان16مرحله تصحیح این قردادها گفتند:«تاوقتیکه این اصلاحات انجام نگیردواین کاربهمعنای واقعی کلمه مطابق منافع کشورنباشد،این اتفاق نخواهدافتادواین نوع قراردادبسته نخواهدشد.ماهم گفتهایم که تا وقتی قضیه نهایی نشده،هیچ قراردادی نباید بسته بشود...اینجور نیست که حالا اجازه داده بشودکه هرجورمیخواهند این قراردادهارا انجام بدهند». (دیدار با دانشجویان، 12 تیر 95)
به نظر میرسد اپیدمی احمدینژاد در حال سرایت به سایر اصولگراهاست.گویا همه چیزرا رهبری بایداز«پشت بلندگو»اعلام کند تا بپذیرند.این قرارداد،مخفیانه وشبانه انجام نشده است.ازماهها قبل درشورای عالی امنیت ملی مورد بحث قرارگرفته وبراساس شرط رهبری «اینجور نبوده که اجازه داده بشود هرجور می خواهند قرارداد انجام شود».
دلواپسان یکبار برای همیشه باید تکلیف خودشان را با این مسائل روشن کنند.راهی که آن هامی روند، دقیقا همان راهی است که احمدی نژاد میرفت.آنها ماننداحمدینژاد ادعای گوش به فرمانی دارند،اماآتش به اختیارعمل میکنند.عجیب اینکه درمواردی که پای منافع ملی آشکارا درمیان است،به جای حمایت، سازمخالف کوک میکنند.برای عقلای قوم اصولگرا البته باید حمایت علیاکبرولایتی ازاین قراردادبعد ازانتقاداتی که صورت گرفت، کفایت کند.آنجا که گفت:«قراردادتوتال باوزارت نفت نقش بسیارمهمی درروابط ایران و فرانسه دارد».می توان پرسید: تاییدشورای عالی امنیت ملی ومشاور بینالمللی رهبری کافی است یاآنها نیزمیخواهند مانند احمدی نژاد هزینه سازی کرده واز«پشت بلندگو»همه چیز را بشنوند؟
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
توبهاي كه زود شكسته شد
تدابیر تنبیهی
اين «گل»پوچ است
خونی تازه در رگ های صنعت نفت
تاوان توانبخـشي
سونامی دختران فراری
رنج ها بردیم و آسایش نبود اندر جهان
تمدید شروط واهی
قوه قضاييه را از درون اصلاح کنید
ايران، توتال و يك قرارداد قديمي
دلواپسان نفتی وهزینهسازی برای نظام
سرفصل تازه راهبرد ایران در مبارزه با تروریسم
كارآمدي، تنها ملاك انتخاب وزرا