آرین احمدی من نبودم دستم بود!!

اعتراف به یک اشتباه و یا قبول مسئولیت در قبال اتفاقی که افتاده و عذرخواهی از طرف مسئولان، می‌تواند بار روانی و اجتماعی مسائل را در جامعه کاهش دهد.
عذرخواهی و استعفای مسئولان در قبال مسائل و خطاها اگرچه تبعات اشتباهات را کم نمی‌کند اما می‌تواند به ایجاد فضای آرام در جامعه برای رسیدگی منطقی و حقوقی موضوع کمک کند؛ اما با وجود این در کمتر حادثه‌ای در کشور، از باز نشدن کیسه هوای خودروهای تولید داخل در تصادفات جاده‌ای و یا سقوط اتوبوس دانشجویان دانشگاه آزاد و فوت 10 نفر گرفته تا برخورد قطار مسافربری طبس-یزد با یک دستگاه بیل مکانیکی و خروج قطار از ریل و کشته شدن تعدادی از مسافران و یا خسارات مالی و جانی ایجاد شده از جاری شدن سیلاب در رودخانه رودبال استهبان استان فارس و ... شاهد عذرخواهی مسئولان در کشورمان بوده‌ایم و همین مسئله باعث شده تا در ذهن بخشی از جامعه این موضوع نقش ببندد که گویا هیچ مسئولی پاسخگوی خطای خود نیست و از مردم عذرخواهی نمی‌کند و علاوه براینکه برکنار نمی‌شود و یا استعفا نمی‌دهد، حتی مدتی بعد مسئولیتی جدید و مهم‌تر را می‌پذیرد؛ اتفاقاتی که به بی‌اعتمادی و نارضایتی در جامعه دامن می‌زند. اکنون و با گسترش ارتباطات در جوامع و دسترسی آسان همه افراد به اینترنت و شبکه‌های اجتماعی دیگر نمی‌توان خطاها و اتفاقات را ازمردم مخفی کرد و هیچ فردی هم فرصتی برای توجیه و دفاع از خود ندارد به همین دلیل است که اگر مسئولی از یک عذرخواهی ساده سر باز بزند شیشه اعتماد بین او و مردم ترک برمی‌دارد و دیگر قابل ترمیم نخواهد بود.
اما متاسفانه این روزها علاوه بر سنت عدم عذرخواهی و استعفای مسئولان در قبال اشتباهاتشان با پدیده ای خشم آور و ناراحت کننده تر مواجه هستیم و آن هم استفاده از ادبیات طلبکارانه و حتی رکیک برخی مسئولان در قبال اشتباهتشان است ، یعنی نه تنها بابت اشتباهات رخ داده عذرخواهی نمی کنند بلکه با قامتی حق به جانب و ادبیاتی عجیب یا اشتباه رخ داده را به گردن فرد دیگری می‌اندازند و یا به طور کلی اتفاق رخ داده را کتمان می‌کنند و این دیگر خنگ پنداری و ادبیات نامتعارف باعث ایجاد خشم و دلسردی در برخی از افراد جامعه می‌شود و البته موضوع زمانی غیر قابل تحمل‌تر می‌شود که بعضا نه تنها از مراجع بالاتر بازخواست نمی‌شوند بلکه در مواردی مشاهده شده که بعد از چند ماه همان مسئول خطاکار تشویق و حتی ارتقا مقام شده است و متاسفانه هر روز هم این پدیده رو به افزایش است و البته می‌توان وعده‌ها و آمار های عجیب تحقق نگرفته برخی از مسئولان را هم به لیست اشتباهات افزود، اشتباهاتی که برای روان و آرامش آحاد مردم جامعه بار منفی و برای کشور خسارات بعضا جبران ناپذیری دارد.
به نظر می‌رسد برای جلوگیری از تکرار این اتفاقات باید نهادهای نظارتی به صورت جدی و بدون ملاحظات حزبی و سیاسی وارد عمل شوند و با مسئول خاطی برخورد قانونی صورت پذیرد.