گروه راه و مسکن: پس از به نتیجه رسیدن برجام قرارداد خرید ۲۰۰ هواپیمای نو با ۳ شرکت ایرباس، بوئینگ و ای‌تی‌آر بسته شد که فقط ۱۶ هواپیما به ایران تحویل داده شده است. از این تعداد هم نیمی از آنها به‌خاطر عدم تأمین قطعه از سوی شرکت سازنده زمینگیر شده‌اند. این آخرین خبری است که درباره سرنوشت هواپیماهای برجامی دولت گذشته در آذرماه سال گذشته منتشر شده است.
خرید هواپیمای نو تقریباً جزو اولین قراردادهای مالی پس از برجام بود. نوسازی ناوگان هوایی با توجه به فرسودگی بالای هواپیماهای کشور، از ضروریات رونق صنعت هوایی است و هیچ‌کس آن را انکار نمی‌کند؛ اما موضوع مهم چگونگی نوسازی است. سؤالی که مطرح می‌شود این است که نوسازی تعداد بیشتری هواپیما ضروری بود یا اینکه قرارداد خرید ۲۰۰ هواپیمای نو را ببندیم درحالی که شرکت‌ها تعهدی برای تحویل آن نداشته باشند؟ بعد از خروج امریکا از برجام ۳ شرکت طرف قرارداد براحتی از تعهدات خود چشم‌پوشی کردند و تنها ۱۳ هواپیمای ای‌تی‌آر و ۳ هواپیمای ایرباس در زمان ۲ سال به ایران تحویل داده شد که درباره نوع خرید هم انتقادهای زیادی مطرح است.
در مناسبات مالی جهانی خرید هواپیما به‌صورت اقساطی و از طریق فاینانس مرسوم است. در روش مالی فاینانس، برای مثال قرارداد خرید هواپیما به صورت اجاره به شرط تملیک است ‌یعنی اینکه شرکتی بین ایرلاین و کمپانی سازنده قرار می‌گیرد و این شرکت کل پول را به کمپانی سازنده هواپیما می‌دهد و به صورت اجاره به شرط تملیک هواپیماها به ایرلاین اجاره داده می‌شود و وقتی اقساط تمام شد مالکیت نهایی هواپیماها در اختیار ایرلاین قرار می‌گیرد. در زمان امضای قرارداد خرید هواپیما، در سال ۹۴، متولیان خرید اعلام کردند که قرارداد خرید به‌صورت نقدی نیست و این خرید از محل فاینانس تأمین می‌شود و اقساط فاینانس هم از طریق پول بلیت هواپیما پرداخت می‌شود.
از طرف دیگر می توان گفت که امروزه کارشناسان داخلی صنعت هوایی کشور، امکان انجام انواع تعمیرات و چک‌ها از صفر تا ۱۰۰ را روی هواپیماها دارند و تنها مشکل اصلی، نبود قطعه یا نبود آلیاژ و قطعات الکترونیکی مورد نیاز برای ساخت قطعه است. با این حال تکیه به توانمندی‌های داخلی نیز یکی دیگر از راهکارها است. درحال‌حاضر هواپیماهایی در داخل کشور هستند که بعضا به‌دلیل نداشتن یکسری از قطعات یا موتور قابلیت استفاده از آنها وجود ندارد اما با تزریق منابع مالی و سرمایه در گردشی که شرکت‌های هواپیمایی نیاز دارند می‌توان بخشی از هواپیماهای غیرفعال را به مدار پرواز بازگرداند. به گفته وی این راهکار، یک گزینه کوتاه‌مدت برای افزایش تعداد صندلی‌های ناوگان هوایی کشور خواهد بود.