انزوای مضاعف آمریکا

بسم‌الله الرحمن الرحیم
این روزها عباراتی از قبیل «آمریکا؛ قدرت مسلط دیروز و قدرت منزوی امروز»، «آمریکا در جهان تنها مانده است» و «اجلاس گروه 20 صحنه انزوای آمریکا شد» در صفحات نخست روزنامه‌های غربی و بین‌المللی نقش بسته که حقایق عمیق و فراوانی را با خود به همراه دارند.
امسال سیزدهمین اجلاس سران کشورهای عضو گروه 20 در هامبورگ، فرصتی را فراهم آورد که همگان شاهد از هم پاشیدن ابهت ابرقدرتی و هیمنه یکه تازی آمریکا شده و بخشی از پشت پرده فروپاشی سلطه مستکبران را ناظر باشند. اینکه روزنامه متنفذی همچون نیویورک تایمز در تحلیلی پیرامون مخالفت کشورهای اروپایی و سایر همپیمانان آمریکا با سیاست‌های کاخ سفید در اجلاس گروه 20 می‌نویسد: «آمریکا زمانی قدرت مسلط و غالب جهان بود، اما اجلاس گروه 20 ثابت کرد که آمریکا امروز در همه شئون در جهان منزوی است» و یا خبرگزاری فرانسه گزارش کند: «نشست گروه 20 به صحنه انزوای آمریکا تبدیل شد و نشان داد که این اختلافات بی‌سابقه و اختلاف نظرهای عمیق به عنوان یک امر غیرقابل برگشت، به ظهور قدرت‌ها و ائتلاف‌های جدید جهانی خواهد انجامید و یا اینکه شبکه تلویزیونی «بی. بی. سی» اعلان کند: «این اجلاس به همراه تظاهرات مردمی در هامبورگ نشان داد که سیاست‌های یاغیگرانه و تکروی‌های ترامپ در عرصه سیاست جهانی این کشور را در معرض انزوای شدید قرار داده است؛ هرگز امری تصادفی و غیرقابل اعتنا نیست.
اینکه مرکل صدراعظم آلمان و میزبان اجلاس گروه 20 هنگام قرائت بیانیه پایانی این اجلاس اعلام کند که «دیگر اختلافات، قابل پنهان کردن نیست و کاملاً واضح است که ما دیگر نمی‌توانیم به اتفاق نظر دست یابیم ولی علیرغم تکروی آمریکا ما بر غیرقابل تغییر بودن توافق آب و هوایی پاریس تاکید داریم» را باید به معنای شکست سلطه آمریکا بر جهان و انزوای این کشور دانست.


آنچه از این اجلاس دو روزه به دست آمد و به افکار عمومی جهانی منتقل شد این بود که دیگر آمریکا توان آقایی بر جهان و ایجاد نظم بین‌المللی را ندارد و سیاست‌های ترامپ، عملاً به مانعی برای ایجاد هماهنگی و صلح جهانی تبدیل شده است. به اذعان نیویورک تایمز، «رهبران سابق آمریکا لااقل همواره قدرت خود را یک نیروی خیراندیش و حامی دمکراسی در جهان معرفی می‌کردند اما ترامپ اینطور فکر نمی‌کند. او در مدت کوتاهی که بر مسند ریاست جمهوری آمریکا نشسته، خود را یک رهبر ناسیونالیست افراطی و یک جانبه گرا می‌داند و سعی دارد رخدادهای جهانی را نیز به این سمت هدایت کند. هر چند او با شعار احیای اقتدار ملی روی کار آمده ولی عملاً با مانع تراشی در امور بین‌المللی به سمت خودانزوایی پیش می‌رود.»
امروزه آمریکای پساترامپ با روی کار آمدن رئیس جمهوری که دنیا را از عینک خودشیفتگی مطلق می‌نگرد و معتقد است همه کشورهای دنیا را باید دوشید، به سمت افزایش نقاط افتراق با دنیا، حتی همپیمانان سنتی خود به پیش می‌رود. این اختلافات که از احداث دیوار سراسری در مرز آمریکا با مکزیک آغاز شد و دامنه آن تا اتحادیه اروپا و چین هم کشیده شد، بخش عمده‌ای از همسایگان و همپیمانان دیرین آمریکا را علیه سیاست‌های آمریکا تحریک و اختلافات پنهان را آشکار کرد.
وضع قوانین ضد مهاجرتی و موضعگیری فاشیستی علیه مسلمانان و پناهجویان، واگرایی با اروپا در پیمان آتلانتیک شمالی، خروج از پیمان اقلیمی پاریس که 200 کشور جهان آن را امضا کرده بودند، مخالفت با توافق هسته‌ای با ایران و ایستادن در مقابل عزم اتحادیه اروپا برای مستحکم کردن پیوندهای سیاسی و اقتصادی با ایران، از جمله مواردی هستند که ترامپ مقدمات خودانزوایی و یا به عبارت دیگر، انزوای غم انگیز آمریکا را فراهم کرد!
ناگفته پیداست که کارکرد سیستم‌های ظالمانه، ضد فطری و استکباری ابرقدرت‌ها به لحاظ ماهیت حق ستیزانه شان، قهراً سقوط و اضمحلال را در درون خود ایجاد می‌کند و با گذر زمان علیرغم بزرگ شدن پوسته و ظاهر پرهیمنه شان، مقدمات فساد و تباهی از درون را فراهم می‌سازند کما اینکه جهانیان در قرن گذشته شاهد فروپاشی ابرقدرت ماتریالیستی و کمونیستی شوروی بودند.
این انزوا که اکنون آمریکا دچار آن شده، به گونه‌ای که ناقوس آن از تریبون نشست‌های بین‌المللی به صدا در می‌آید، هر چند زاییده ماهیت پلید نظام‌های استکباری و فرآیند طبیعی چنین رژیم‌های سلطه طلبی است که اکنون دامن آمریکا را گرفته ولی انزوای مضاعف با روی کار آمدن دونالد ترامپ بر تارو پود سیستم سرمایه‌داری آمریکا عارض شده، به گونه‌ای که برخی دوران زمامداری او را با ایام حکومت گورباچف در شوروی مقایسه می‌کنند.
به عبارت دقیق تر، اکنون نه تنها بیش از هر زمان دیگری، ماهیت تصمیمات منزوی‌کننده نظام سرمایه‌داری آمریکایی روشن شده بلکه روی کار آمدن رئیس‌جمهور نادانی همچون ترامپ و سلطه او بر کاخ سفید، آمریکا را به ورطه افول نزدیکتر کرده است. چه بسا مخالفت‌های گسترده با ترامپ در داخل آمریکا و آرزوی افکار عمومی مردم این کشور برای استیضاح وی، به جهت لطمه غیرقابل جبرانی است که چهل و پنجمین رئیس‌جمهور آمریکا طی دوران پنج ماهه ریاست جمهوری خود بر این کشور وارد کرده است.
اکنون زنجیره مقاومت علیه سلطه طلبی و سیاست‌های جهانخوارانه آمریکا آنچنان گسترده شده که حتی دوستان و همپیمانان آمریکا را نیز به اعتراض علیه خودمحوری‌های ترامپ واداشته است.
سایر اخبار این روزنامه
با تصویب مجلس صورت گرفت حمایت از اشتغال‌آفرینی در شهرهای کمتر از 10 هزار نفر معاون وزیر نیرو: اگر 10 درصد در مصرف صرفه‌جویی نشود شبکه برق در ریسک کامل قرار می‌گیرد سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس: قرارداد ایران و توتال مسیر شورای عالی اقتصاد را طی کرده و به مناقصه نیازی نداشت رئیس شرکت تولید و توسعه انرژی اتمی: پیمانکار اصلی واحدهای 2 و 3 نیروگاه بوشهر موظف به استفاده از خدمات موسسات ایرانی است روزنامه جمهوری‌اسلامی گزارش می‌دهد؛ ریشه‌های رکود مسکن و راهکارهای ایجاد تحرک در بخش پیشران اقتصاد چیست؟ قطر پایان عمر شورای همکاری خلیج فارس را اعلام کرد وزیرجنگ سابق رژیم صهیونیستی:آینده اسرائیل با فساد رهبرانش درخطر است پیام تبریک شمخانی به آیت‌الله سیستانی و حیدر العبادی در پی آزادی کامل موصل مفتح خبر داد لایحه تفکیک وزارتخانه‌های راه و شهرسازی و صنعت در کمیسیون بودجه مصوب شد «حمید بقایی» بازداشت شد ابلاغ دستورالعمل جدید تسهیلاتی برای نوسازی 5 هزار واحد تولیدی به مناسبت هفته ترویج فرهنگ عفاف و حجاب (17 تا 21 تیرماه) عفاف وحجاب، حافظ سلامت روح وجسم انزوای مضاعف آمریکا محمودعباس: از طرح ترامپ برای تشکیل کشور فلسطین در مرزهای 1346 حمایت می‌کنم تحلیل کارشناسان از زبان بدن متفاوت ترامپ در دیدار با پوتین نیکی هیلی: مداخله روسیه در انتخابات آمریکا واضح است چین در رزمایش دریایی تحت رهبری آمریکا شرکت می‌کند