همدلی و اتحاد رمز پیروزی امشب

هشتم آذرماه برای ما ایرانی‌ها یک روز خاص به حساب می‌آید. ۲۵‌سال قبل در‌حالی‌که فوتبال ایران امید چندانی به صعود به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه نداشت در ملبورن استرالیا برای بازی برگشت مقابل تیم ملی این کشور قرار گرفت. ما ۲ بر صفر عقب افتادیم، اما یک اتفاق باعث برگشت ایران به بازی شد.
وقتی «پیتر هور» تماشاگر استرالیایی بعد از گل دوم این تیم در نیمه دوم تور دروازه ایران را پاره کرد، انگار یک حس وطن‌پرستی و انگیزه بالا به بازیکنان تیم ملی تزریق شد. پیتر هور کاری کرد که بازیکنان ایران با انگیزه بیشتری بازی و به سمت دروازه استرالیا حمله کنند و در نهایت با دو گل کریم باقری و خداداد عزیزی کار را به تساوی کشاندند تا ایران به حکم گل زده در خانه حریف راهی جام جهانی فرانسه شود.
ایران به فرانسه رفت و اتفاقاً امریکا را برای ثبت اولین برد خود در جام جهانی قربانی کرد. امروز بعد از ۲۵ سال حالا ایران دوباره به امریکا رسیده، آن‌هم برای صعود. امریکایی‌ها طی روز‌های گذشته با توسل به شیطنت‌های مختلف سعی کردند آرامش تیم ایران را به‌هم بزنند. آرامشی که حاصل آن پیروزی خوب و مقتدرانه مقابل ولز بود. آرامشی که در سایه اتحاد و یکدلی تمام ایرانیان به تیم ملی تزریق شد و یک پیروزی بزرگ را برایمان به ارمغان آورد. امریکایی‌ها طی روز‌های گذشته در نقش «پیتر هور» ظاهر شده‌اند و بدون آنکه متوجه باشند به همدلی و اتحاد ایران با تیم ملی کمک کرده‌اند. توهین به پرچم ایران و اهانت به فرهنگ و تمدن ایران بزرگ درست همان چیز‌هایی است که باعث می‌شود ما یکدل و متحد به مقابله با دشمنان قسم‌خورده خود بپردازیم.
«پیتر هور» حتی تصورش را هم نمی‌کرد با کاری که انجام می‌دهد زمینه‌ساز حذف استرالیا شود و حالا امریکایی‌ها هم همان کار را انجام داده‌اند. بچه‌های تیم ملی ایران یکدل، متحد و دلگرم به مردمی که پشت آن‌ها قرار دارند امشب برای تاریخ‌سازی مقابل یانکی‌ها قرار می‌گیرند. نباید از یاد ببریم که فوتبال است و هر نتیجه‌ای ممکن است رقم بخورد، اما ایمان داریم که بازیکنان شایسته کشورمان با اتحاد و همدلی و ارائه یک بازی خوب مانند آنچه در برابر ولز از آن‌ها دیدم، بار دیگر ایران را سرافراز خواهند کرد.
جدای از کسب هر نتیجه، ایران به بازیکنان باغیرتش می‌بالد. یک ایران امشب چشم به ساق‌های ملی‌پوشان خود دارد تا با یک بازی خوب بتوانند برای اولین بار راهی مرحله دوم جام جهانی شوند. اتفاقی که همه امیدوار به وقوع آن هستند، اما جدای از آن انتظار داریم بازیکنانمان با غیرت و تعصب وارد میدان شوند و تا آخرین لحظه برای سرافرازی نام و پرچم مقدس کشورمان مبارزه کنند و چیزی کم نگذارند که این تلاش حتماً نتیجه مناسب و موفقیت‌آمیز را هم به همراه خواهد داشت.