عمل به وعده اصلاح قطعی است

غلامعلی جعفرزاده:انتخاب آزاد را به ملت بازگردانیم آرمان امروز، گروه سياسي: بعد از شروع ناآرامي‌ها ماه‌هاي اخير، شنيدن صداي معترضاتي که خواستار «اصلاح» در ساختار سياسي، اقتصادي و اجتماعي ايران بودند از سوي برخي مسئولان به‌خصوص سران سه قوه در دستور کار قرار گرفت و هر يک از اين مقامات سعي دارند با شعارهايي که در اين خصوص مي‌دهند و البته با اتکا بر کليد واژه «اصلاح» سعي دارند تا به شهروندان بگويند که در برابر خواسته‌‎هاي آنها اقداماتي انجام خواهند داد. هر چند روند اصلاح در ايران يک شبه و يک هفته‌اي رخ نخواهد داد ولي بايد به اين موضوع توجه داشته باشيم که اصلاح ساختار به يک مسئول و يک قوه باز نمي‌گردد بلکه بايد به موضوع اينگونه نگاه کرد که اصلاح، لازمه پويايي يک جامعه است که بايد در مسيري قرار بگيرد که فضاي گفتماني بين شهروندان و مسئولان همواره وجود داشته باشد. اصلاح براي يک جامعه روبه‌ رشد يک «بايد» محسوب مي‌شود.
در روزهاي اخير شاهد اظهاراتي از طيف اصولگرا در اين مورد بوديم. در فضايي که به‌نظر طيف سياسي اصلاح‌طلب در دايره اصلي مديريت کشور حضور ندارند و در واقع تريبوني در اختيار ندارند برخي شخصيت‌هاي شناخته شده و داري شناسنامه سياسي اصولگرا، با مصاحبه‌ها و واکنش‌هايي که به موضوعات سياسي، اقتصادي، اجتماعي و ... دارند سعي مي‌کنند تا به مخالفان خود نشان دهند که آنها هم در کنار شهروندان حضور دارند و خواسته‌هايي را دنبال مي‌کنند که مد نظر آنها است. اما پيش از هرچيز بايد به اين موضوع تاکيد کنيم که متاسفانه فضاي سياسي ايران در طول دهه‌هاي گذشته به شدت شعارزده است و همين موضوع باعث شده است تا گُسل به وجود آمده بين دولت و ملت افزايش چشم‌گيري داشته باشد و بعد از شروع ناآرامي‌ها اين فاصله بيشتر و بيشتر شد. باتوجه به اين موضوع بايد به اين توجه داشت که اصلاح در ساختار کنوني ايران نه‌تنها يک لازمه محسوب مي‌شود بلکه تنها راه برون رفت از شرايط کنوني است. برخي از اين اصلاح به‌عنوان جراحي نام مي‌برند که مي‌تواند در صورت موفقيت آميز بودنش وضعيت جامعه را بهبود دهد.
 
اصلاح برخي موارد در حکمراني ضرروي است


در تازه‌ترين اين اظهارت نائب رئيس سابق مجلس شوراي اسلامي در گفت‌وگويي که با تسنيم داشت گفت: ضرورت اصلاح برخي موارد در حکمراني ضرروي است؛ اصلاحات يا اصلاح حکمراني به معناي تغيير نظام نيست.
محمدرضا باهنر در همين مورد ادامه داد: اهميت جلسات فعالان سياسي با آقاي شمخاني بسيار بالاست، چون من و ديگراني که به اين جلسه دعوت مي‌شويم اصلاً فکر نمي‌کنيم که ايشان، خودسرانه آن را برگزار کرده باشد. احتمال مي‌دهيم که اين جلسه، از سوي حاکميت تنظيم شده و قرار است اصلاحاتي انجام شود. اين جلسات ادامه خواهد داشت. آقاي رئيسي، با احمدي نژاد و روحاني ديدار کند و از آنها مشورت بگيرد؛ رئيسي از رهبري خواهش کند که جلسات رئيس جمهور ها در محضر ايشان باشد. آشوب‌ها تمام مي‌شود، اما صداي مردم معترض به‌عنوان مسئله نبايد پاک شود. وقتي همه رقباي انتخاباتي را دزد خطاب مي‌کنند؛ مردم همه را دزد مي‌دانند. برخي کانديداها با نفوذي که دارند رقيب‌شان را به اتهام مخالفت با دين رد صلاحيت مي کنند. هيچ زماني نديده بودم که نظام بين الملل يعني حکومت‌ها، مراکز بين المللي، ان.جي.اوها و ايراني‌هاي مقيم خارج از کشور و... اين طوري همه‌شان با همديگر يکپارچه و هم صدا پاي کار بيايند.
در اين خصوص که اصلاح در ساختار سياسي، اقتصادي، اجتماعي و ... کشور چگونه و به چه دليل بايد انجام بگيرد با غلامعلي جعفرزاده، نماينده ادوار مجلس شوراي اسلامي گفت‌وگويي انجام داده‌ايم. او معتقد استکه مقامام عالي‌رتبه کشور بايد بدانند که اصلاحات نه‌تنها عقب‌نشيني نخواهد بود بلکه کاملا پيشروي محسوب مي‌شود و بايد در مورد از هر انتقادي استقبال شود.
 
 اصلاح در ساختار کشور اجتنابناپذير است
«غلامعلي جعفرزاده»، تحليلگر مسايل سياسي و نماينده ادوار مجلس شوراي اسلامي در پاسخ به اين سوال که اصلاحي که برخي چهره‌ها و مسئولان به آن اشاره دارند، در شرايط کنوني چه کمکي مي‌تواند به بهبود وضعيت ايران کند، به خبرنگار «آرمان امروز» مي‌گويد: «توجه داشته باشيد که در هر موضوعي که منطقي باشد جامعه نيازهاي خود را اعلام مي‌کند و اين خواسته‌ها نبايد با بي‌تفاوتي مسئولان کنار گذاشته شود. به همه نيازهاي منطقي جامعه و آنچه از زبان مردم در چهارچوب نقد خارج مي‌شود بايد بررسي شود و با اراده‌اي همراه باشد که ملت تغييرات را لمس کنند. مقامات عالي‌رتبه بايد به اين باور برسند که اصلاح به معناي عقب‌نيشني از مواضع گذشته نيست و به‌نوعي يک پيشروي محسوب مي‌شود که نه‌تنها باعث بهبود روابط ملت-دولت مي‌شود بلکه پويايي فضاي کشور را در بين جوامع بين‌الملل به همراه خواهد داشت. ما نمي‌توانيم در مورد اصلاح يا اصلاحات در ساختار کشور فکر و مکث کنيم و بخواهيم بگوييم که مثلا راه اصلاح را انتخاب کرده‌ايم. اصلاح يک نوع بايدي است که هرچه زودتر به آن تن دهيم هزينه‌هاي کمتري را متحمل خواهيم شد. در واقع بايد اينگونه بگوييم که اصلاح در ساختار کشور اجتناب‌ناپذير است. هر اصلاحي بايد باتوجه به نياز جامعه انجام شود که همانطوري که اشاره کردم مردم روند اين اصلاح را به چشم ببينند.» اين تحليلگر سياسي با توصيف جامعه به يک بيمار ادامه مي‌دهد: «پزشکي که مي‌خواهد يک بيمار را درمان کند ابتدا بايد بداند دارويي که قرار است براي درمان تجويز کند چه تاثيري خواهد داشت. پزشکي مي‌تواند بهترين تصميم را بگيرد که به‌جاي تجويز مُسکن به‌دنبال درمان قطعي درد باشد. زخمي که سال‌ها از وخامت وضعيت آن مي‌گذرد نبايد با مُسکن درمان شود چون با هر بهانه‌اي مجددا سرباز مي‌زند و البته با وضعيت وخيم‌تر. اصلاح بايد در مسيري باشد که در درجه اول مشارکت ملت در رويدادهاي سياسي مانند انتخابات را افزايش دهد. اگر به هر نوعي مردم از دايره سياسي ايران خط بخورند و بخواهيم تنها يک دايره ثابت در حاکميت داشته باشيم، طبيعي است که ملت به‌عنوان مثال مجلسي که با راي پايين بر مسند کار است را از خودشان ندانند و هرگز زير بار خطاهاي آنها نخواهند رفت. انتخابات آزاد و حق انتخاب آزاد مي‌تواند باعث مشارکت حداکثري باشد که نويد ايران پويا را خواهد داد.»