تریدینگ فایندر

نباید موسیقی رپ مطرود قرار بگیرد

شکل‌گیری موسیقی رپ تازگی ندارد، این نوع موسیقی نه‌تنها پیشتر در غرب به وجود آمده که خود ما هم در دهه‌های گذشته، شکل دیگری از این نوع موسیقی را داشته‌ایم که به آن «بحر طویل‌خوانی» گفته می‌شده است. «بحر طویل‌خوانی» نیز مانند موسیقی رپ مشتمل بر موسیقی بوده است که کلام در آن تند‌تند و پشت سرهم خوانده می‌شود و مضمون آن نیز بیشتر به مسائل سیاسی اجتماعی روز اختصاص داشته است. قدمت «بحر طویل‌خوانی» در ایران تا اندازه‌ای است که حتی در حیطه موسیقی نواحی هم این شاخه موسیقی به کار می‌رفته است. با این‌حال نگاه من به موسیقی رپ و اساسا دیگر ژانرهای موسیقی این است که اگر فرد می‌خواهد به سمت وسوی هر شاخه از موسیقی برود باید نسبت به آن اشراف و آگاهی داشته باشد. درواقع کسی که قصد دارد به اجرای موسیقی رپ بپردازد باید در درجه اول نسبت به این وادی شناخت پیدا کند و بعد به سمت آن برود. درعین‌حال معتقدم به‌هیچ عنوان نباید جوانانی که به سمت وسوی این نوع موسیقی گرایش دارند را طرد کرد، زیرا همیشه براین باور بوده‌ام طرد کردن یک فرد به معنی به انحراف کشیدن آن است. بهترین کار در این زمینه، ‌شناسایی نقاط ضعف و قوت موسیقی رپ است. بی‌تردید اگر زوایای پیدا و پنهان این حیطه مورد شناخت و واکاوی قرار بگیرد، چندان که اشاره کردم هم خود هنرمندی که تمایل به فعالیت در این وادی دارد و هم سیاستگذاران فرهنگی می‌توانند جایگاه بهتری برای موسیقی رپ قائل شوند. مسلم است وقتی نقاط ضعف و قوت یک عرصه شناخته و آسیب‌شناسی شود، بهتر می‌توان درباره عملکردهای موجود در آن به تصمیم‌گیری پرداخت و از همه مهم‌تر شاهد خروجی‌های سازنده‌ای از ژانرهایی از این دست نیز بود. وقتی ژانری از موسیقی مثل موسیقی رپ در کشور خواهان و طرفدار دارد، چرا باید به نفی آن بپردازیم و خط بطلان روی این نوع موسیقی بکشیم؟
تریدینگ فایندر