[فاطمه عسگری‌نیا] جمعیت هلال‌احمر این روزها در غم فراق یکی از اعضای فعال و خستگی‌ناپذیر خود به نام مرحوم حسین شهراسبی، امدادنجاتگر و مربی تیم آنست جمعیت هلال‌احمر استان قزوین، است. او از 18سالگی وارد جمعیت شد و در طول 23سالی که رخت هلال‌احمر را به تن کرد، همواره در حال آموختن و حضور در ماموریت‌های امدادونجات بود، چه آن زمان که امدادنجاتگر در حوزه امدادونجات بود، چه این 10سالی که به‌عنوان مربی تیم آنست فعالیت‌های خود را دنبال می‌کرد. آخرین ماموریتی که شهراسبی در آن حضور پررنگ و تاثیرگذاری داشت، ماموریت امدادونجات در زلزله ترکیه بود. او به همراه سگش به نام جیمی توانست پنج پیکر زیرآوار مانده را در مناطق زلزله‌زده این کشور پیدا کند. حسین به واسطه ایست قلبی گرچه دیگر در میان رفقا و دوستان سرخ‌وسفیدپوشش نیست، اما یاد و خاطره‌اش برای همیشه همراه آنها باقی خواهد ماند.

 تازه دیپلم گرفته بود، به قول معروف هنوز پشت لبش سیاه نشده بود که به مرکز پرورش اسلامی جمعیت هلال‌احمر در سبزه میدان قزوین آمد و در کلاس‌های آموزشی این مرکز شرکت کرد و به یکی از نیروهای داوطلب با انگیزه تبدیل شد. آنقدر عاشق هلال‌احمر و فعالیت‌هایش بود که حتی بعد از سربازی و ادامه تحصیل در رشته صنایع مواد غذایی نتوانست بی‌خیال این جمعیت شود. آمد و ماندگار شد، دوره‌های آموزشی امدادی را فراگرفت و در تیم‌های عملیاتی حاضر شد. حمیدرضا امینی، رئیس اداره عملیات جمعیت هلال‌احمر استان قزوین، با مرور این خاطرات نفس عمیقی می‌کشد و می‌گوید دوستی 26ساله‌مان از ما دو برادر ساخته بود: «10سال پیش که قرار بود تیم‌های آنست در جمعیت هلال‌احمر شکل بگیرند، داوطلبانه درخواست فعالیت در این بخش را داد و با وجود همه سختی‌هایی که در مسیر بود، با جان و دل در دوره‌های آموزشی شرکت کرد تا به یکی از مربیان مطرح کشور در بخش آنست تبدیل شد.»

جیمی بهانه حسین را می‌گیرد
«جیمی سگی است که از تولگی با حسین تمرین کرده، حالا از روزی که حسین رفته است، او در گوشه قفس کز کرده و جز آب چیزی نمی‌خورد.» حمیدرضا با بغض این حرف‌ها را می‌زند: «جیمی در تمام ماموریت‌ها همراه حسین بود. حسین عاشق حیوانات بود، مهربان و صبور و همین او را از همه متمایز می‌کرد. در تمام ماموریت‌های امدادونجات حاضر می‌شد، حتی ماموریت‌هایی که نیاز به حضور تیم آنست نبود. معتقد بود مردم آسیب‌دیده انتظار دارند ما با تمام امکانات به یاری‌شان برویم.»
از آرزوهای رفیق 26ساله‌اش برایمان می‌گوید: «هیچ وقت نشنیدم برای خودش آرزویی کند. او در شغلش که امدادگر هلال‌احمر بود، گم شده بود و همه زندگی‌اش خلاصه می‌شد در ماموریت‌هایی که به‌واسطه این شغلش عهده‌دار شده بود. او دلش می‌خواست در هر ماموریت مفقودی و جست‌وجو که می‌رفت به جای جنازه افراد، آنها را زنده پیدا کند و امید و لبخند را به خانواده‌هایشان هدیه کند.» حمیدرضا ویژگی‌ دیگر حسین را فعال، پرتلاش، بی‌حاشیه و تابع جمع بودن می‌داند و تاکید می‌کند که جای خالی او را هیچ‌کس نمی‌تواند
 پر کند.

صبر جمیلش زبانزد بود

همیشه از جان مایه می‌گذاشت
جای حسین در میان دوستانش خالی است و این روزها صفحات امدادگران و داوطلبان هلال‌احمری پر از تصاویر و فیلم‌های کوتاه و بلند حضور او در ماموریت‌های امدادی است. شاهرخیان یکی از اعضای تیم آنست در شهریار هم از او به نیکی یاد می‌کند و می‌گوید حسین یکی از مربیان نمونه، کاربلد و حرفه‌ای در حوزه آنست بود: «حسین در هر ماموریتی که حاضر می‌شد از جان و دل مایه می‌گذاشت. خستگی‌ناپذیر بود و همیشه می‌گفت تیم‌های آنست آخرین امید خانواده‌های چشم‌به‌راه هستند، پس باید همه تلاش‌مان  را کنیم تا دلی شاد شود.»

جانش تهدید می‌شد اما به فکر نجات جان مردم بود
دکتر حسن آصفی، مدیرعامل سابق جمعیت هلال‌احمر استان قزوین، هم که سال‌های زیادی را با حسین گذرانده، از او با روحیه ایثار و ازخودگذشتگی خاصش یاد می‌کند و می‌گوید در خیلی از ماموریت‌ها با اینکه به واسطه ریزش آوار یا بهمن جان خودش هم تهدید می‌شد، اما دست از جست‌وجو برنمی‌داشت و همه فکر و ذکرش نجات جان آسیب‌دیدگان در حوادث بود: «از جوانی در هلال‌احمر حاضر بود و تمام مراحل امدادگری و نجاتگری تا مربیگری تیم آنست را گام‌به‌گام بالا آمده بود و به‌ همین علت یکی از نفرات موفق در تیم آنست بود. او با تمام مراحل نجات در بحران آشنا بود و می‌توانست سگ را درست راهنمایی کند.»

یک مربی درجه یک آنست را از دست دادیم
سیدرضا مومنی، مسئول تیم‌های آنست سازمان امدادونجات جمعیت هلال‌احمر هم با ابراز تاسف از این ضایعه می‌گوید: «شهراسبی از مربیان توانمند مرکز آنست کشور بود و قزوین با از دست دادن آن خلأ زیادی را شاهد خواهد بود.»
مومنی با اشاره به حضور شهراسبی در ترکیه می‌گوید: «در شرایط سخت آب‌وهوایی ترکیه و آوارهای سنگینی که در مناطق زلزله‌زده وجود داشت، حسین و جیمی از ابتدا تا انتهای ماموریت روی آوارها بودند و مشغول جست‌وجوی زلزله‌زده‌ها. اگر حتی بچه‌ها ساعتی را برای استراحت می‌رفتند، او همچنان مشغول جست‌وجو بود و همیشه دعا می‌کرد بتواند با جیمی حتی شده یک نفر را زنده از زیر آوار نجات دهد.»
از رفتار مهربانانه و استادانه‌اش با سگ‌ها می‌گوید: «یک روز برای بازدید از آنست استان قزوین به این منطقه رفتیم. یک سگ در تیم وجود داشت که به‌خاطر بالا بودن سنش باید در زمره سگ‌های بازنشسته قرار می‌گرفت و انتظار نمی‌رفت فرامین را اجرا کند، اما حسین چنان رابطه عاطفی و نزدیکی با این سگ برقرار کرده بود که وقتی فرامین او را اجرا کرد، کسی باورش نمی‌شد. این کار فقط از دست یک مربی توانمند برمی‌آید، کسی که دیگر امروز در کنارمان نیست.»
حسین شهراسبی بر اثر ایست قلبی جانش را از دست داد. از دست دادن این فرشته نجات هنوز برای دوستان و رفقایی که در ماموریت‌های درون‌مرزی و برون‌مرزی همراهش بوده‌اند، باورکردنی نیست. امدادگر 41ساله‌ای که در طول دو دهه خدمتش در جمعیت هلال‌احمر جز کاهش آلام بشری و تلاش در این مسیر به چیزی فکر نکرد.