تجلیل از قهرمانان با رعایت فاصله طبقاتی!

نهایت پیشرفت در مواجهه با ورزشکار قهرمان ارتقای جوایز از کتری و قوری به کارت هدیه ۵ میلیونی است! انتظار می‌رفت برای تقدیر از ناهید کیانی، تاریخ‌ساز تکواندوی ایران رفتار مسئولان تغییر کند و تجلیلی در خور توجه از قهرمان جهان به عمل آورند.
هر چقدر هم در ورزش کشور خوش بدرخشید و برای کسب بهترین افتخارات تلاش کنید در نهایت باز هم مسئولان قدر تلاش‌ها را نمی‌دانند. باید خیلی خوش‌شانس باشید که مثل سارا عبدالملکی، ملی‌پوش پاراقایقرانی کتری و قوری نصیب‌تان نشود و همچون ناهید کیانی کارت هدیه ۵ میلیون تومانی دریافت کنید. در این بین، اما یادتان نرود که این شرایط تنها شامل رشته‌های غیرفوتبالی می‌شود، والا فوتبال مردان حتی اگر ببازد و شش گل هم دریافت کند باز هم تمام اعضای تیم، مربیان، تدارکات و اعضای فدراسیون حداقل چند هزار دلار پاداش می‌گیرند و سکه طلا نیز دریافت می‌کنند. در تازه‌ترین اتفاق، استانداری تهران بعد از افتخارآفرینی ملی‌پوش تکواندو و کسب اولین طلای بانوان ایران و تنها مدال طلای کاروان این رشته در مسابقات جهانی باکو یک لوح تقدیر و مجموعاً کارت هدیه ۵ میلیون تومان به او اهدا کرده است. کیانی هم خبر آن را با کنایه در صفحه شخصی‌اش منتشر کرد.
در روزگاری که خط فقر روز به روز بیشتر می‌شود و هزینه‌ها سر به فلک می‌گذارد باید به قهرمان جهان حق داد که پس از تحمل سختی‌های زیاد و پشت سر گذاشتن تمرینات طاقت‌فرسا از اینکه استانداری هدیه ۵ میلیونی برایش در نظر گرفته ناراحت، دل شکسته و حتی عصبانی باشد. متأسفانه فاصله طبقاتی فوتبال و سایر رشته‌ها با سرعت بسیار زیاد روبه افزایش است و از آن بدتر اینکه آقایان مسئول در پاداش دادن‌هایشان این فاصله طبقاتی را به خوبی رعایت می‌کنند. تکواندوی جهان هر لحظه در حال پیشرفت است و ناکامی ملی‌پوشان باتجربه در جهانی باکو نشان داد موفقیت در مسابقات جهانی تا چه اندازه سخت است. بااین‌حال کیانی دست نیافتنی‌ها را به دست آورد و برای اولین‌بار تکواندوی بانوان کشور را صاحب مدال طلای جهان کرد. باور کنید این افتخار اگر نصیب کشور‌های منطقه می‌شد، آن‌ها سرتاپای قهرمانشان را طلا می‌گرفتند و آنقدر به او امکانات و پاداش می‌دادند که نه تنها فکر مهاجرت به سرش نزند، بلکه با انگیزه و امید بیشتر به تلاشش ادامه دهد.
حال که پس از چند سال تکواندوی بانوان دوباره صاحب ستاره شده نباید با اینگونه رفتار‌ها درخشش آن‌ها را کمرنگ کنیم. مگر ورزش ایران چند بانوی قهرمان جهان دارد؟ مگر از بین این همه تکواندوکار چند نفر از آن‌ها روی سکوی قهرمانی ایستاده‌اند؟ آیا ارزش و اعتبار مدال قهرمان جهان را نمی‌دانید یا ترجیح می‌دهید پاداش‌های تپل و سنگین را تقدیم فوتبالی‌ها کنید؟ باور کنید این رسم قدردانی از ورزشکار مدال‌آور نیست. باید دید مسئولان شورا‌های شهر یا استانداری با چه دیدگاهی کتری و قوری یا کارت هدیه ۵ میلیونی برای مدال‌آوران در نظر می‌گیرند! آیا اگر طرف‌حسابتان ملی‌پوشان فوتبال بودند و به جای قهرمانی شکست خورده بودند باز هم جرئت می‌کردید چنین هدایایی به آن‌ها بدهید؟ سال‌هاست ورزشکاران از تبعیض زیاد بین فوتبال و سایر رشته‌ها می‌نالند. رفتار‌های اخیر ثابت کرد این تبعیض نه تنها در بین مدیران ارشد ورزش وجود دارد، بلکه در سایر سطوح مدیریت کشور نیز نهادینه شده است. با ۵ میلیون کارت هدیه حتی خرید یک دست لباس تکواندوی درجه یک نیز سخت است، چه برسد به اینکه با آن بتوان سر ملی‌پوش منت گذاشت. اگر بودجه ندارید یا بهتر است بگوییم دلتان نمی‌آید برای غیرفوتبالی‌ها پول خرج کنید، لطفاً قید گرفتن عکس یادگاری و مطرح کردن خود را بزنید و از مدال‌آوران تقدیر نکنید. با هر دیدگاهی که نگاه کنید کارت هدیه ۵ میلیونی برای قهرمان جهان یک توهین محسوب می‌شود و مایه شرمساری و ناامیدی است.