روزنامه جوان
1402/06/02
مدال گرفتن با تجهیزات عاریهای افتخار نیست!
هرچه به زمان شروع بازیهای آسیایی نزدیک میشویم اظهارنظرهای غیرکارشناسی و عجیب مسئولان ورزش در سمتهای مختلف بیشتر میشود. همچنین بهانهجوییها و توجیهات آقایان مدیر هم تشدید شده و به نظر میرسد هر مسئولی فقط برای شانه خالی کردن از مسئولیت خود مصاحبه میکند.دوچرخهسواری ایران در هانگژو دو نماینده دارد، ولی مشکلات قدیمی آنها به قوت خود باقی است. سالهاست ملیپوشان این رشته در مواد مختلف از نداشتن تجهیزات استاندارد، هزینههای سنگین و عدم رسیدگی کافی به دوچرخهسواری مینالند، ولی گوش کسی بدهکار نیست. گران بودن دوچرخههای بهروز و استاندارد و بیپولی همیشگی فدراسیون از جمله عواملی هستند که باعث شده ورزشکاران ما از جیبشان برای خرید تجهیزات و حتی اعزام به مسابقات هزینه کنند. این انتقادها آنقدر قدیمی است که بسیاری از دوچرخهسواران دیگر پا به سن گذاشتهاند و حتی اگر تغییری هم در رویه ایجاد شود فرصتی برای استفاده از فرصتها نخواهند داشت.
در فاصله کوتاه باقیمانده تا اعزام به بازیهای آسیایی، فرانک پرتوآذر نسبت به کمبود امکانات گلایه داشته و همانطور که هزینههای حضور در مسابقات جهانی را خودش پرداخت کرده در هانگژو نیز هزینه تأمین تجهیزات لازم را باید از جیب بپردازد.
منطقی این بود که فدراسیون دوچرخهسواری بعد از مطرح شدن این انتقادها در جهت رفع کمبودهای نماینده آسیاییاش فوراً دست به کار شود و ضمن تأمین تجهیزات لازم، خیال این بانوی ملیپوش را از بابت امکانات راحت کند، ولی همانطور که انتظار میرفت، منطق و اصول حرفهای در بسیاری از موارد جایی در ورزش قهرمانی ما ندارد. صحبتهای عجیب اسدی، رئیس فدراسیون این واقعیت تلخ را نشان داد: «خانم پرتوآذر اسپانسر دارد و میدانیم که تأمین میشود. اینطور نیست که ما هیچ حمایتی نکنیم و وظیفه خود میدانیم که از او حمایت کنیم، اما فدراسیون اولویتهایی دارد و اولویت هم جوانگرایی است. به او گفتهایم فعلاً نمیتوانیم برایش دوچرخه بگیریم. به هر حال او به هر نحوی از تیم خارجی خود حمایت میشود و اگر قرار باشد تجهیزات بگیرم باید برای تیم نوجوانان تهیه کنم. تمام تلاشمان را میکنیم که خانم پرتوآذر در بازیهای آسیایی مدال بگیرد و افتخارش برای دوچرخهسواری ایران خواهد بود.»
رئیس فدراسیون طوری از جوانگرایی و سرمایهگذاری روی تیم نوجوانان حرف میزند که انگار در این مملکت هیچ کس از وضعیت حمایت از تیمهای پایه خبر ندارد! از وقتی یادمان میآید دوچرخهسواران حسرت داشتن یک دوچرخه خوب استاندارد خارجی به دلشان مانده و هر کسی پولش را داشته از جیب خرج کرده و یک دوچرخه درجه یک خریده است. هر کسی هم نداشته که دیگر هیچ. ورزشکاری که لژیونر شده گناهی مرتکب نشده و قرار نیست فدراسیون به این بهانه وظایفش را انجام ندهد. ملیپوش دوچرخهسواری ما اگر امکانات لازم را داشته باشد و بدون دغدغه برای رقابت در هانگژو آماده شود، قطعاً نیازی نیست به تیم خارجی رو بیندازد و درخواست دوچرخه و لباس قرضی از آنها داشته باشد. پرتوآذر قرار است با دوچرخه و البسه امانی در بازیهای آسیایی برای ایران رکاب بزند. حال آنکه این شرایط اصلاً در شأن ورزش ما نیست. فدراسیونی که میداند در المپیک آسیایی نماینده دارد، چطور تأمین نیازهای اولیه آنها را در برنامههای خود نگنجانده است؟
فدراسیونی باید ادعای اولویتبندی اهدافش را کند که هوای ملیپوشانش را داشته باشد، بهویژه نمایندههایی که قرار است در آسیا به اسم ایران به میدان بروند. امیدواریم پرتوآذر در رقابت با حریفانش به مدال آسیا برسد، اما آقایان وقتی عکس یادگاری با او میگیرند یادشان باشد پیراهن و تجهیزات ورزشکار ایرانی را خارجیها به او قرض دادند. از طرفی منتظریم ببینیم فدراسیون دوچرخهسواری چطور و چگونه نوجوانان را در رأس اولویتهای خود قرار میدهد. امیدواریم لااقل برای آنها طوری برنامهریزی کنند که بودجه خرید لباس و دوچرخه را داشته باشند و مجبور نشوند برای لژیونر شدن نوجوانان و گرفتن کمکهای خارجی لحظهشماری کنند.
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
مرضیه هاشمی: کربلا برای من مرکز عشق است
تأیید رأی متهمان پرونده شهید عجمیان در دیوان عالی
دولت عبور از بحرانها
زخمخورده از خودیها در میان تروریستها
ریشه طلاقها در بیکاری و بیتعهدی اخلاقی است
چرا انحلال سازمان نهضت سوادآموزی رواست؟!
همهچیز شرکتهای دولتی مقابل چشم مردم
مدال گرفتن با تجهیزات عاریهای افتخار نیست!
ورود بریکس به چالش با نظم غربی
جلوههای عزاداری امامحسین (ع) در سفرنامهای عاشورایی
قربانیان بزرگ اعتمادهای مجازی
هذیان گویی از هوک چپ چریک