رمز حیات و ماندگاری ایران و ایرانی

غلامحسین اسلامی‌فرد سردبیر

سال‌ها و قرن‌هاست که ایران و ایرانی منشأ تمدن، تفکر، فرهنگ و نظام حکمرانی هستند و کمتر اندیشمندی است که در حوزه‌های متنوع تاریخ، جغرافیا، مطالعات اجتماعی و فرهنگی و... به عظمت، توان و ظرفیت ایران و ملت بزرگ آن اشاره نکرده باشد. دنیای ایرانیان سرشار از فرهنگ، صلح و عدالت بوده و همیشه قدرتمندانه و عزتمندانه از ارزش‌های خود دفاع کرده است.
با ظهور و بروز انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی(ره) بخشی از ظرفیت‌های عظیم فکری، سیاسی و فرهنگی ملت ایران که در اندکی بیش از دو قرن پس از ظهور استعمار در خاورمیانه و جهان اسلام به محاق رفته بود، دوباره آزاد شد و جنبش عظیم دینی را در دنیایی که می‌کوشید یا دین‌زدایی کند یا دین را به پستوی خانه‌ها و طاقچه‌ها ببرد، آزاد کرد. چنین نیرویی توانست دوباره ایران عزیز را بر صدر بنشاند و مسیر رشد و پیشرفت را بازنمایی و بازیابی کند. مسیر رشد و پیشرفت ایران اسلامی در دوران زعامت رهبری معظم انقلاب نیز ادامه یافت.
رهبر فرزانه انقلاب در بیانیه گام دوم، انقلاب اسلامی را همچون پدیده‌ای زنده و بااراده، همواره دارای انعطاف و آماده تصحیح خطاهای خویش خواندند و فرمودند انقلاب تجدیدنظرپذیر و اهل انفعال نیست. به نقدها حساسیت مثبت نشان می‌دهد و آن را نعمت خدا و هشدار به صاحبان حرف‌های بی‌عمل می‌شمارد، اما به هیچ بهانه‌ای از ارزش‌هایش که بحمدالله با ایمان دینی مردم آمیخته است، فاصله نمی‌گیرد. انقلاب اسلامی پس از نظام‌سازی‌، به رکود و خموشی دچار نشده و نمی‌شود و میان جوشش انقلابی و نظم سیاسی و اجتماعی تضاد و ناسازگاری نمی‌بیند، بلکه از نظریه نظام انقلابی تا ابد دفاع می‌کند.
اما راز ماندگاری و توانایی ایران و ملت عظیم آن چیست؟ امروز و در دیدار رهبر معظم انقلاب اسلامی با مردم سیستان و بلوچستان و استان خراسان جنوبی آنچه بیش از هر چیز نمایان بود، تأکید ایشان بر دو امر حیاتی وحدت ملی و امنیت ملی بود. دو مفهوم کلیدی که رمز بقای ایران و ملت ایران است. ایران فارغ از هر قومیت و مذهبی، خاک و موطن همه اهالی آن است و وحدت ملی جز در سایه تکیه و تأکید بر اصول و ارزش‌های مشترک همه اقوام و مذاهب به ‌دست نمی‌آید.

در این دیدار رهبر انقلاب در توصیه‌ای بیان کردند: آنجایی که پای منافع ملت در میان است، اختلافات مذهبی، اختلافات سیاسی، اختلافات گروهی، اختلافات قومی باید کنار گذاشته شود. همه باید در کنار هم باشند. اقوام مختلف، مذاهب مختلف در کنار هم. آنجایی که یک جهت‌گیری مشخصی هست، این وحدت مهم است.



در سایه التفات به وحدت ملی است که امنیت ملی ایران تامین ‌می‌شود. از همین جاست که دشمنان ایران معاصر عزم جزم کرده‌اند و در تکاپوی تحریک اختلافات قومی و مذهبی افتاده‌اند.
 به شرط مراقبت، بیداری و هوشیاری ملت و مسئولان و جلوگیری از بروز این اختلافات و تقویت وحدت ملت ایران، امنیت ملی‌مان تا حد زیادی مصون و بی‌خلل خواهد شد.
 این روزها و ماه‌ها باید مراقب بود زبان‌ها به کدام سو می‌گردد و قلم‌ها در چه افقی نگارش می‌کنند و.... آیا حرکت در مسیر خدشه به وحدت ملی، نشانه‌رفتن امنیت ملی ایرانیان نیست؟ اگر همه تمرکز‌ها به جای اینکه بر اختلافات باشد بر اصول مشترک و منافع ملی قرار گیرد، آیا وحدت ملی و در نهایت امنیت ملی تقویت نخواهد شد؟