پلمب مرحله آخر است
[ شهروند] در خبرها آمده بود برخورد با فروشندگان لباسهای نامتعارف در اطراف حرم حضرتعبدالعظیم الحسنی(ع) با تلاش پلیس ری کلید خورد. 12 آبان 1402 پلیس ری در راستای برخورد با فروشندگان لباسهای نامتعارف از 300واحد صنفی بازدید کرد و درمجموع بیش از 30 اخطار پلمب 24ساعته صادر شد. بر پایه این گزارش، در راستای اجرای تدابیر سرهنگ «محمدقاسم طرهانی»، فرمانده انتظامی شهرستان ری و حمایت دادستان شهرستان ری طرح برخورد با فروشندگان لباسهای نامتعارف اجرا شد. 26مرداد 1402 هم فرمانده انتظامی تهران بزرگ (فاتب) گفته بود: «پلیس اماکن با فروش هرگونه لباس متعارف برخورد خواهد کرد.» به گفته «سردار رحیمی»، پلیس اماکن هر کجا این البسه و اقلام را مشاهده کند، اقدام به جمعآوری آنها خواهد کرد: «همکاران ما در مجموعه سازمان اطلاعات، پلیس امنیت و پلیس فتا برخورد با کلاهبرداری، اخاذی و همچنین مقابله با مزاحمان نوامیس و مروجان فرهنگ بدحجابی را در دستور کار قرار دادند.»
مطابق قانون برخورد میشود
هفتم مرداد 1402 سخنگوی اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران هم از اقدامات اتحادیه برای جمعآوری پوشاک نامتعارف از بازار گفته بود. به گفته «ابوالقاسم شیرازی»، یکی از اقدامات دائم بازرسان اتحادیه و همچنین بازرسان ضابط وزارت صمت و تعزیرات، بازرسی از سطح عرضه است. بنابرنظر «شیرازی»، اگر در سطح عرضه، پوشاک نامتعارف یا منقش به تصاویر مخالف موازین شرعی و ... مشاهده شود، با عرضهکنندگان آن مطابق قانون برخورد میشود: «بخشی از این لباسها وارداتی است و بخشی نیز از طریق واحدهای غیرمجاز زیرزمینی تولید و روانه بازار میشود و اغلب نیز این پوشاک توسط دستفروشان و عرضهکنندگان غیرمجاز از جمله مزونهای غیرمجاز عرضه میشود.»
به گفته سخنگوی اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران، لباسهای با مضامین مبتذل توسط واحدهای عرضه مجاز به فروش نمیرسد: «اگر هم چنین اتفاقی رخ دهد، بازرسان ضابط با کمک اماکن، بلافاصله با آنها برخورد قانونی خواهند داشت و اقدام به پلمب واحد صنفی میکنند.» در همان تاریخ -7مرداد 1402- «سرهنگ محمدرضا فرحبخش» هم از اجرای این طرح با جدیت در استان قم خبر داده بود: «بازرسان فراجا در بازدید از واحدهای عرضه لباسهای نامتعارف که تصاویر مغایر فرهنگ ایرانی و اسلامی داشته باشند، در ابتدا تذکرات لازم را نسبت به اصلاح موارد مغایر ضوابط به متصدیان ابلاغ کرده و در مراحل بعدی اقدام به جمعآوری این پوشاک میکنند.»
تنها 10درصد خیاطان فعالیت زیرزمینی دارند!
واردات پوشاک از سال 1397 ممنوع شد. این در حالی بود که یکسال بعد یعنی در آبانماه سال1398 آخرین مجوز نشان تجاری که اجازه فعالیت داشت هم منقضی شد. درواقع دولت برای مدیریت بازار ارز بعد از اعمال تحریمها علیه ایران و حمایت از محصولاتی که توانایی تولید آن در داخل کشور وجود داشت، واردات بیش از 2هزار قلم کالا از جمله پوشاک را ممنوع کرد. البته به گفته نایبرئیس اتحادیه خیاطان، موضوع قاچاق ضربه زیادی به حوزه پوشاک وارد کرده است. «ابراهیمی» 10 آبان 1402 به باشگاه خبرنگاران جوان گفته بود: «به هیچعنوان واردات پوشاک نداریم و تنها بخشی از مواد اولیه پوشاک وارد کشور میشود، اما شاهد عرضه بخش زیادی از پوشاک قاچاق در اطراف تهران هستیم.» بنابر نظر «ابراهیمی»، در زمینه صادرات پوشاک بخشهای بازرگانی و تجاری کشور رایزنیهایی را با کشورهای اطراف انجام دادهاند که امیدواریم به مرحله اجرایی و عملیاتیشدن برسد. رئیس اتحادیه خیاطان هم گفته بود: «90درصد خیاطان کشور مجوز دارند و تنها 10درصد فعالیت زیرزمینی میکنند.» بنابرنظر «صدری»، در این بخش هم بازرسیها بهصورت جدی آغاز شده و برای این 10درصد تشکیل پرونده طبق ماده 28 از طریق بازرسیها صورت گرفته است.
نظارت بر فروشگاهها وجود دارد
«ضوابط خاصی برای پوشاک در کارگروه مد و لباس وزارت ارشاد مصوب شده و از طریق اتحادیهها به فروشگاهها و تولیدکنندگان ابلاغ شده است.» به گفته سخنگوی اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران به «شهروند»، فروشندگان و تولیدکنندگان باید طبق همین مصوبه اقدام به عرضه و تولید پوشاک کنند. بنابرنظر «ابوالقاسم شیرازی»، لباس نامتعارف، صرفا برای پوشاک اجتماع است. به گفته «شیرازی»، در لباسهای مهمانی و جشنها که مربوط به خانمهاست، محدودیتی وجود ندارد، اما درخصوص لباس اجتماعی که مربوط به مانتو و هر آنچه به عنوان پوشش حجاب است و باید رعایت شود، محدودیتهایی در نظر گرفته شده است: «به عنوان مثال مانتوی جلو باز دیگر پوشانندگی حجاب را ندارد یا شلواری که پارگی دارد و بدن پیداست یا لباسهایی که چسبان هستند و... لباسهای اجتماع باید بهگونهای باشند که به عنوان پوشش ایرانی و اسلامی پذیرفته شده باشند.» فروشگاههایی که زیر نظر اتحادیه در هر شهر و شهرستانی فعالیت میکنند، نظارت میشوند. به گفته سخنگوی اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران، بازرسان اتحادیهها، اصناف و بازرسان دستگاههای نظارتی، این نظارتها را به نوبه خود دارند.
عموما در سطح شهر تولیدات و عرضهها مطابق فرهنگ عمومی کشور است
بنابر نظر«شیرازی»، عرضه پوشاک نامتعارف بیشتر در مزونها، شوهای خانگی و مکانهایی که مجوز معتبر ندارند، صورت میگیرد. این مکانهای عرضه در شهر تهران به وفور دیده میشوند: «این مکانها اغلب در دید عموم نیستند و مشتریهای خاص خودشان را دارند. اگر این مکانها دیده شوند، قطعا با آنها برخورد میشود.» سخنگوی اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران به «شهروند» میگوید: «ابتدا به فروشگاهها و تولیدکنندگان ابلاغ میشود، بعد اطلاعرسانی میکنیم و در مرحله بعد برخورد قانونی شامل حالشان میشود. جریمه نقدی اصلا وجود ندارد. پلمب هم مرحله آخر است. یکی دو بار اخطار داده میشود، اگر کارشناسان هم به این نتیجه برسند که واحد صنفی تعمدی داشته، بیشک برخورد قانونی طبق ماده 28 قانون صنفی خواهد بود.» به گفته «شیرازی»، واردات پوشاک دوختهشده بالای پنج سال است که ممنوع شده: «بهطور قطع نمیتوان با صراحت گفت تامینکننده این لباسها از قاچاق است، بخشی از این تولیدات، مختص تولیدات داخلی است که به شکل زیرزمینی فعالیت میکنند.» به گفته سخنگوی اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران، اتحادیهها وظایف قانونیشان را انجام میدهند، از آموزش تا اطلاعرسانی: «این لباسها شاید متقاضیانی داشته باشد، بخشی هم مربوط به سودجویی است، بنابراین این نوع لباسها وجود دارند، اگرچه عموما در سطح شهر تولیدات و عرضهها مطابق فرهنگ عمومی کشور است.»
تقاضای بازار بر چه اساسی شکل میگیرد، این سوال اهمیت بالایی دارد
«تنها نباید به مسئله تولید پرداخت، تقاضا هم بخشی از این ماجراست.» یکی از کارشناسان مذهبی به «شهروند» میگوید: «واقعا تقاضای بازار بر چه اساسی شکل میگیرد، این سوال اهمیت بالایی دارد.» به گفته «مهدی دهقان»، تعریف عرف براساس زمان و مکان متغیر است. به عنوان مثال عرف در گیلان، سیستانوبلوچستان و... براساس باورها، اصالتها و فرهنگ هر قومیتی شکل میگیرد. سوال اصلی که باید مطرح کرد این است که این اصالت در خانوادهها امروز جای خودش را حفظ کرده است؟ به عنوان نمونه یک خانواده ترک، لر، کرد یا هر قومیتی اغلب اصرار دارند فرزندشان با فرهنگ و زبان خودشان آشنا شود و این نشان از اهمیت این قومیتها به اصالت و فرهنگشان است، درواقع این قومیتها اهمیتی برای اصالت خانوادگی و باورهای قومیشان قائل هستند. نکته قابل تامل این است که کثرتها در قومیتها باعث نشده قومیتها از فرهنگشان دست بردارند.
پوشش اسلامی برای انسانی است که باورش در حوزه اسلام شکل گرفته است
به گفته «مهدی دهقان»، رفتار و اخلاق با هم متفاوت هستند. درواقع رفتار و اخلاق هرکدام جایگاه خودشان را دارند. بنابرنظر «دهقان»، اگر در جامعه صحبت از عفت و اخلاق شود، خیلی زیباتر است تا از فرم لباس سخن گفته شود. شهروندان باید بهگونهای تربیت شوند که باورهای اخلاقیشان آنها را مجبور کند در حوزه رفتار هم بهدرستی عمل کنند. درواقع اگر باورهای اخلاقی بهدرستی شکل بگیرند، در حوزه رفتار همان را نمایش میدهند. به واقع فرد به خودش اجازه نمیدهد لباسی را انتخاب کند که شخصیتش را که براساس اخلاقش شکل گرفته، زیر سوال ببرد. در کشورهای همسایه، ما انواع اخلاقها، رفتارها و پوششها را داریم، در حقیقت هر کسی براساس اصالت رفتاریاش رویهای را انتخاب میکند. به گفته این کارشناس مذهبی به «شهروند»، باورهای یک فرد براساس تربیتی است که محورش انسانیت انسان در حوزه عفت و اخلاق است و این نه زن دارد و نه مرد. پوشش اسلامی برای انسانی است که باورش در حوزه اسلام شکل گرفته است، چه مرد باشد، چه زن.
بازار باید پاسخگوی همه سلیقهها باشد
«در ارائه پوشاک باید همه سلایق در نظر گرفته شود، به عبارتی باید پاسخگوی همه سلیقهها باشد.» به گفته «مهدی دهقان» به «شهروند»، باید برای خریدار ارزش قائل بود و اگر 100 مانتوی کوتاه جلو بسته در فروشگاهی هست، 10 مانتوی بلند و جلو دکمهدار هم داشته باشند. بنابر نظر این کارشناس مذهبی، باید به دور از تعصب به این مسئله پرداخت: «بازار امروز متاثر از یک تعصب است، ما نباید تعیین کنیم افراد چه چیزی بپوشند، چون این احترام به شخصیت آنها نیست، باید بازار همه سلایق را در نظر بگیرد. همه آدمها خوب و بد را میدانند، چون خدا در وجود انسان آن را قرار داده است.» به گفته «دهقان»، ما تدریجا تغییر ذائقه میدهیم و اخلاق و رفتارمان تغییر میکند: «بازار حتی جلوی تغییر سلیقه را هم گرفته است. ما نیازمندیم به حوزه تعلیم و تربیت، آداب و رسوم، احترام به فرهنگها و اصالتهای خانوادگی بیش از اینها بپردازیم.»