گروه صنعت و تجارت: نشست معاون صنایع ‌دستی و هنرهای سنتی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی با هیات رئیسه اتاق ایران و اعضای کمیسیون فرش، هنر و صنایع‌دستی اتاق ایران برگزار شد. در این نشست، فعالان و سیاست‌گذاران حوزه صنایع‌دستی و فرش و اعضای کمیسیون، مسائل و مشکلات صنعت فرش و صنایع‌دستی، ریشه این مشکلات و تبعات و اثرات آن در مسیر توسعه این صنعت را بررسی کردند. به گزارش «تجارت»، در ادامه نشست، اعضا در این باره به بحث پرداختند که با اصلاح یا تصویب چه قانون و سیاستی این مشکلات تغییر خواهد کرد و رفع این مشکلات چه منافعی برای بخش خصوصی، مردم و دولت ایجاد می‌کند؟ چگونه می‌توان از فرصت‌های حوزه صنایع‌دستی به نفع اقتصاد ملی بهره بود؟ در این نشست که به بهانه برگزاری «همایش توسعه تجارت فرش دستباف و صنایع‌دستی» برگزار شده، مریم جلالی دهکردی، معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی به همراه فرزاد اوجانی، مدیرکل معاونت بازاریابی و تجاری‌سازی سازمان میراث فرهنگی، از سیاست‌ها و برنامه‌های خود در حوزه صنایع‌دستی گفت.
جلالی دهکردی درباره اهمیت صنایع‌دستی، گفت: صنایع‌دستی اقتصاد هویت‌بنیان است؛ اقتصادی مبتنی بر هویت، بنیان‌های تاریخی، قومی و فرهنگی کشور است. در طی سال‌ها، صنایع‌دستی از ادبیات توسعه فاصله گرفته است و دور افتادن از ادبیات توسعه باعث شده که به‌عنوان پیشران توسعه از این صنعت غافل شویم. معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، افزود: در این صنعت باید تکنولوژی قدیمی را به‌روز کنیم؛ اما باید مراقبت هویت این صنعت هم بود. از طرفی این حوزه، مولد عشق و عاطفه است و خلق ثروت می‌کند و به‌نوعی برجستگی تاریخی کشور است. او ادامه داد: حوزه صنایع‌دستی هم جنبه زیبایی‌شناسی و هنری دارد و نمادین است و هم کاربردی است. در ایران سه روستا و 13 شهر جهانی داریم؛ این ظرفیت‌ها می‌توان در گفت‌وگوهای منطقه‌ای و دیپلماسی فرهنگی اثرگذار باشد. جلالی بر اساس تحلیل پستل، گفت: PESTEL نوعی تحلیل است که در مدیریت استراتژیک مورد استفاده قرار می‌گیرد که عوامل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فناوری، قانونی، و زیست‌محیطی را در نظر می‌گیرد. تجزیه‌وتحلیل PESTEL ابزار مفیدی برای درک تقاضا/نزول بازار، موقعیت فعلی کسب‌وکار و فرصت‌ها/موانع بالقوه است. براساس این تحلیل حوزه صنایع‌دستی، باید به ‌عنوان صنعت و اقتصاد خلاق مورد توجه قرار گیرد. اینکه چطور باید تهدیدها را به فرصت تبدیل کنیم. او تاکید کرد: هرقدر تصدی دولت کمتر باشد هنرهای دستی می‌تواند وضعیت بهتری داشته باشد. منافع فردی و بخشی در خدمت منافع ملی نبوده است. باید با تغییر رویکردهای موجود، صنایع‌دستی را باید به عرضه زندگی برد. معاون وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، با توجه به وضعیت اقتصاد داخلی تنها راه برون‌رفت از وضعیت موجود را، صادرات عنوان کرد: صادرات احتیاج به ادبیات و دانش بین‌المللی دارد. در صنایع‌دستی شرکت مدیریت صادراتی نداریم که به ما کمک کنند. هنرمندان، صنعت گران، بازرگانان در صنایع‌دستی به هم‌آمیخته‌اند و با دیگر حوزه‌ها متفاوت است. هنرمند احتیاج به حمایت دارد؛ صنعتگر باید توانمند شود و بازرگان باید تشویق شود. باید این حوزه‌ها از هم تفکیک شود. در ادامه مرتضی حاجی‌آقا میری، رئیس کمیسیون فرش، هنر و صنایع‌دستی اتاق ایران، گفت: در دوره دهم فضای فرش، هنر و صنایع‌دستی از گردشگری جدا شده است و برای همین تمرکز به حوزه صنایع‌دستی به‌عنوان مردمی‌تری اقتصاد ایران بیشتر است. فرش و صنایع‌دستی که به‌عنوان مردمی‌ترین اقتصاد است، به هنر تاریخ و هنر گره‌خورده است و ابعاد گسترده اشتغال‌زایی دارد. او ادامه داد: در این دوره تنقیح قوانین در حمایت از هنرمندان و صنعت گران و احیا و ایجاد بازار بین‌المللی در این دوره در دستور کار است. برای توانمندسازی هنرمندان پیشنهاد می‌کنم که تفاهم‌نامه‌ای با معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی برگزار شد و نتیجه همه این تلاش‌های حمایت از صنایع‌دستی است و بیشترین همگرایی بین دولت و بخش خصوصی در حوزه صنایع‌دستی، ممکن است.آرش حیدریان، رئیس کمیته صنایع‌دستی کمیسیون فرش، هنر و صنایع‌دستی اتاق ایران گفت: بخش خصوصی برای توسعه صنایع‌دستی تلاش می‌کند و برای حل برخی مشکلات گاهی به حمایت دولت نیاز دارد. مثلاً در حوزه انتقال ارز دولت باید سیاست‌گذاری متناسبی اتخاذ کند. با حل این مسئله، خیلی از مشکلات حوزه فرش و صنایع‌دستی حل می‌شود. در حوزه صادرات زیرساخت خوب برای تولید نداریم.