اعتراف گروسی به ناگریز بودن دیپلماسی با تهران


گروه سیاسی: مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گفت‌وگویی با تکرار ادعاها درباره سطح دسترسی بازرسان این نهاد بین‌المللی به تاسیسات ایران برای انجام دادن فعالیت‌های نظارتی و راستی‌آزمایی، با اشاره به پیشرفت‌های هسته‌ای ایران، دیپلماسی با آن را برای حل‌وفصل پرونده هسته‌ای ایران «ناگزیر» تلقی کرد.
به گزارش «تجارت»، گروسی در گفت‌وگو با شبکه پی‌بی‌اس که مشروح آن در وبگاه این شبکه منتشر شده است، در پاسخ به سوال خبرنگار آن مبنی بر این که آیا با توجه به گزارش پیشین آژانس درباره برنامه هسته‌ای ایران که درآن به کاهش مقدار اورانیوم غنی‌شده «در سطح تسلیحاتی» در عین گسترش برنامه هسته‌ای ایران به طور کلی اشاره شده بود، این به معنای بهتر شدن وضعیت در رابطه با فعالیت‌های هسته‌ای ایران است، با بیان مطالب فوق گفت: این موضوع جنبه‌های مختلفی دارد و فقط اورانیوم غنی‌شده مطرح نیست که البته به خودی خود حائز اهمیت است، چراکه در ساخت تسلیحات اتمی یا حداقل، در اصل برای ایجاد ظرفیت تولید مواد منفجره (هسته‌ای) به کار می‌رود. اما موارد دیگری نیز به این ظرفیت ربط پیدا می‌کند که بازرسان من باید به آن‌ها و به چیزهایی که در آنجا رخ می‌دهد، اشراف کامل داشته باشند. و این چیزی است که گفته‌ام مدام کاهش داشته است. ما در آن‌جا (ایران) حضور نداریم.

دیپلماسی ناگریز است
او با ادعایی درباره سطح دسترسی بازرسان آژانس در ایران گفت: نمی‌خواهم شما یا مخاطبان را سردرگم کنم. آژانس در ایران حضور دارد و در حال نظارت است اما در سطح و عمقی که متناسب با ماهیت این مسئله است، نظارت نداریم. بنابراین، من به همکاران ایرانی‌ام می‌گویم که می‌خواهیم این روند از سرگرفته شود. دیپلماسی ناگزیر است. مدیرکل آژانس در ادامه این گفت‌وگو با اشاره به وضعیت کنونی توافق هسته‌ای ایران (برجام) که در سال ۲۰۱۵ میان ایران و قدرت‌های جهانی امضا شد و به موجب آن ایران توافق کرد که در ازای لغو کلیه تحریم‌های آن، برنامه هسته‌ای خود را محدود کند، مدعی شد: این توافق در اصل رها شده است، اگرچه پایان آن اعلام نشده اما در حال حاضر، توخالی شده است. هیچ کسی مقررات آن را رعایت نمی‌کند. هیچ دیپلماسی و گفت‌وگویی در کار نیست. گروسی در این راستا بیان کرد: با این وجود، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تنها پل ارتباطی است که نسبت به رخ‌دادهای آن‌جا(ایران) تا حدی میدان دید ایجاد کرده و سعی می‌کند طرفین را گرد هم بیاورد. بنابراین، ما نگران هستیم. با این حال، گروسی با اشاره به پیشرفت‌های ایران در حوزه دانش هسته‌ای گفت: این توافق در سال ۲۰۱۵ بر مبنای برخی فناوری‌ها، ظرفیت‌ها و توانمندی‌های به خصوصی انجام شد. اما ۱۰ سال پیش بود. در سال ۲۰۲۴ یا ۲۰۲۵، حدودا ۱۰ سال از امضای آن توافق می‌گذرد. ایران در حال حاضر، از سانتریفیوژهای سریع‌تر، کارآمدتر و بیشتری استفاده می‌کند و تاسیسات بیشتری دارد که قطعات این سانتریفیوژها را تولید می‌کنند. ایران همچنین در حال احداث تاسیسات جدیدی برای فعالیت‌های هسته‌ای است. بنابراین، (شرایط) این توافق، در برهه کنونی، با شرایط دیگری جایگزین شده است. شاید آن‌ها به دلایل سیاسی بگویند که باید به این توافق بازگردیم؛ باشد بازگردید. ما مشکی نداریم. اما واقعیت این است که ایران سال ۲۰۱۵ ایران سال ۲۰۲۴ نیست.