حمید حاج‌اسماعیلی
کارشناس حوزه کار

 در حال حاضر در حوزه اشتغال مشکلات اساسی داریم. ما در حوزه اشتغال سال‌های سال است که دارای مشکلات مزمن هستیم؛ هم در رابطه با اشتغال زنان، هم جوانان و هم فارغ‌التحصیلان. هیچ کار خاصی در این سال‌های اخیر صورت نگرفته است. متاسفانه طی ۷، ۸ سال اخیر اقتصاد ایران کوچک شده و ما هر سال که جلو می‌رویم، به دلیل عدم توسعه بازار کار، شرایط سخت سرمایه‌گذاری در ایران و شرایط نامطلوب تولید و بی‌ثباتی اقتصادی، هر روز امکان توسعه بازار کار سلب شده و اقتصاد ایران هر روز تحلیل می‌رود. به همین دلیل هم ظرفیت‌های اقتصادی که بتواند اشتغال ایجاد کند، بهید در ایران شکل بگیرد؛ به خصوص برای جوانان و فارغ‌التحصیلان که نیازمند تحولات اساسی در مشاغل جدید و رویکردهای جدید به سمت بازار کار هستند. ما در بحث ورود به اقتصاد دیجیتال، استفاده از فضای مجازی، اینترنت و تکنولوژی اطلاعات و به عبارتی دنیای جدید مشاغل دیجیتال دچار مشکلات اساسی داریم؛ هم به لحاظ زیرساختی و هم به لحاظ برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری. بر این اساس، من خوشبین نیستم که اگر اتفاق مثبت در حوزه اقتصاد روی ندهد، مشکل این گروه‌ها حل شود و ما عوارض ناشی از آن را در تحولات اجتماعی خواهیم دید. در بخش فارغ‌التحصیلان، مهاجرت نیروهای متخصص و فارغ‌التحصیلان دانشگاهی را همچنان شاهد خواهیم بود و در عین حال، مساله اشتغال‌ زنان، بسیار پیچیده است. وضعیت بازار کار بسیار پیچیده و سخت شده است. تا مادامی که ثبات اقتصادی ایجاد نشود، امکان توسعه بازار کار و افزایش ظرفیت‌های اشتغال امکان‌پذیر نیست، بنابراین کاهش نرخ بیکاری مخصوصا در بخش جوانان و فارغ‌التحصیلان و زنان بسیار ناامیدکننده خواهد بود. من قبلا هم گفتم علاوه بر انتقادات متعددی که در مورد استخراج نرخ بیکاری و اشتغال وجود دارد، باید به روند کند و کوچک بودن جمعیت فعال تردید جدی کرد. در همین راستا سازمان‌های مربوطه برای توجیه کوچک بودن جمعیت فعال کشور، به مشارکت پایین طبقات اجتماعی از جمله زنان تاکید می‌کنند که به نظر من با توجه به مشکلات اقتصادی قابل پذیرش نیست. واقعا امسال، سالی متفاوت و به مراتب‌ سخت‌تر از سال‌های گذشته است؛ به دو دلیل. اول این‌که تحریم‌ها واقعا شرایط اقتصادی را در ایران دچار مشکل اساسی کرده است. همچنین تورم بالای ۴۰ درصدی هم که چند سال است ادامه پیدا کرده، وضعیت اقتصادی و فعالیت‌های اقتصادی و کسب‌وکار را در ایران با مشکلات اساسی روبه‌رو کرده است. معیشت مردم و میزان درآمد آن‌ها نسبت به نیازهایشان واقعا دیگر دچار ناترازی بسیار گسترده شده و یک شکاف عظیمی در شرایط اقتصادی برای زندگی مردم ایجاد شده است. از طرفی، توجه کنید که وضعیت اقتصادی ایران براساس ساختار اقتصادی، دچار مشکلات اساسی بوده و این حتما می‌تواند مشکلات زیادی را برای کشور ایجاد کند، چون هیچ راهکار موثری که بتواند مشکلات را برطرف کند، طی دو سه دهه اخیر پیدا نشده و اقتصاد دولتی همچنان لنگان لنگان و کج دار و مریز این وضعیت را دنبال می‌کند. چرا امسال سال سختی است؟ زیرا اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، من فکر می‌کنم دیگر شرایط بسیار شکننده می‌شود. ما دیدیم ناترازی‌هایی که در بخش‌های انرژی، بانکی و صندوق‌های بازنشستگی ایجاد شده، دولت را دچار ضعف جدی کرده و امکان مدیریت آن را برایش سخت کرده است. کسری بودجه بسیار گسترده‌ای که دولت دارد، تشدیدکننده وضعیت تورم خواهد بود و ممکن است در سال جدید حتی نتواند حداقل‌ها را برای مردم فراهم کند. این یک موردی است که اگر این شرایط اقتصادی ادامه پیدا کند، ما سال ۱۴۰۴ را سالی استثنایی و متفاوت از سال‌های دیگر می‌توانیم تعریف کنیم. مورد دوم مذاکره بین ایران آمریکا در روزهای آینده و در سال جدید است که از همیشه مهم‌تر است و برای همین سال ۱۴۰۴ را سالی متمایز از سال‌های گذشته کرده است. تصور می‌کنم آینده بخش زیادی از تحولات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایران در آینده تحت‌تاثیر مذاکرات بین ایران و آمریکا خواهد بود.