روزنامه کيهان
1404/03/18
پذیرش «کنسرسیوم» بازی در زمین دشمن است
سرویس سیاسی-پیشنهاد «کنسرسیوم غنی‌سازی» در حالی مطرح میشود که پذیرش آن به عنوان یکی از گزینه‌های توافق در مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا یعنی قبول بازی در زمین دشمن با قوانین و قواعدِ پیش‌نوشته که ایران در تقنین و تنظیم آن دخیل نبوده است.
با طی‌شدن 5 دور از گفت‌وگو‌های غیرمستقیم ایران وآمریکا، «کنسرسیوم غنی‌سازی» به عنوان یک طرح پیشنهادی در فضای رسانه مطرح است.
لازم به ذکر است، گزینه یادشده امتیاز ویژه‌ای برای کشورهای دل‌باخته آمریکا و غرب در منطقه به همراه دارد این در حالی است که پذیرش این پیشنهاد فقط بر زحمت ایران افزوده و استقلال عمل را دچار چالش می‌کند.
مرتبط با همین موضوع روزنامه زنجیره‌ای «ابتکار» با نظر به این مسئله، ذیل گزارشی با عنوان «نقشه پنهان علیه ایران» در رابطه با کنسرسیوم نوشت: «روز چهارشنبه، وب‌سایت آکسیوس خبری منتشر کرد مبنی بر اینکه تهران آمادگی خود را برای ورود به یک توافق هسته‌ای با ایالات‌متحده اعلام کرده است. این توافق که به طور غیررسمی با عنوان کنسرسیوم غنی‌سازی اورانیوم شناخته میشود، پیشنهاد می‌دهد که یک کنسرسیوم منطقه‌ای برای غنی‌سازی اورانیوم تشکیل شود. با این حال، ایران بر این نکته تأکید کرده که ساختار این کنسرسیوم باید در خاک خود کشور مستقر گردد. این موضع‌گیری که از سوی یک مقام ارشد ایرانی مطرح شده، به طور ضمنی به این معناست که ایران احتمالاً از پذیرش کامل پیشنهادات استیو ویتکاف، فرستاده ویژه کاخ سفید خودداری خواهد کرد و در عوض ترجیح می‌دهد درباره جزئیات آن وارد مذاکره شود».
در این گزارش همچنین آمده است: «ایده ایجاد کنسرسیوم منطقه‌ای غنی‌سازی یکی از اجزای محوری طرح پیشنهادی استیو ویتکاف است که هفته گذشته به ایران ارائه شد. این طرح در تلاش است تا میان سیاست سختگیرانه دونالد ترامپ مبنی بر ممنوعیت غنی‌سازی اورانیوم در ایران و خواسته‌های ایران برای ادامه این فعالیت در خاک خود، مصالحه‌ای شکل دهد. ایران همواره بر ادامه غنی‌سازی اورانیوم در داخل مرزهای خود تأکید کرده و به‌ویژه از ایجاد ساختارهای خارجی که ممکن است تهدیدی برای امنیت ملی این کشور محسوب شود، اجتناب می‌کند. مقام ایرانی در واکنش به این پیشنهاد، با قاطعیت اظهار داشت: اگر کنسرسیوم در داخل ایران فعالیت کند، ممکن است ارزش بررسی داشته باشد؛ اما اگر مقر آن در خارج از کشور مستقر شود، قطعاً محکوم به شکست خواهد بود».
روزنامه زنجیره‌ای «آرمان ملی» نیز ذیل تیتر «حضور ایران در کنسرسیوم نیاز به ضمانت دارد» در مصاحبه با «صباح زنگنه» آورده است: «فضای به وجود آمده پیرامون مذاکرات بیشتر جنگ روانی و رسانه‌ای آمریکا است که علیه ایران به راه انداخته است. هدف از این جنگ روانی نیز منفعل‌کردن مذاکره‌کنندگان ایرانی است. از سوی دیگر آمریکا به دنبال این است که انتظارات زیاد را در سطح جامعه ایران درباره مذاکرات به وجود بیاورد. تصور آمریکایی‌ها این است که با افزایش انتظارات مردمی مذاکره‌کنندگان و حتی دولتمردان ایرانی تحت فشار افکار عمومی قرار خواهند گرفت که در نهایت به دادن امتیازاتی به آمریکا منجر خواهد شد. این استراتژی آمریکا از ابتدای مذاکرات تاکنون بوده است».
در ادامه این مصاحبه ضمن اشاره به «پیشنهاد تشکیل کنسرسیوم بین ایران و کشورهای منطقه» آمده است: «من معتقدم باید جزئیات این طرح بررسی شود و همه پیامدهای مثبت و منفی آن در نظر گرفته شود. از سوی دیگر باید مشخص شود که این طرح قرار است در چه زمان‌بندی صورت بگیرد وچه ضمانت‌هایی درباره آن وجود دارد... این یک واقعیت است که ایران نسبت به کشورهای منطقه از نظر فناوری هسته‌ای پیش‌دستی و بالادستی دارد. با این وجود ایران از این آمادگی برخوردار است که دانش خود را در این زمینه در خدمت کشورهای منطقه قرار بدهد. نکته مهم اینکه اگر غرض از طرح موضوع این سندیکا این است که ایران از غنی‌سازی دست بکشند چنین اتفاقی رخ نخواهد داد. حتی درخواست و نیت این موضوع نیز اشتباه است و ایران چنین درخواستی را نخواهد پذیرفت. نیت‌ها و اهداف باید در این زمینه شفاف باشد. اگر قرار است ایران وارد یک کنسرسیوم منطقه‌ای هسته‌ای شود و پس از مدتی نتیجه و ثمری به همراه نداشته باشد و زمان از دست برود بهتر است از ابتدا چنین اتفاقی رخ ندهد... ایران در گذشته در سندیکای انرژی هسته‌ای با فرانسه وارد شده بود و مبالغ هنگفتی نیز در این زمینه سرمایه‌گذاری کرده بود. با این وجود در یک مقطع زمانی فرانسه و برخی کشورهای دیگر اجازه ندادند ایران از عضویت در این سندیکا بهره ببرد. ایران در گذشته تجربه کنسرسیوم را از پشت سر گذرانده و به همین دلیل باید همه ابعاد و پیامدهای احتمالی این پیشنهادات بررسی و ارزیابی شود».
پذیرش «کنسرسیوم» یعنی تن‌دادن به «جاسوسی صنعتی»
اگرچه پذیرش «کنسرسیوم غنی‌سازی» راهی دیپلماتیک برای رسیدن به یک توافق اولیه است اما تسلط بر منافع ملی و عمومی را به چالش می‌کشد؛ همچنین بستری برای جاسوسی صنعتی است. بدین شرح که توسعه و رشد ذیل سایه جاسوسی به طور مداوم تهدید میشود.
علی‌ایحال پذیرش کنسرسیوم (حتی در خاک ایران) به عنوان یک هم‌افزایی یا اشتراک علم تفسیر نمی‌شود بلکه هم‌گرایی با چاشنی جاسوسی از ایران است بدین معنا که کشورهای منطقه در ایران ضمن خبرچینی برای کشورهای اروپایی و آمریکا و بهره‌مندی از علم و توان ایران در زمینه هسته‌ای به عنوان عنصر و عامل غرب ایفای نقش می‌کنند.
از سویی پذیرش این پیشنهاد یعنی تن‌دادن به قواعد و قوانین دشمن و بازی در زمینی که آنها تدارک دیده‌اند. با این وجود پیشنهاد کنسرسیوم در حالی مطرح میشود که به اذعان رسانه‌هایِ طیف واداده و خودباخته غربگرا، گزینه کنسرسیوم با نظر به سابقه تاریخی قابل توجیه نیست.
روزنامه زنجیره‌ای آرمان ملی در مصاحبه با «صباح زنگنه» به این موضوع اشاره کرد که در سطور بالا شرح آن از نظر گذشت.
سایر اخبار این روزنامه
بزرگ‌ترین ضربه اطلاعاتی ایران به رژیم صهیونیستی
ضرورت تغییر نگاه به مذاکره با آمریکا و اروپا!(یادداشت میهمان)
اخبار ویژه
ترامپ، قلدری ضعیف است که در برابر مقاومت، عقب می‌نشیند
ارز ترجیحی گوشت قرمز حذف نشده است
یمنی‌ها ناو هواپیمابر «ترومن» را از رده خارج کرده اند
قتل فجیع یک دختر جوان و موج‌سواری پادوهای اجاره‌ای روی خون مقتول
هرگونه محروم‌سازی ملت‌ها از دانش و فناوری را غیرقابل قبول می‌دانیم
چه کسی به خاطر دارد محاصره خونین فیضیه را؟
آمریکا توان رویارویی با ایران را ندارد
پشت پـرده دیپلماسی فرهنگی دولت سیزدهم چه گذشت؟-بخش هفتم
پذیرش «کنسرسیوم» بازی در زمین دشمن است
