ناصر ایمانی
فعال سیاسی

 یکی از مهم‌ترین عوامل همبستگی، شناخت دقیق مردم از ماهیت واقعی تهدیدها بود. ملت ایران به‌خوبی دریافتند که بهانه دشمنان نظیر موشکی یا برنامه هسته‌ای را بهانه می‌کنند و این صرفاً پوششی برای هدفی بزرگ‌تر است و آن‌هم خدشه‌دار کردن تمامیت ارضی کشوراست. زمانی که بحث موجودیت و مرزهای ایران به میان می‌آید، همه اقشار با هر سلیقه و عقیده‌ای کنار هم می‌ایستند و از میهن دفاع می‌کنند. عامل دوم، شفافیت و صداقت عملکرد نظام سیاسی در این دوره بود. این صداقت باعث شد مردم نسبت به نیت‌ها و مواضع حاکمیت اطمینان پیدا کنند. در جریان مذاکرات اخیر، ایران با حسن نیت وارد گفت‌وگو شد و حتی با درخواست آمریکا برای مذاکره موافقت کرد. اما درست در میانه‌ی مذاکرات، رژیم صهیونیستی-با همراهی عناصر داخلی و خارجی-دست به حمله و ترور زد. همین واقعیت به مردم نشان داد که ایران اهل گفت‌وگوست اما دشمن به دنبال جنگ است و مشروعیت مواضع جمهوری اسلامی را برای مردم ملموس‌تر کرد. طی سال‌های گذشته، برخی تحلیل‌ها و هشدارهای نظام برای بخشی از جامعه چندان قابل درک یا پذیرش نبود. مثلاً در موضوع مذاکرات، همواره تأکید می‌شد که غربی‌ها به‌دنبال گرفتن امتیاز هستند بدون آن‌که امتیازی بدهند. وقتی دولت ترامپ درخواست مذاکره داد و در عین حال به توافق‌ها پایبند نماند و هم‌زمان اسرائیل نیز به ایران حمله کرد، مردم به این نتیجه رسیدند که آن تحلیل‌ها دقیق و واقع‌گرایانه بوده‌اند. درباره تهدیدهای رژیم صهیونیستی نیز برخی در داخل کشور می‌گفتند اسرائیل کشوری دور است و ربطی به ما ندارد اما جنایات این رژیم طی یک سال گذشته در منطقه و در نهایت حمله بی‌دلیل به ایران ثابت کرد که نگاه جمهوری اسلامی به این رژیم نه‌تنها درست بلکه هشدارآمیز و پیش‌نگرانه بوده است. مردم امروز به وضوح می‌بینند که جمهوری اسلامی سال‌ها پیش گفته بود قوانین بین‌المللی، در عمل ابزاری در دست قدرت‌های بزرگ است و عدالت جهانی یک توهم است.