ازدحام جمعیت زیادی از اهالی غزه در مقابل مراکز توزیع کمک های غذایی و یا حضور در محل فرود بسته های کمک های هوایی، آخرین تلاش این مردم محاصره شده برای زنده ماندن است؛ کمک هایی که به گفته الیاس المر تحلیلگر لبنانی، پوششی برای ادامه محاصره غزه و نقض حقوق بشر در این باریکه است. تلاش پدران و مادران در غزه برای به دست آوردن یک قرص نان در خیابان های این شهر و از هوش رفتن بسیاری از آنان از گرسنگی و تشنگی و نیز کودکانی که در محل فرود کمک های هوایی در مشتی خاک به دنبال غذا هستند، در کنار کسانی که زیر حملات جنگننده های اسرائیل جان می بازند، گویا ترین تصاویر از واقعیت تلخ این روزهای غزه است.

نفس هایی که در این باریکه به شماره می افتد
در میان کمبود شدید یا به عبارت بهتر نبود آب و غذا در غزه، آنچه به فراوانی در این باریکه وجود دارد و هر روز گسترده تر می شود، سایه مرگ است، گویا در این باریکه هر چیزی می تواند مانند تیری سینه این مردم را نشانه رود و جانشان را بگیرد، حتی بسته های کمک های غذایی که از آسمان فرود می آید. شبکه های خبری هر روز تصاویری از جمعیت زیادی از مردم غزه در مراکز توزیع غذا منتشر می کنند؛ تصاویری که نشان می دهد چگونه مردم گرسنه در لحظاتی که چیزی نمانده یک بسته غذایی دریافت کنند، جان می بازند، گاه در اثر ازدحام جمعیت و گاه در اثر فروریختن محل تجمع و یا در اثر رها شدن یکی از همین بسته ها بر سر یکی از همین مردم و یا آوار شدن آن بر روی چادرهایی که آخرین پناه آنان است. بنا بر اعلام دفتر اطلاع رسانی غزه، تعداد قربانیان کمک های هوایی که بر اثر اشتباه محاسباتی در محلی نادرست پرتاب می شود، از زمان آغاز جنگ تا لحظه انتشار این گزارش به 23 نفر افزایش یافته است.
 حقارت وخواری از زبان مردم غزه
اهالی غزه جمع کردن این کمک ها را که از آسمان بر سرشان فرود می آید و هنگام رها شدن اغلب متلاشی شده و با خاک و زباله آمیخته می شود، حقارت وخواری هوایی می نامند و صد البته صحنه هایی از دویدن برای دریافت یکی از این بسته ها و پاره شدن کیسه ها و جمع کردن محتویات آن در بین مشتی خاک، در تایید این توصیف کافی است. در فیلم هایی که شبکه های خبری از وضعیت غزه پخش می کنند، دیده می شود که چگونه کودکان غزه در محل پرتاب این بسته ها تجمع و تلاش می کنند آنچه سالم مانده را از بین خاک و زباله جدا کرده تا از گرسنگی نجات پیدا کنند. این است حکایت کمک هایی که انتظار می رفت به شکل سخاوتمندانه و در خور اهل غزه مانند هر انسان نیازمند دیگری به دستشان برسد. این وضعیت موج انتقاد نهادهای حقوقی وقانونی از توزیع بسته های کمک های هوایی را به دنبال داشته و آن را تلاش بیهوده و به هدر دادن هزینه سنگین در مقایسه با ارسال کمک ها از طریق کامیون می دانند.

کمک‌های هوایی راه حلی بی فایده و تضمین نشده است