گروه سیاسی: در حالی‌که تنش‌های تجاری میان دو اقتصاد بزرگ جهان همچنان در صدر نگرانی‌های بازارهای بین‌المللی قرار دارد، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، نخستین سفر آسیایی خود را از زمان آغاز دوره جدید ریاست‌جمهوری‌اش آغاز کرده است. این سفر پنج‌روزه که شامل توقف در مالزی، ژاپن و کره جنوبی است، نه‌تنها از نظر دیپلماتیک اهمیت دارد، بلکه می‌تواند نقطه‌عطفی در مسیر حل‌وفصل جنگ تعرفه‌ای میان واشنگتن و پکن باشد؛ بحرانی که طی سال‌های اخیر، زنجیره تأمین جهانی، بازارهای مالی و روابط تجاری منطقه‌ای را به‌شدت تحت تأثیر قرار داده است. به گزارش «تجارت»، ترامپ دیروز در نخستین ایستگاه این سفر، در اجلاس سالانه انجمن ملل جنوب شرقی آسیا (آسه‌آن) در کوالالامپور شرکت کرد؛ نشستی که با حضور رهبران بیش از ده کشور منطقه‌ای برگزار شد و محور آن، تقویت همکاری‌های اقتصادی و امنیتی در سایه تحولات جهانی بود. اما آنچه این سفر را فراتر از یک رویداد منطقه‌ای قرار می‌دهد، دیدار نهایی ترامپ با شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین، در کره جنوبی است؛ دیداری که می‌تواند سرنوشت جنگ تجاری میان دو قدرت اقتصادی را رقم بزند و مسیر آینده تجارت جهانی را بازتعریف کند. ترامپ پیش از ترک واشنگتن اعلام کرده بود که امیدوار است با چین به «توافقی جامع» دست یابد و هشدار داد که در صورت عدم توافق، تعرفه‌های ۱۰۰ درصدی جدید از ابتدای نوامبر اجرایی خواهند شد.

ترامپ در اندیشه تثبیت نفوذ تجاری آمریکا در شرق آسیا
سفر پنج‌روزه ترامپ به مالزی، ژاپن و کره جنوبی، در وهله نخست تلاشی است برای بازتعریف جایگاه اقتصادی ایالات متحده در شرق آسیا؛ منطقه‌ای که با رشد سریع اقتصادی، ظرفیت‌های صنعتی گسترده و موقعیت ژئوپلیتیکی حساس، نقشی کلیدی در آینده تجارت جهانی ایفا می‌کند. ترامپ با ورود به این منطقه، به‌دنبال تقویت روابط دوجانبه، بازنگری در توافقات تجاری موجود، و ایجاد زمینه برای همکاری‌های جدید در حوزه‌های انرژی، فناوری و زیرساخت است.
در مالزی، حضور ترامپ در اجلاس آسه‌آن فرصتی برای تعامل مستقیم با رهبران اقتصادی جنوب شرق آسیا فراهم کرد. این کشورها با جمعیتی بالغ بر ۶۰۰ میلیون نفر و رشد اقتصادی پایدار، بازارهایی جذاب برای صادرات آمریکایی و سرمایه‌گذاری‌های مشترک محسوب می‌شوند. ترامپ تلاش دارد با ارائه بسته‌های همکاری اقتصادی، از جمله در حوزه انرژی‌های نو، زیرساخت‌های دیجیتال و صنایع پیشرفته، نفوذ تجاری آمریکا را در این منطقه تثبیت کند و مسیر ورود شرکت‌های آمریکایی به بازارهای منطقه را هموار سازد. در ژاپن، تمرکز اصلی بر بازنگری در توافقات تجاری دوجانبه، کاهش کسری تجاری آمریکا، و تقویت همکاری‌های فناورانه است. ترامپ در دیدار با مقامات ژاپنی، بر لزوم تسهیل صادرات محصولات کشاورزی و صنعتی آمریکا تأکید کرده و خواستار رفع موانع تعرفه‌ای و غیرتعرفه‌ای شده است. همچنین، همکاری در حوزه خودروهای برقی، هوش مصنوعی و امنیت سایبری، از جمله محورهای مذاکرات اقتصادی میان دو کشور بوده که می‌تواند به ایجاد زنجیره‌های نوین تولید و انتقال فناوری منجر شود. در کره جنوبی نیز، ترامپ به‌دنبال تقویت همکاری‌های صنعتی و سرمایه‌گذاری مشترک در حوزه‌های انرژی، فناوری‌های نوین و تولیدات پیشرفته است. کره جنوبی با زیرساخت‌های فناورانه قدرتمند و نقش کلیدی در زنجیره تأمین جهانی، شریک راهبردی آمریکا در آسیاست. مذاکرات درباره توسعه همکاری‌های دوجانبه در حوزه نیمه‌رساناها، تجهیزات پزشکی، و انرژی‌های پاک، بخشی از دستور کار اقتصادی ترامپ در سئول را تشکیل می‌دهد. در مجموع، اهداف اقتصادی ترامپ از این سفر، فراتر از تعاملات دوجانبه است. او تلاش دارد با تقویت پیوندهای اقتصادی با شرکای آسیایی، جایگاه آمریکا را در ساختار تجارت جهانی بازتعریف کند، مسیرهای جدیدی برای صادرات و سرمایه‌گذاری بگشاید و وابستگی به بازارهای محدود را کاهش دهد. این سفر، در صورت موفقیت، می‌تواند به ایجاد بلوک‌های اقتصادی جدید، تسهیل جریان سرمایه و تقویت نقش آمریکا در معماری اقتصادی قرن بیست‌ویکم منجر شود.

معطوف شدن نگاهها به دیدار ترامپ و پینگ
در آخرین روز سفر آسیایی ترامپ، همه نگاه‌ها به کره جنوبی دوخته شده است. جایی که احتمال دیدار مستقیم میان رئیس‌جمهور آمریکا و شی جین‌پینگ، رهبر چین، به‌عنوان نقطه عطفی در مسیر پرتنش جنگ تجاری میان دو کشور مطرح شده است. این دیدار، در صورن انجام، نخستین گفت‌وگوی رودررو میان دو رهبر از زمان تشدید تعرفه‌ها و شکست مذاکرات قبلی خواهد بود. اهمیت این دیدار نه‌تنها در سطح دوجانبه، بلکه در تأثیرگذاری آن بر ساختار تجارت جهانی و نظم اقتصادی بین‌المللی است. ترامپ پیش از آغاز سفر هشدار داده بود که در صورت عدم توافق، تعرفه‌های جدیدی با شدت بیشتر اعمال خواهد شد؛ تهدیدی که می‌تواند فضای مذاکرات را به‌شدت متأثر کند. محورهای احتمالی این مذاکره شامل کاهش تعرفه‌های دوطرفه، تضمین مالکیت معنوی، دسترسی به بازارهای داخلی، و تنظیم قواعد جدید برای تجارت دیجیتال خواهد بود. آمریکا خواستار اصلاحات ساختاری در سیاست‌های صنعتی چین، پایان دادن به یارانه‌های دولتی برای شرکت‌های دولتی، و تضمین شفافیت در نظام بانکی چین است. در مقابل، چین خواهان لغو کامل تعرفه‌های اعمال‌شده، احترام به استقلال اقتصادی خود، و تضمین عدم مداخله در سیاست‌های توسعه‌ای‌اش خواهد بود. منابع نزدیک به هیئت آمریکایی تأکید کرده‌اند که فضای مذاکره «باز اما نامطمئن» است و هیچ توافقی از پیش قطعی نیست؛ اما هر دو طرف می‌دانند که شکست این دیدار می‌تواند پیامدهای سنگینی برای اقتصاد جهانی داشته باشد. کشورهای میزبان این سفر، از جمله ژاپن و کره جنوبی، با دقت تحولات را دنبال می‌کنند. این کشورها که درگیر زنجیره تأمین جهانی هستند، از هرگونه توافقی که به ثبات تجاری منجر شود استقبال می‌کنند. موفقیت این دیدار می‌تواند به کاهش تنش‌های منطقه‌ای، احیای اعتماد میان واشنگتن و پکن، و بازگشت به مسیر همکاری‌های چندجانبه در نهادهای بین‌المللی منجر شود. همچنین، توافق احتمالی می‌تواند به بهبود فضای سرمایه‌گذاری، کاهش نوسانات ارزی، و تسهیل جریان کالا در منطقه آسیا-اقیانوسیه کمک کند. از این منظر، دیدار ترامپ و شی جین‌پینگ نه‌تنها یک رویداد دوجانبه، بلکه یک لحظه تعیین‌کننده برای اقتصاد منطقه‌ای است.

تمرکز ترامپ بر تداوم نقش صلح‌طلبی