تریدینگ فایندر

سوءمدیریت هیبریدی و چمن‌های خجالت‌آور

استفاده از اصطلاحات و لغات دهان‌پرکن و باکلاس بهترین راه است برای فرار مدیران از مسئولیت و لاپوشانی سوءمدیریت‌هایی که مستقیماً پول بیت‌المال را هدر و اعتماد عمومی را کاهش می‌دهد. در روز‌هایی که فوتبال ما حسرت داشتن یک ورزشگاه معمولی و یک زمین برای حفظ آبرو را می‌خورد، آقایان در هر مصاحبه و اظهارنظری کلمه «چمن هیبریدی» از دهانشان نمی‌افتد و خیال می‌کنند با این حرف‌ها می‌توانند موضوع زمین‌های کچل و چمن‌های زرد و بی‌جانی را که در تصاویر تلویزیونی توی ذوق می‌زنند، ماست‌مالی کنند. 
چمن هیبریدی ترکیبی از چمن طبیعی و مصنوعی است که دوام، ظاهر و کیفیت بهتری نسبت به چمن‌های معمولی دارد و احتمال آسیب‌دیدگی بازیکنان را نیز کاهش می‌دهد. این چمن سال‌هاست که در کشور‌های مختلف و استادیوم‌های بزرگ مورد استفاده قرار می‌گیرد و دیگر جزو یکی از امکانات معمولی ورزشگاه‌ها به حساب می‌آید. در فوتبال ما، اما به لطف نداشتن مدیران کارآمد و بهره نگرفتن از کارشناسان و متخصصان امر، تاکنون هزینه‌های هنگفت بسیاری در ورزشگاه‌های مختلف کشور به هدر رفته و نه‌تنها کیفیت چمن‌ها افزایش نیافته، بلکه حالا حسرت همان زمین‌های بی‌کیفیت گذشته هم به دلمان مانده است. در واقع این چالش تنها یک عامل دارد؛ سوءمدیریت هیبریدی آقایان! یعنی هم بودجه و پول را هدر می‌دهند و هم فوتبال و مردم را از داشتن ورزشگاه‌های مجهز و چمن مطلوب محروم می‌کنند. 
تب تعمیرات و نوسازی ورزشگاه‌ها در ایران بالا گرفته و علتش هم الزامات جدی کنفدراسیون فوتبال آسیاست. متأسفانه به جای اینکه از این اهرم فشار برای استانداردسازی و بالا بردن کیفیت زیرساخت‌های فوتبال استفاده کنیم، هر مسئول و مدیری ساز خودش را می‌زند و در نهایت هم هیچ کس پاسخگوی خسارت‌های مالی نیست. از ورزشگاه یادگار امام تبریز خبر می‌رسد به رغم وعده‌های داده شده، نه‌تنها خبری از چمن هیبری نیست، بلکه بهره‌برداری زودهنگام از چمن و انجام بازی تراکتور – الوحده در این ورزشگاه باعث شده آسیب جدی به چمن تازه وارد شود، تا جایی که احتمالاً پرشور‌ها باید بازی‌هایشان را به ورزشگاه کوچک بنیان‌دیزل منتقل کنند. درحالی‌که این ورزشگاه قبلاً هم در دسترس بوده و با کمی صبر و حوصله و البته طی شدن مدت زمان تعیین شده از سوی متخصصان، تراکتور می‌توانست بازی در چمن هیبریدی واقعی را تجربه کند. علت به فنا رفتن این چمن و هزینه‌های صرف شده چیزی نیست جز صدور حکم برای یک مدیرکل! گویا امضای این حکم به انجام بازی تراکتور- الوحده در ورزشگاه یادگار گره خورده بوده و تحقق این خواسته به امضای حکم مدیرکلی ختم شده است. 
وضعیت ورزشگاه آزادی هم همچنان مبهم است و اظهارنظر جدید مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی به نگرانی‌ها دامن زده است: «چمن ورزشگاه آزادی هیبریدی خواهد بود و زودتر از موعد مقرر ورزشگاه را تحویل خواهیم داد.» توخالی درآمدن وعده‌ها در خصوص ترمیم زمین‌های فوتبال برای بازی‌های لیگ‌برتر کاری کرده هواداران به چمن هیبریدی آلرژی پیدا کنند. بعد از دیدن آن همه چمن بی‌کیفیت در بازی‌های مختلف، حالا منتظریم ببینیم آقایان چه گلی به سر آزادی می‌زنند. قبلاً که یک‌بار فدراسیون افتتاحیه فرمالیه در آزادی برگزار کرد و بعد از مدتی پروژه بازسازی جدید کلید خورد. در کشورمان هزار و یک پروژه ناتمام و نیمه‌تمام عمرانی وجود دارد و واقعاً نمی‌دانیم مدیرعامل شرکت توسعه چطور وعده تحویل زودتر از موعد را به مردم داده است. وضعیت طوری است که فقط امیدواریم در مسیر تحویل زودهنگام کار به ماست‌مالی خرابی‌ها و نواقص نکشد. سرخابی‌ها و تیم‌ملی این همه صبر کرده‌اند و باز هم صبر می‌کنند. خواهشاً بازسازی اساسی آزادی را فدای تحویل زودهنگام و موضوعات جانبی نکنید.
تریدینگ فایندر