روزنامه کيهان
1404/09/19
حکایت پدران ضد بشر مدعیان امروز حقوق بشر!
دفتر پژوهشهای مؤسسه کیهان«... این موجودات که یکسره به رنگ سیاه هستند با چنان بینی پهن، کمتر میتوانند مورد ترحم قرار گیرند. بسیار سخت است بدان باور شویم خدا که موجودی خردمند است، باید در چنین اندام سیاه و زشتی، روان، بهویژه روانی پاک دمیده باشد...»!1
این جملات را یکی از سران نژادپرست جنوبی در جریان جنگهای انفصال آمریکا نگفته است. یا سخن یکی از تاجران برده در اوج به برده کشاندن سیاهان آفریقا و یا شعار کلان برده داران آمریکایی نیست. بلکه از کتاب «روح القوانین» مونتسکیو نقل شده است که یکی از مهمترین منابع اعلامیه جهانی حقوق بشر به شمار رفته و میرود.
نزدیک به نیمههای سده 18 میلادی بود که مونتسکیو کتاب معروف «روحالقوانین» را به پایان رساند و در آن کتاب از حقوق طبیعی، لزوم آزادی و برابری و برادری، جدایی قوا، قانون اساسی، حکومت مشروطه و پارلمانی داد سخن کرد و بدینوسیله نام خویش را در تاریخ اندیشههای نو سیاسی مطرح ساخت.
ویل و آریل دورانت آمریکایی در کتاب «تاریخ تمدن»، ابتدا از قول ولتر، مونتسکیو را ضدبردگی نشان داده و سپس مستقیماً با اشاره به فصل پنجم از کتاب پانزدهم «روحالقوانین» ادعا کردهاند که مونتسکیو بردگی را سخت محکوم ساخته است! دایرة المعارف آمریکانا هم به خوانندگان خود اینگونه میآموزد که یکی از علتهای جنبشهای ستیز با بردگی، نوشتهها و آموزشهای فیلسوفان عصر روشنگری مانند مونتسکیو بوده است.
توجیه قتلعام نژادی در کتاب «روح القوانین»
ولی بهرغم آن همه سخنهایی که در پیرامون آزادی و حقوق بشر به مونتسکیو نسبت داده شده و بهرغم آنکه ولتر و دیگران از او بهعنوان دشمن بردگی یاد کردهاند، مونتسکیو نهتنها سخنی درخور مقام انسانی بردگان سیاهپوست نگفته که درست برعکس و به روشنی بر ضد آنها تئوری بافته است!
شگفتا که سخنان مونتسکیو در لزوم بردهگیری در همان فصل پنجم کتاب پانزدهم از «روحالقوانین» درج شده که دورانتها با استناد به آن، به ناروا گفتهاند مونتسکیو «با یک عزم اخلاقی همراه با طعنههای تلخ، بردگی را زشت و ننگین خوانده»!
مونتسکیو در همان بخش از کتاب خود نوشته است:
«... اروپاییان پس از آن که بومیان آمریکایی را ریشهکن ساختند، ناچار بودند که آفریقاییها را به بردگی کشند تا بتوانند آن سرزمین پهناور را برای کشت و کشاورزی آماده سازند...»2
مونتسکیو به نحوی این سخنان را جاری ساخته که مخاطبانشان، هم از قتلعام سرخپوستان به سهولت بگذرند و هم ناگزیری اروپاییان برای به بردگی کشاندن سیاهپوستان را درک نمایند! چراکه قرار بوده با نیروی آنها یعنی بردگان سیاهپوست «کارهای پرارزش و حیاتی و بنیادی» برای کشت و کار زمینهای وسیع آمریکا صورت گیرد!
سخنان مونتسکیو به همینجا پایان نپذیرفته و در ادامه مدعی شده است:
«... اگر گیاهانی که تولیدکننده شکر است، به وسیله جز بردگان کشت شود، شکر بسیار گران تمام خواهد شد...»!!
بنیاد اعلامیه جهانی حقوق بشر
روز 10 دسامبر 1948 بیانیهای موسوم به اعلامیه جهانی حقوق بشر در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسید. براساس اظهارات نویسندگان اعلامیه فوق، مبنای حقوقی آن، مکتوبات جامعهشناسی و انسانشناسی متفکران و فیلسوفان دوران روشنگری و عصر رنسانس از جمله اصحاب دائرهْالمعارف فرانسه و امثال دالامبر و دیدرو و ولتر و بهخصوص شارل دو منتسکیو و کتاب معروف «روحالقوانین» وی بود.
اما امروزه در اجرای همین اعلامیه جهانی حقوق بشر بهویژه در کشورهایی که مدعی آن بوده و هستند، تناقضاتی به چشم میخورد، به طوری که در اغلب این کشورها چه در اروپا و چه در آمریکا، نقض حقوق بشر بهخصوص از جنبه نژادپرستانه آن بیداد میکند.
اینکه آیا این تناقض در اجرای اعلامیه یادشده به مجریان آن بازمیگردد و یا به اصل و ریشههایش، یعنی همان متفکران عصر روشنگری و رنسانس که نام برده شدند، با تبارشناسی نویسندگان و تدوینگران اولین بیانیه و اعلامیه حقوق بشر درباره نژادپرستی و بردهداری، متوجه میشویم که نظرات و کارنامه سیاهی در این موارد داشتهاند از جمله یکی از صاحبنامترین آنها یعنی «مونتسکیو» که نویسنده یکی از محوریترین کتب به اصطلاح علمی و عقلانی درباره آزادی و برادری و برابری و حقوق بشر و... یعنی همان «روحالقوانین» بوده است!
مونتسکیو در کتاب روح القوانین مثل دیگر همپالگیهایش از مسیحیت تحریفشده نیز کمک گرفته و در همانجا درباره سیاه پوستان مینویسد:
«... برای ما محال است که فرض کنیم که این موجودات، انسان هستند، زیر اگر آنان را انسان بدانیم، این سوءظن پدید میآید که پس ما دودمان مسیحی نیستیم...»!3
شخصیتهایی مانند مونتسکیو که از نظر مدعیان امروزین حقوق بشر، از بانیان منشور آن به شمار آمدهاند، اینگونه، بهرهکشی سرمایهداران و استعمارگران از مردم مظلوم و زحمتکش را از آزادی و برادری و برابری انسانها منفک دانستند و توجیه جنایات استعمارگران در غارت مادی و معنوی سرزمینهای دیگر را مشروع به حساب آوردند و البته این تنها از ویژگیهای مونتسکیو نبود، تفکر نژادپرستانه (که فقط به سیاهپوستان منحصر نشده و سایر اقوام و نژادهای غیرغربی را نیز دربر گرفت)، در بسیاری دیگر از معروفترین به اصطلاح روشنگران نیمه دوم قرن 18 فرانسه بهخصوص اصحاب دایرهْالمعارف فرانسه مانند «دیدرو» و «دالامبر» و «ولتر» نیز وجود داشت و در تاریخ به ثبت رسید.
کارمندان تزار خونریز روسیه
«دالامبر» از نویسندگان پرآوازه دایرهالمعارف فرانسه و ریاضیدان به اصطلاح نخبه، با ماهیانه صد هزار فرانک فرانسه از سوی کاترین، امپراتور جلاد و خونخوار روسیه به استخدام آکادمی پترزبورگ درآمد. «دیدرو»، دیگر نویسنده دایرهْ المعارف فرانسه و از اندیشمندانی که ظاهرا در زمینه آزادیخواهی وستیز با استبداد معروف بود نیز از دوستان صمیمی امپراتور مستبد و استعمارگر روس به شمار میآمد تا جایی که سالهای بسیاری را نزد وی در پترزبورگ گذراند. یعنی در همان سالهایی که تهاجمات سخت حکومت کاترین به ترکان عثمانی، اوج گرفته بود. حتی برخی نویسندگان مدعی هستند که دیدرو میکوشید که کاترین را با اصول دموکراسی آشنا سازد!
ویل دورانت در جلد نهم از تاریخ تمدن خود از قول دیدرو درباره کاترین نوشته است:
«... حکمرانی مانند کاترین را با فیلسوفی به سان دیدرو متحد سازید تا شهریاری کامل به دستآورید...»!4
ولتر، یکی دیگر از اندیشهگران مشهور عصر روشنگری اروپا که وی را نماینده به حق این عصر به شمار آوردهاند، مکتوباتی بالغ بر 99 جلد کتاب دارد که به قول ویل دورانت: «در هر صفحهای روشنی و فایده تازهای دارد... و هرچه اندیشیده است، ارزش گفتن داشته و آنچه را گفته بینهایت خوب گفته است...»5
اما واقعیت این بود که ولتر در گردآوری پول و دارایی نیز استاد بود و با داد و ستدهای گوناگون از جمله رباخواری و قمار میلیونر شد و از کاترین کمکهای بسیاری دریافت داشت.6
ولتر نامهای در تاریخ 23 ژانویه 1771 (در زمانی که مسلمانان عثمانی بهعنوان انسانهای درجه دو و برده توسط قوای روسیه تزاری کشتار میشدند) به کاترین نوشت و آن را با شعری ستایشگرانه آغاز کرد.7
بردگان همان چهارپایان هستند!
به جز اینها، آدام اسمیت از فیلسوفان و اندیشمندان عصر روشنگری انگلیس که ادعا شده در زمینه مبارزه با بردگی و استعمار، معروف بود نیز بردگان را با چهارپایان میسنجید و میگفت:
«همانگونه که سود بردن و کامیابی در کشت و کاری که بهوسیله چهارپایان انجام میگرفته، با اداره درست و منظم امور آنها بستگی داشته، سود بردن و کامیابی در کاری که بردگان میکنند نیز باید با شیوه اداره درست و منظم امور بردگان بستگی داشته باشد»!
پس دور از انتظار نبود و نیست که اخلاف این به اصطلاح روشنگران و آزادیخواهان و قانونگذاران حقوق بشر و شهروندی یعنی استعمارگران اروپایی و آمریکایی، در طی قرون بعد فجیعترین جنایات تاریخ بشر را در اقصینقاط جهان مرتکب شوند و بر آن مهر حقوق بشر بزنند؛ چه زمانی که با بمب ناپالم، توکیو را به آتش کشیدند و صدها هزارتن را در آتش سوزاندند، چه زمانی که با فاکتور نارنجی، هر نوع زندگی را در روستاها و شهرهای ویتنام نابود ساختند تا امروز نتیجه آن سبعیت تاریخی، بچههای ناقصالخلقه و معلول باشد، چه زمان دیگری که با کودتاهای نظامی پیدرپی به سرکوب مردم کشورهای مختلف پرداختند، چه زمانی که 7 سال نسلکشی و کودککشی را در یمن هدایت کردند، چه وقتی که با اشغال سرزمین فلسطین، نطفه مهیبترین تروریسم تاریخ را بنیاد نهادند و... و چه امروز که با حمایت و پشتیبانی و لجستیک رژیم تروریستی صهیونیستی وحشیانهترین جنایات تاریخ معاصر را مرتکب میشوند.
تبهکاران کمیسیون حقوق بشر
دور از انتظار نبود که زمانی در اواخر دهه 60 میلادی، عنصر تبهکاری همچون اشرف پهلوی، رئیس کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل شود و زمان دیگر جنایتکارانی مانند مناخیم بگین و اسحاق رابین و... جایزه صلح نوبل بگیرند و زمان دیگر قصابی و نسلکشی مسلمانان در میانمار توسط بهاصطلاح صلحطلبان بودایی، مبارزه آرام و غیرخشونتآمیز لقب داده شود! و امروز جایزه من در آوردی صلح فیفا را به قصاب میلیونها انسان یعنی دونالد ترامپ اهدا نمایند. سکوت مرگبار جامعه به اصطلاح جهانی در برابر این جنایات آنقدر رسواگرانه بود که حتی صدای برخی رسانههای غربی را هم درآورد که آیا این قربانیان، حقوقی نداشتند یا اساسا بشر نبودند؟!
اگر به نوشتههای مونتسکیو در کتاب معروف «روحالقوانین» بازگردیم متوجه میشویم که در پاسخ این سؤال، گزینه دوم صحیح است. مونتسکیو و همفکرانش، بومیان آمریکا و سیاهان آفریقا را وحشیانی میدانستند که از انسانیت و بشریت دور هستند و به نظرشان اگر به چنین شکلی آفریده شدهاند، از آنرو بوده که مغضوب خداوند قرار گرفتهاند!
این نگاه قرون وسطایی و نژادپرستانه در عمق تفکر غربی و سیستم سیاسی و فرهنگی غرب جدید تنیده شده، بهطوری که اجزا و ابعاد مختلف این سیستم و اخلاف و نمایندگان آن، به هیچ وجه قدرت کتمان آن را ندارند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- مونتسکیو- روحالقوانین- جلد 15- فصل 5- صفحه 258 و 259
2- همان
3- همان
4- ویل دورانت- تاریخ تمدن- جلد نهم- صفحه 665
5- ویل دورانت- تاریخ فلسفه- ترجمه عباس زریاب خویی- تهران- 1357- صفحه 276
6- کاترین دوم- هنری والتوتون – پاریس- 1955- صفحه 287
7- ولتر- کلیات آثار- جلد 43- صفحات 232 و 233
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
مقام ارشد صهیونیست: در جنگ 12 روزه ایران دوربینهای ما را در اختیار داشت
بوگیری برای غرب(یادداشت روز)
اخبار ویژه
یدیعوت آحارونوت: اسرائیل قبل از7 اکتبر قصد حمله به غزه و ترور رهبران حماس را داشت
باید در تعیین تکلیف زندانیان بدهکاری که بعد از سالها توان پرداخت دیون را ندارند تسریع کرد
عربستان و چین تجاوز به تمامیت ارضی ایران را محکوم کردند
دانشجویان باید مانع وارونهنمایی واقعیت توسط دشمن شوند
حکایت پدران ضد بشر مدعیان امروز حقوق بشر!
دامهای فریبنده و خسارتهای ویرانگر!(مقاله وارده)
اتوبوس و مترو فردا برای بانوان پایتخت رایگان است
همکاری چین، روسیه و هند در حوزه انرژی بی اعتنا به تحریمهای آمریکا
برجام، ابزار نفوذ آمریکا در سیاست داخلی ایران بود
۴۷۵ نقطه از پایتخت برای کمتوانان مناسبسازی شده است
برجام، ابزار نفوذ آمریکا در سیاست داخلی ایران بود
برجام، ابزار نفوذ آمریکا در سیاست داخلی ایران بود