روزنامه اعتماد
1404/09/19
همايش اودلاجان نگاهي به آينده
«همايش اودلاجان، نگاهي به آينده» كه به همت خانه ارديبهشت اودلاجان در روزهاي 26، 27 و 28 آذر 1404 در عمارت بلديه تهران برگزار ميشود، رويداد مهمي است زيرا اولين بار است كه همايشي براي شناسايي و معرفي يك محله در تهران با اين وسعت و عمق برگزار خواهد شد. حضور نامهاي مطرح در تهرانشناسي و اودلاجانشناسي و فرهنگ شهري ازجمله فرهاد توحيدي، دكتر علي غفاري، مهندس عليرضا قهاري، احمد محيط طباطبايي، رضا كيانيان، دكتر اسكندر مختاري طالقاني، هوشنگ مرادي كرماني، فرهاد ورهرام و هارون يشايايي و ارائه 24 موضوع تحقيقاتي و تحليلي به خودي خود معرف اعتبار اين همايش است. در كنار همايش، دو رويداد ديگر هم برگزار خواهد شد: «نمايشگاه معماري براي اودلاجان» و «رونمايي از چهار كتاب در حوزه تهرانپژوهي». «همايش اودلاجان، نگاهي به آينده» و همايشهايي از اين جنس، نمونه ورود و دغدغه مردم و در شكل سازمان يافته آن نهادهاي مدني مانند خانه ارديبهشت اودلاجان به موضوع شهر و تاريخ شهر است. اغلب ما دهههاست عادت كردهايم تنها دولت را متولي شهر بدانيم و نقش خود را در بهترين شكل به همشهريهايي وظيفهمند كاهش دادهايم. فكر ميكنيم همين كه پسماندتر و خشك را جدا كنيم و به دست بازيافت محله برسانيم و آب زيادي مصرف نكنيم و آشغال در خيابان نريزيم، وظيفه شهرونديمان تمام شده و بررسي سياستهاي كلان و حافظه و تاريخ شهر و افقي كه در آينده پيش رويمان قرار دارد، البته نه وظيفه ما بلكه وظيفه آنهاست! و اين آنها ميتواند از نهادهاي حكومتي و دولت و شهرداري شروع شود تا دانشگاهها و... همايش اودلاجان شايد اولين قدم با مشاركت مردم و فرهيختگان و دغدغهمندان در امور شهري و اجتماعي و فرهنگي نباشد، اما بيشك از مهمترين آنهاست، چرا كه گامي است تخصصي و كارشناسي فراتر از كليشههاي رايج و حرفهاي تكراري و گلهها و شكايتهاي هميشگي. از ويژگيهاي مهم اين همايش «نگاه به آينده» است. بهروز مرباغي، مديرعامل خانه ارديبهشت اودلاجان و دبير اجرايي همايش توضيح ميدهد: «قرار نيست به تجليل و شناخت ديروز و امروز اودلاجان پرداخته شود، قرار است تعدادي از سخنرانان افق آينده محله را ترسيم كنند و براي اعتلا و ارتقاي منزلت زيستي آن راهحلهاي كارشناسانه و قابل تحقق ارائه کنند.» مشاركت نهادهاي مدني در سياستگذاري و اجرا و بررسي و تحليل از مهمترين ويژگیهاي يك جامعه توسعه يافته است. اينكه مردم نه به عنوان فرد و نه براي نفع شخصي و گله و شكايت، بلكه در نهادهاي مدني با هدف خير جمعي متشكل ميشوند، در جلسات كارشناسي دغدغههاي خود را مطرح ميكنند و جايگاه نهادهاي حاكميتي و مدني را در مديريت كوتاهمدت و درازمدت شهري باز ميشناسند، اتفاق مباركي است، اما اين حركت رو به جلو زماني كامل ميشود و به بار مينشيند كه حاكميت به معناي وسيع آن، اهميت مشاركت مردم را درك كند و جايگاه اين مشاركت را بشناسد و قدر آن را بداند. نه مردم ميتوانند به تنهايي بار مديريت شهر را به دوش كشند و نه اينبار سنگين را نهادهاي حاكميت ميتوانند به تنهايي به منزل برسانند. اصل مهم توسعهيافتگي و ايجاد شهري كه همه در آن احساس آرامش و آسايش كنند در ارتباطات افقي بين مسوولان و نهادهاي مدني كه نماينده مردم هستند، معني پيدا ميكند، نه در روابط گسيخته و از بالا به پايين و خشمگينانه بين مسوولان و مردمي كه يكديگر را درك نميكنند، چيزي از مشكلات هم نميدانند و هر يك راه خود را ميروند. و البته همايشهايي مانند «همايش اودلاجان، نگاهي به آينده» از ابزارهاي اين مهم است.
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
دورنماي افزايش مشاركت مديريتي زنان
احضار، سكته، ابهام
از بشقاب تا متابولیسم
ابعاد پنهان دكترين امنيت ملي امريكا
تغيير رويكرد دولت به سمت اجارهداري
جوابيه شركت معادن زغال سنگ كرمان به گزارش «اعتماد»
ادعاي شوراي همكاري خليجفارس: روايتسازي بيقاعده
كدام پيشبيني؟
سنگ بنزين در چاه و دولتي كه بايد كاري بكند
تبعات اصلاح استراتژيهاي گذشته؟!
دموكراسيتودهها و پوپوليسم
مادري سيال
سند امنيت ملي ۲۰۲۵: بازگشت به دكترين مونرو
برای توسعه کشور فرصت باید برای همه مردم فراهم باشد
همايش اودلاجان نگاهي به آينده
در ستايشِ كارداني
يك نفر بايد دنيا را نجات بدهد
فيلم كوتاه چند دقيقه تا حقيقت
وايلد از روح آدمي ميگويد
ببينيد كي گفتيم
كدام پيشبيني؟
سنگ بنزين در چاه و دولتي كه بايد كاري بكند
دموكراسي تودهها و پوپوليسم
مادري سيال