تورم و بلاتکلیفی پروژههای نیمهتمام صنعتی
گروه صنعت و تجارت: همزمان با افزایش تورم و در حالی که نگاهها بیش از هر زمان دیگری بر جهش قیمتها در بخشهای مختلف اقتصادی کشور متمرکز شده، یک واقعیت تلخ کمتر دیده میشود. پروژههای نیمهتمام صنعتی که سالهای متمادی به امید توسعه و اشتغال کلنگزنی شدهاند، امروز زیر بار تورم و بیثباتی اقتصادی به نماد ناکارآمدی تبدیل شدهاند. تورم نهتنها هزینههای روزمره مردم را سنگین کرده، بلکه بهطور مستقیم بر هزینههای ساخت و تجهیز واحدهای صنعتی اثر گذاشته و بسیاری از طرحها را در همان مراحل ابتدایی متوقف کرده است. این پروژهها که قرار بود موتور محرک تولید باشند، حالا به سازههای نیمهکارهای بدل شدهاند که سرمایههای ملی را میبلعند و امید کارگران و مهندسان را به یأس بدل میکنند. به گزارش «تجارت»، در شرایطی که هر روز آمار تورم جدید منتشر میشود و سیاستگذاران وعده مهار آن را میدهند، واقعیت میدانی صنعت چیز دیگری است: تورم افسارگسیخته، پروژههای صنعتی را از مسیر تکمیل خارج کرده و سرمایهگذاران را به عقب رانده است. کارخانههایی که میتوانستند صدها فرصت شغلی ایجاد کنند، امروز به دلیل افزایش چندبرابری هزینهها و نبود نقدینگی، نیمهکاره رها شدهاند. این وضعیت نهتنها به معنای هدررفت منابع مالی و انسانی است، بلکه نشان میدهد تورم چگونه بهطور مستقیم آینده تولید و اشتغال کشور را گروگان گرفته است. پروژههای نیمهتمام صنعتی، آینه تمامنمای تورمی هستند که از نمودارهای اقتصادی فراتر رفته و به زندگی واقعی مردم و آینده اقتصاد ضربه زده است.
تورم و افزایش هزینههای ساخت
تورم در سالهای اخیر بهطور مستقیم هزینههای ساخت پروژههای صنعتی را چند برابر کرده است. مصالح ساختمانی، تجهیزات و ماشینآلاتی که در گذشته با قیمتهای معقول تهیه میشدند، امروز با جهشهای چندبرابری عرضه میشوند. این افزایش هزینهها باعث شده بسیاری از پروژهها در همان مراحل ابتدایی متوقف شوند و سرمایهگذاران توان ادامه کار نداشته باشند. مدیران پروژهها میگویند که برآوردهای اولیه دیگر هیچ ارتباطی با واقعیت ندارد. پروژهای که قرار بود با بودجه مشخصی تکمیل شود، امروز چند برابر آن بودجه نیاز دارد. این وضعیت نهتنها سرمایهگذاران را دلسرد کرده، بلکه اعتماد عمومی به امکان تکمیل پروژههای صنعتی را نیز از بین برده است. از سوی دیگر، هزینههای انرژی و حملونقل نیز بهشدت بالا رفتهاند. پروژههای صنعتی که نیازمند انتقال مواد اولیه و تجهیزات سنگین هستند، با افزایش قیمت سوخت و خدمات حملونقل عملاً سودآوری خود را از دست دادهاند. این فشار مالی، چرخه تکمیل پروژهها را کند کرده و بسیاری را به تعطیلی کشانده است.
تورم و نیروی انسانی
کارگران و مهندسانی که در پروژههای صنعتی مشغول به کارند، بیشترین فشار تورم را احساس میکنند. حقوقی که دریافت میکنند، در برابر افزایش قیمت مواد غذایی، اجاره مسکن و هزینههای درمانی، عملاً بیارزش شده است. بسیاری از کارگران میگویند که درآمدشان حتی کفاف هزینههای ابتدایی زندگی را نمیدهد. این وضعیت باعث شده نارضایتی در میان نیروی کار افزایش یابد. برخی مجبور شدهاند شغل دوم یا کارهای غیررسمی را برای تأمین هزینههای خانواده انتخاب کنند. اما کار در پروژههای صنعتی بهخودیخود سخت و طاقتفرساست و داشتن شغل دوم، فشار جسمی و روحی مضاعفی بر آنان وارد میکند. در نتیجه، انگیزه و بهرهوری نیروی انسانی کاهش یافته است. وقتی کارگر یا مهندس نمیتواند نیازهای اولیه خانوادهاش را تأمین کند، طبیعی است که تمرکز و انرژی لازم برای کار در شرایط سخت پروژههای صنعتی را نداشته باشد. این مسئله نهتنها بر کیفیت کار، بلکه بر ایمنی محیط کار نیز تأثیر منفی گذاشته است.
پروژههای نیمهتمام و هدررفت سرمایه ملی
تورم باعث شده بسیاری از پروژههای صنعتی نیمهکاره رها شوند. این پروژهها که قرار بود موتور محرک تولید باشند، امروز به سازههای نیمهکارهای بدل شدهاند که سرمایههای ملی را میبلعند. هر پروژه نیمهتمام، به معنای صدها کارگر و مهندس بیکار و دهها خانوادهای است که امیدشان به آینده از دست رفته است. علاوه بر این، منابع مالی عظیمی که صرف آغاز پروژهها شده، عملاً بلااستفاده مانده و هیچ بازدهی برای اقتصاد کشور ندارد. این وضعیت نهتنها سرمایههای ملی را هدر داده، بلکه فرصتهای شغلی زیادی را از بین برده است. پروژههای نیمهتمام صنعتی، نماد ناکارآمدی مدیریت اقتصادی و بیتوجهی به آثار تورم هستند؛ نمادی که هر روز در برابر چشم مردم قرار دارد و اعتماد عمومی را فرسوده میکند.