روزنامه ابتکار
1396/06/25
«ابتکار» در گفتوگو با 10فعال اصلاح طلب و اصولگرا بررسی کرد دغدغههای این روزهای سیاسیون
نسترن فراهانیسیاست، عرصهای که همواره در همه کشورها با سروصدای بسیاری همراه بوده است. فضای شیرینی که غالبا با اتفاقات تلخ همراه بوده و ناکامی جناحها و گروههای رقیب در رسیدن به اهداف خود، فضای سیاست را بعضا با حب و بغض همراه میسازد. اما در میان همه حواشی سیاسی شایعاتی که به قول معروف نمک بازیهای سیاسی است، دغدغههایی هستند که همواره فعالان سیاسی با هر عقیده و هر جناحی را نگران میکند. این دغدغهها میتواند از مشکلات درون جناحی شروع شود و به نگرانی در رسیدن به اهداف کلی آن جریان ختم شود. البته که هیچگاه این نگرانیها پایان ندارند و با حل هر مشکل، مشکلی جدید برسر راه فعالیتهای سیاسی جناحها، گروهها، افراد و احزاب سبز میشود. درواقع فعالان سیاسی همواره با سیل عظیمی از مشکلات پیش بینی نشده همراه بودهاند که حتی با حل آنها دغدغه تکرار مشکلات را برای آنها باقی میگذارد.
بخشی از دغدغههای هر جناح، هرگروه، هر فرد و یا هر حزبی به هماهنگی با دولت و سیاستهای آن منتهی میشود و بخش دیگری از آن هم به سیاست گذاریهای کلی کشور برمیگردد به طوری که فعالان سیاسی بعضا در جهت رسیدن به اهداف سیاسی خود با مشکلاتی مواجه میشوند که روند حرکت آنها را کند میکند. ضمن اینکه بعضا این مشکلات کلیتر هستند و در جهت توسعه و اهداف و منافع ملی کشور پیش میآیند که موجب نگرانی فعالان سیاسی با هر دیدگاه و جناحی میشود. در همین خصوص اشرف بروجردی رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران از دغدغه این روزهایش به «ابتکار» گفت:« به موفقیت رسیدن دولت روحانی مهمترین دغدغه سیاسی من است. موفقیت روحانی و تلاش برای عملکرد بهتر او در دولت بستری است که نه تنها آّینده سیاسی خود او را فراهم میکند بلکه باعث پیشرفت و نفوذ بهتر اصلاحطلبی در بین تمام لایههای جامعه میشود. همه نهادها باید دست به دست یکدیگر دهند تا دولت در عمل به وعدههای خود موفق عمل کند. علاوه بر این اگر دولت و شهرداری بتوانند در عملکرد خود موفق باشند، فضا برای آینده اجتماعی جامعه علیالخصوص آینده اصلاحطلبان فراهم میشود. بنابراین اگر دولت بتواند به وعدههای خود جامه عمل بپوشاند، میتواند بزرگترین سرمایه را برای آینده اصلاحطلبی به ارث بگذارد.» فاطمه راکعی فعال سیاسی اصلاحطلب اما در خصوص مهم ترین دغدغه سیاسی خود در این برهه از زمان به مسائل ریزتر و سخت تری اشاره کرد و در این خصوص به «ابتکار» گفت:« از دغدغههای اصلی من رفع حصر و قرار گرفتن زنان در جایگاه های مدیریت ارشد است. جایگاه مدیریتی زنان مسئله مهمی است که سالیان طولانی برای آن تلاش میشود و برای به سرانجام رسیدن آن از هیچ تلاشی نباید فروگذار کرد. درواقع توانمندیهای زنان در عرصه مدیریت ارشد به توسعه هرچه بیشتر و سریعتر کشور کمک میکند. زنان باید در عرصههای مدیریتی فارغ از مسائل جنسیتی به کار گرفته شوند و از توانمندیهای آنها بهره مندی لازم انجام گیرد. وی افزود:«البته بعضا سنگاندازیهایی انجام میشود که مانع از تلاش در این زمینه میشود. اما درخصوص مسائل درون جریان اصلاحطلبی هم باوجود همه ایرادهایی که به سازوکارهای جریان اصلاحطلبی وارد است، اما اجماع و انسجام آنها توانست موفقیتهای بسیاری را برای کشور به ارمغان بیاورد.»
اما در این میان افراد دیگری هم هستند که علاوه بر نقد به فضای سیاسی جامعه نقد اصلی را به سیاست گذاران کلان کشور وارد میدانند و معتقدند که وضعیت امروز کشور از ایدهآلهای آنهافاصله زیادی دارد و بر این باورند که سیاست و دولت مکمل یکدیگر هستند و هیچ دولتی بدون رعایت استانداردهای سیاسی و سیاست گذاری کشور نمیتواند در پیشبرد اهداف خود موفق عمل کند. حمیدرضا ترقی فعال سیاسی اصولگرا از جمله افرادی است که اساس مشکلات کشور را از جای دیگری جز درون جریانهای سیاسی میداند. وی در این باره به «ابتکار» گفت:« دغدغه اصلی من فاصله بین دولت اسلامی و دولت فعلی است که باید در جهت کاهش این فاصله تلاش کرد. بعد از گذشت چند دهه از انقلاب هنوز نتوانستهایم دولت اسلامی تشکیل دهیم و دولتها نوعا با مبانی اسلام فاصله دارند. بنابراین باید تلاش کنیم هردولتی که روی کار میآید ما را به آرمانهای اسلامی نزدیکتر کند. درواقع بعد از شکلگیری انقلاب اسلامی هنوزهم دولتی که مبانی اسلامی را رعایت کند در کشور تشکیل نشده است. ضمن اینکه دغدغه آنها اساسا دولت دینی و حفظ مبانی دین نیست. درنتیجه باید در جهت دولتسازی اسلامی تلاش شود تا از نظر فرهنگی هم مبانی اسلامی در جامعه پررنگتر شود.» محمد هاشمی رفسنجانی از اعضا حزب کارگزاران هم درخصوص مسائل فرهنگی مانند حمیدرضا ترقی نگاه انتقادی داشت و نسبت به دور شدن فضای جامعه از مبانی اسلامی ابراز نگرانی کرد. او در این باره به «ابتکار» گفت:« دغدغه اصلی من مسائل فرهنگی جامعه است. در حال حاضر مسائل فرهنگی جامعه دودسته است. گروهی هستند که عمدتا تظاهر و ریاکاری میکنند و واقعیت اعتقادی در آنها خیلی کم است. گروه دیگر هم هستند که هیچ توجهی به فرهنگ اسلامی و ارزش های اسلامی ندارند و این خوشایند جامعه اسلامی نیست.» اما فارغ از مسائلی که مربوط به دولت و اقدامات آن میشود. مسائل دیگری هم در کشور هستند که درون جریانها و در بین فعالان سیاسی مطرح میشود. این مسائل بعضا به بداخلاقیها یا رفتارهای غلط افرادی که فعالیت سیاسی میکنند و یا رقیب سیاسی هستند، اشاره دارد. غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی نماینده مجلس در این خصوص به «ابتکار» گفت:«حفظ منافع و مسائل ملی باید مدنظر جناحها قرارگیرد و چه اصولگرایان و چه اصلاح طلبان باید در جهت حفظ منافع ملی بکوشند. البته که در حال حاضر این مسئله یا به طور کل دیده نمیشود یا اصلا وجود ندارد. ضمن اینکه تقوای سیاسی در کشور از بین رفته است. درواقع جناحها برای نابودی یکدیگر از روش های شیطانی و توطئهآمیز استفاده میکنند. بدون اینکه در نظر بگیرند با این روش راه دستیابی به منافع ملی هم دچار اختلال میشود. این درحالی است که یک ایران کشوری اسلامی است در آن هیچ تقوای سیاسی دیده نمیشود و گروهها همواره تهمت و دروغ را نسبت به یکدیگر روا میدارند.» اما فعالان سیاسی دیگر بعضا نظری این چنین ندارند و نسبت به مسائلی که دولت قول
سیاست گذاریهای صحیح در قبال آنها داده، ابراز نگرانی میکنند. به عنوان مثال عبدالله ناصری عضو شورای مشورتی رئیس دولت اصلاحات مشکل اساسی را خارج از محدوده دولت نمیدانست و دغدغه او مشکلاتی است که عموم جامعه بعد از انتخابات96 بازهم با آنها دست و پنجه نرم میکنند. او در این خصوص به «ابتکار» گفت:« چرا بعد از انتخابات 96 جامعه سیاسی جوان ما دغدغهمند شده است؟ جوانان دچار بحران هویت مجدد شدهاند و فکر نمیکردند بعد از انتخابات 96 دچار مشکلاتی همچون بیکاری یا عدم انتخاب زنان در مناصب مدیریتی، شوند.» حسن بیادی فعال سیاسی اصولگرا هم دیدگاهی نزدیک به دیدگاه عبدالله ناصری دارد و حل نشدن مشکلات جامعه را مدیون سیاستهای غلط دولت میبیند. او در این خصوص به «ابتکار» گفت:« این روزها نارضایتی مردم مهمترین دغدغه من است که به آن توجه نمیشود و مانند آتش زیر خاکستر است. وعدههای مسئولان همچنان در حد وعده باقی میماند و برای حل مشکلات بیکاری و اقتصادی هیچ عملی انجام نمیدهند در واقع حرفهای آنها در قالب شعار است و شعار هم باقی میماند و دراین میان تنها مردم هستند که آسیب میبینند.» شهربانو امانی عضوشورای شهر پنجم هم مهمترین دغدغه خودرا رسیدگی به مطالبات مردم بیان کرد و به «ابتکار» گفت:
« پاسخ گویی نهادهای قدرت، نمایندگان مجلس، نمایندگان شورا، به مطالبات مردم، از مهمترین دغدغههای من است و البته بسترسازی برای مشارکت عمومی مردم ایران از جمله در شهرها برای بهبود وضع عمومی شهرها از جمله تهران بهتر است نهادهای مختلف و شهرداری دست به دست یکدیگر دهند تا مشکلات اساسی تهران حل شود چراکه 30درصد مشکلات در کلان شهر تهران است. بنابراین تهران به عنوان الگوی تمام شهرها باید تحت کنترل تمام نهادها با همکاری یکدیگر باشد و البته دغدغه مهم دیگرم رسیدگی به مطالبات زنان و بهبود وضعیت آنها در جامعه است. چراکه زنان بخش مهمی از جامعه هستند و برای رفاه آنها باید سیاستگذاریهای لازم انجام شود.» اما غلامرضا ظریفیان فعال سیاسی اصلاح طلب نگاه دیگری به مسائل داشت و دغدغههای او دورتر از وعده های دولت بود. او در این خصوص به «ابتکار» گفت:«جامعه ما در عرصههای مختلف رشد کرده اما هنوز هویت جامعه مدنی حرفه ای را پیدا نکرده، بدین معنا که در جامعهای که سیاست وسیاستگذاری در آن استاندارد و حرفهای باشد، راه فعالیت احزاب را بازمیگذارد. سازمانهای مردم نهاد در عرصههای مختلف و خصوصا جوانان، باید فعال باشند. درواقع هرچقدر بتوان جامعه مدنی را با تکیه بر احزاب و نهادهای مردمی اداره کرد با موفقیتهای بیشتری
روبه رو میشویم. ساماندهی احزاب، نقش بسیار موثری در آموزش شهروندی، فرهنگ عمومی و البته فعالیت سامان یافته نسل جوان دارد. وی افزود:«مشارکت نهادمند در احزاب و سازمانهای مردم نهاد شکل میگیرد و البته در این میان نقش شفافیت رسانهها بسیار مهم است. چراکه احزاب و فعالیت کارآمد آنها باید به طور شفاف در رسانهها به تصویر کشیده شوند. شفافیت رسانهها، رانت خواری و زیادهطلبیها را کاهش میدهد و حتی بداخلاقیها و تهدیدها از سوی جناحها هم کاهش پیدا میکند. اگر حکومت و جامعه در کنار یکدیگر قدرت داشته باشند، میتوانند مسائل و مشکلات را به شکل بهتری حل کنند. قدرت جامعه و حکومت مکمل یکدیگر هستند و قدرت هریک از آنها به تنهایی آسیب آفرین است.» اما با دقت به دغدغه های اکثر فعالان سیاسی میتوان گفت تمامی آنها نگران مطالبات مردم و رسیدگی به آنها هستند. حسین کنعانی مقدم از اعضای حزب سبز ایران دراین خصوص به «ابتکار» گفت:« مطالبات مردم باید روی میز اقدام قرار گیرد و نه تنها دولت بلکه همه نهادهای قدرت و حکومت باید در جهت رفع مطالبات مردم کوشا باشند. درواقع در حال حاضر در قبال برخی اعتراضها مبنی بر کم کاری بعضی نهادها و عدم مسئولیت پذیری آنها در قبال مردم پاسخهای غیرمنطقی داده میشود. به طوری که افرادی که به عملکرد آنها معترض میشوند را ضد انقلاب مینامند. این رویه باید تغییر کند و هیچ ارتباطی با مسائل جناحی
ندارد.»
وی افزود:« مطالبات مردم باید همیشه اولویت و دغدغه همه نهادها باشد. البته که از نظر برخی افراد مردم راضی هستند و فقط افرادی که ضد انقلاب هستند ناراضی اند. رضایتمندی مردم از مهمترین دغدغههای من است. مسئله بعد هم آرمانها و شعارهای انقلاب باید با توجه به شرایط زمان تحقق پیدا کند.» در انتها میتوان گفت این دغدغههایی که فعالان سیاسی در خصوص مطالبات مردم و اتفاقاتی که درون جریانهای بیان میکنند، نشان دهنده مسائلی است که همواره دنیای سیاست را با بالا و پایین و جنب و جوش مواجه کرده است و همین دغدغهمند بودن فعالان سیاسی بعضا باعث پیشبرد منافع مردم میشود.
البته که دغدغهها و بیان آنها کافی نیست و رسیدگی و توجه به دغدغههای مردم و فعالان سیاسی که به نوعی نمایندگان مردم هستند میتواند در بهبود وضعیت کشور اثرگذار باشد.
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
عقب ماندن ایران از سیاست های گسترش استفاده از خودروهای برقی چه نتایجی خواهد داشت؟
«ابتکار» در گفتوگو با 10فعال اصلاح طلب و اصولگرا بررسی کرد
دغدغههای این روزهای سیاسیون
محمدعلی وکیلی
اصلاح طلبی روی لبه نفرت وعشق
آیا شفافیت برای جلب توجه مردم به بازار سرمایه کفایت میکند؟
ویترین خالی بورس !
موسیقی فاخر چه تعریفی دارد؟
نت خوب، نت بد
«ابتکار» حملات تروریستی عراق و انگلیس را بررسی میکند
موج خشونت از ناصریه تا لندن
بحرانهاى مدام، آفت حافظه تاریخى
دوراهی وسوسهبرانگیز پیشپای سینماگران
دوراهی وسوسهبرانگیز پیشپای سینماگران