هفتم آبان و یک نکته

علی کدخدازاده روزنامه نگار شرايط به‌گونه‌اي رقم خورد كه هفتم آبان حضور معني‌داري در پاسارگاد اتفاق نيفتاد. بعد از اينكه علاقه به حضور در كنار آرامگاه كوروش زياد شد، سازمان‌هايي شروع به دعوت براي اين حضور كردند و سپس مدعي شدند كه اين حضور به خاطر احترام و باور مردم به مشی و تلقي آنها است. از سوي ديگر برخي معتقد بودند براي اينكه آن سازمان‌ها نتوانند مدعي همراهي مردم باشند، لازم است ميزان حضور در پاسارگاد كم شود. هر دو دسته در دام يك استدلال غلط افتاده‌اند؛ اين تشكل‌ها ده‌ها پيشنهاد و درخواست ارایه كرده‌اند كه هيچ‌كدام مورد توجه قرار نگرفته‌ است. در داخل كشور، مثلا به مناسبت 22بهمن، سازمان الف بيانيه دعوت به مشاركت در تظاهرات مي‌دهد، گروه بزرگي در ميدان آزادي جمع مي‌شوند، اين سازمان ادعاي همدلي مردم با نظرهايش را دارد؛ اما همين مردم به بيانيه آن سازمان در خصوص نامزد انتخابات مجلس توجه نكرده و به ديگري رأي مي‌دهند. هنرمندي دعوت به امر خير مي‌كند، مردم در امر خير شركت مي‌كنند، او مدعي همراهي مردم با خودش مي‌شود؛ اما همان هنرمند وقتي دعوت به تماشاي يك فيلم خاص را مي‌كند، از آن فيلم استقبال نمي‌شود. فدراسيون فوتبال دعوت به حضور مردم در ورزشگاه براي مسابقه تيم ملي با تيم رقيب را مي‌كند، ورزشگاه پر مي‌شود؛ اما همان فدراسيون وقتي فلان فرد را به‌ عنوان سرمربي انتخاب مي‌كند، مردم اعتراض مي‌كنند. ماست توليدي شركت الف با استقبال چشمگير مردم مواجه مي‌شود اما پنير آن شركت را كسي نمي‌خرد.  چهره‌اي نام‌‌آشنا، نسبت به رفتارهاي خرافي در مراسم سوگواري هشدار مي‌دهد، آن رفتار بشدت تعديل مي‌شود؛ اما هشدار وي نسبت به اشعار نوحه‌ها با استقبال مواجه نمي‌شود. مرحوم‌ هاشمي رفسنجاني نتوانست رأي مردم را در انتخابات مجلس به دست آورد؛ اما در انتخابات خبرگان با رأي چشمگيري اول شد.  عليرضا منصوريان با فشار هواداران استقلال سرمربي اين تيم شد اما در اخراجش كسي اعتراض نكرد. شايد در آن سوي آب‌ها، گرايش مردم به سازمان‌ها، نهاد‌ها و افراد قابل تأمل باشد اما در كشور ما اين گونه نيست. طي اين سال‌ها وجدان جمعي به يك تصميم كلي رسيده است و در آن مسير قدم برمي‌دارد. وجدان جمعي زيرك است؛ كار خود را مي‌كند و نهاد‌ها، تشكيلات، سازمان‌ها، چهره‌هاي فرهنگي، هنري، سياسي و نظاير آن براي اينكه مورد وثوق قرار بگيرند، خود را پيوست علايق مردم مي‌كنند. آخر اينكه، اگر قرار باشد به هر چهره يا سازمان و تشكيلاتي كه ادعاي همراهي مردم با او را داشت، واكنش نشان داده شود، نتيجه آن فقط محروم‌كردن مردم از تظاهرات ملي و سوگواري‌هاي ديني، همايش‌هاي ورزشي، فرصت‌هاي اجتماعي و نشاط عمومي خواهد بود.