روزنامه جوان
1397/03/09
همچنان به حمایت نیاز داریم
باورش نمیشد. برای قهرمانی به میدان رفته بودند، اما باور نمیکرد در کنار قهرمانی که بزرگترین هدف تیم بود، توانسته بود خانم گلی بازیها را هم به دست آورد آن هم فقط با پاس گل بیشتر. بارها پیش از آن خانم گلی لیگ را تجربه کرده بود، اما خانم گلی آسیا در کنار قهرمانی، حس دیگری داشت که هرگز تجربهاش نکرده بود. عنوانی که قبل از بازی فینال تصور میکرد باید به فاطمه اعتدادی برسد و در طول بازی هم بارها با فریادهایش از بازیکنان خواسته بود شرایط را برای گلزنی فاطمه مهیا کنند، اما هتتریک برابر ژاپن، این عنوان را به او داد؛ عنوانی که سالها برای به دست آوردنش تلاش کرده بود.تکرار قهرمانی به مراتب سختتر از کسب عنوان قهرمانی است. فکر میکردید یک بار دیگر موفق به کسب این افتخار شوید؟
همانطور که گفتید تکرار قهرمانی به مراتب سختتر است. ۲۰۱۵ رفته بودیم که یک کار بزرگ انجام دهیم. باورمان نمیشد قهرمان شویم. اگر هم نمیشدیم کسی حرفی نمیزد، اما این بار همه چیز فرق میکرد. انتظارات از ما خیلی بالا رفته بود. ما قهرمان آسیا بودیم و باید ثابت میکردیم این عنوان به سادگی به ما نرسیده است. سالها برای به دست آوردن چنین عنوانی سخت تلاش کرده بودیم و خدا را شکر که شرمنده مردم نشدیم.
امسال برخلاف همیشه اردو و بازیهای خوبی تدارک دیده شده بود، این نتیجه حمایتی بود که از تیم بانوان شد؟
شک نکنید. ما ماهها در اردو بودیم، هرگز پیش نیامده بود که در عرض شش، هفت ماه هشت بازی دوستانه داشته باشیم آن هم با تیمهایی، چون ایتالیا، روسیه، اوکراین و چین که از بهترینهای دنیا هستند. این بازیها خیلی به ما کمک کرد و اعتماد به نفس ما را بالا برد و باعث شد به هیچ عنوان به گل خوردن و باختن فکر نکنیم و فقط به فکر سه امتیاز بازی باشیم، به طوری که در بازی با چین وقتی عقب افتادیم، اصلاً نگرانی و استرسی نداشتیم. بعد از ۲۰۱۵ ما استراحتی نداشتیم و با همان فرمان پیش رفتیم. کادر فنی پس از المپیک داخل سالن تغییر کرد، اما تغییرات مثبت و رو به رشد بود و شرایط را به مراتب بهتر کرد. هشت، ۹ ماه قبل از تایلند در اردوهای فشرده بودیم. زحمت زیادی کشیدیم. البته فشار زیادی هم روی ما بود، اما باید قهرمان میشدیم. باید نتیجه زحماتی را که کشیده بودیم و تدارکات خوبی که دیده شده بود میدیدیم. این بار همه حمایت کرده بودند. از مردم گرفته تا مسئولان. به هر حال قهرمانی به سادگی به دست نمیآید و این را خوب میدانستیم.
بازیها را خیلی خوب و با نتایجی پر گل آغاز کردید. چطور این مسئله باعث غرور کاذب نشد؟
قبل از هر چیز، هدف ما قهرمانی بود و برای رسیدن به آن برنامه داشتیم. از شرایط بازیها هم خبر داشتیم و خوب میدانستیم در مرحله گروهی دو بازی داریم که نسبت به بقیه آسانتر است، پس دلیلی نداشت با ۱۴ گلی که به ترکمنستان زدیم و ۹ گل به ازبکستان دچار غرور کاذب شده یا اشباع شویم. ما به دنبال قهرمانی بودیم و فقط قهرمانی میتوانست ما را اشباع کند نه هیچ چیز دیگری. ضمن اینکه کادر فنی و خانم مظفر و اسلامیان و بقیه مدام حواسشان به بازیکنان بود و کاملاً ما را تحت کنترل داشتند.
یعنی شهرزاد مظفر علاوه بر مسائل فنی، مسائل روحی- روانی تیم را هم تحت کنترل داشت؟
بله، ما در این خصوص جلسات زیادی داشتیم. اینطور نبود که تمرین، تاکتیک گل زدن باشد و تمام، خداحافظ. سرمربی تیم روی تکتک بازیکنان، خصوصیات اخلاقی، رفتاری و فنی آنها اشراف داشت. جلسه آخر ما را دور هم جمع کرد و در خصوص تکتک بازیکنان صحبت کرد. اینکه چطور هستیم، چه خصوصیات و تواناییهایی داریم و چطور در تمرین، در بازی و مسابقه میتوانیم باشیم. کاملاً واقعیت و هدفی را که داشتیم برایمان ترسیم کرد و قرار بود برایش بجنگیم. همیشه حواسش به بازیکنان بود که امروز در چه شرایطی هستیم، از نظر روحی، روانی، فنی و به طور کامل روی همه اشراف داشت و شاید به همین دلیل هم بود که توانستیم با اعتماد به نفس بالا به بهترین نتیجه دست یابیم و نتیجه زحماتمان را ببینیم.
این مسابقات برای سارا شیربیگی علاوه بر قهرمانی، خانم گلی را هم به دنبال داشت. عنوانی که پیش از این بارها در لیگ به دست آورده بود.
من سه دوره خانم گل لیگ شده بودم، اما خانم گلی آسیا یک چیز دیگر است. خیلی دلم میخواست به این عنوان برسم. برایش خیلی تلاش کردم. امسال به دلیل مصدومیت خیلی به خودم فشار نیاوردم که مسابقات آسیایی را از دست ندهم و به همین دلیل با دو گل کمتر، اعتدادی بود که خانم گل لیگ شد. نه اینکه خانم گلی لیگ مهم نباشد نه، ما بهترین لیگ و بهترین بازیکنان آسیا را داریم و خانم گلی لیگ هم خیلی مهم است، اما خانم گلی آسیا یک چیز دیگر است، این عنوانی بود که تاکنون به دست نیاورده بودم و خدا را شکر میکنم توانستم به دستش بیاورم.
البته هتتریک در فینال باعث شد به این عنوان برسید.
بله، قبل از مسابقه آخر با بازیکنان حرف زده بودیم که هوای اعتدادی را داشته باشیم که خانم گل شود. باید حواسمان به این بود که شماره هشت ژاپن گل نزند. وقتی بیرون زمین بودم مدام فریاد میزدم که به فاطمه پاس بدهید، اما هتتریک که کردم، با پاس گل بیشتر خانم گل شدم، اما هرگز اینطور نبود که به خاطر خانم گلی، خودخواهانه فقط به گلزنی خودم فکر کنم. در تیم ما کسی اینطور فکر نمیکند. به همین دلیل هم بود که دو خانم گل در تیم ما بود با ۹ گل زده که این نشان از اتحاد بچهها و البته توانایی بالای آنها داشت. عنوانی که با کمک همه به دست آمده و به همه تعلق دارد نه فقط به من. اما شاید باورتان نشود وقتی لوح را به من دادند فکر میکردم بابت بهترین بازیکن شدن است نه خانم گلی که وقتی فهمیدم نمیتوانم بگویم چه حس خوبی داشتم و چقدر خوشحال شدم.
بعد از این موفقیتها چه انتظاری از مسئولان دارید؟
باید همچنان به حمایتها ادامه دهند. نباید در خواب این قهرمانیها بخوابیم و همه چیز را رها کنیم. نمیپذیرند که ایران قهرمان آسیا بماند. برای حفظ این عنوان باید تلاش کنیم. باید به تیم جوانان بها دهیم تا فردا روز با کنار رفتن هر یک از ما تیم ملی جایگزین خوبی داشته باشد. البته مسائل مالی و شغلی هم هست. این روزها قولهای خوبی داده شده است. ما بیشتر وقتمان را در اردوها سپری میکنیم و فرصتی برای پیدا کردن شغل نداریم و فوتسال را هم که کنار بگذاریم، به دلیل شرایط سنی که داریم زمانی برای استخدام نیست. البته قولهایی دادند که فکر نمیکنم نخواهند عملی کنند، اما فوتسال بانوان نیازمند حمایت است. میشود لیگ را سر و سامان داد. در حال حاضر جز سه تیم بقیه از نظر مالی بازیکنان را ساپورت نمیکنند. لیگ قوی داشتن یعنی تیم ملی قوی. کاش فدراسیون برای جوانان فکری کند که به المپیک بروند. آقایان مسابقات زیادی برای دیده شدن دارند، اما بانوان نه. مسئولان دیدند نتیجه حمایت از تیم فوتسال بانوان دو قهرمانی بود.ای کاش به این حمایتها ادامه دهند تا این موفقیتها هم ادامه داشته باشد.