می خواهند اکیپ خودشان را داشته باشند!

انتظار مقام از تیم ملی اشتباه بود. مشخص بود هندبال ما با این روندی که دارد، مقام نمی آورد. با تغيیراتی که سال های سال است در هندبال می‌بینیم نمی شد توقع مدال داشت. با این‌حال باخت می‌تواند جزوی از پیروزی‌های آینده باشد. امیدوارم از این شکست درس گرفته باشیم. لازم است که فدراسیون برای پایه‌ها برنامه‌ریزی خوبی داشته باشد و فقط چشمش به بزرگسالان نباشد. اگر می خواهیم در آسیا حرفی برای گفتن داشته باشیم مجبوریم برنامه هایی را برای آینده هندبال پایه، طراحی، اجرا و پیگیری کنیم. نباید هندبال را رهاکنیم. این‌طور نباشد که لیگ را شروع کرديم، نزدیک مسابقات آسیایی یک تیم را اعزام کنیم و ... . برنامه‌ریزی کوتاه مدت را هرکسی بلد است اما کسی که در رأس قرار می گیرد، باید برنامه‌ریزی بلند‌مدت داشته باشد. باید بداند چهار سال آینده می خواهد چه‌کار کند یا هشت سال آینده می خواهد به کجا برسد. متاسفانه این برنامه‌ریزی‌ها در هندبال ما وجود ندارد. نفرات کنونی تیم ملی، بهترین نسل هندبال ما هستند اما شرایط سنی آن ها به طوری است که شاید تا دو سال آینده کنار بروند. به نظر من نسلی که پشت سر این نفرات بخواهد جایگرین شود، نساخته‌ایم. ريیس فدراسیون می گوید مقام می آوریم، به نظر من اگر او انتخابی جام جهانی را می دید، متوجه می شد که این کار در توان‌مان نیست. با این وضعیت و شرایط نمی‌توان گفت، توانایی مدال گرفتن داشتیم. اگر قرار بود مقام بیاوریم، در انتخابی جام جهانی مشخص می شد اما آنجا تقصیرات را گردن سرمربی انداختیم؛ گفتیم برنامه نداشتیم، زمان کم بود، هماهنگی وجود نداشت و ... در حال حاضر نیز همین حرف ها را می زنیم. این حرف هارا 10، 15 سال است می زنیم.
فدراسیون باید به فکر آینده هندبال باشد. در حال حاضر اوضاع لیگ ما درست نیست. اسپانسر مالی نداریم و مشکلات بزرگ دیگری که همه از آن اطلاع دارند.از نظر من اینکه ما داعیه قدرت در آسیا را داریم ،شعار است. همین بحرین تا چندسال پیش برای رده چهارم یا پنجمی بازی می کرد اما حالا کره جنوبی و ژاپن را می برد و به فینال می رسد. ما برنامه ریزی نداریم. در آسیا 6، هفت تیم پرقدرت حاضرند، در بین این ها هر تیمی برنامه ریزی و تدارک بهتری داشته باشد، موفق است. هر کشوری هم برنامه ریزی نداشته باشد مثل ما می شود. مدام حسرت می خوریم ای کاش این کار را کرده بودیم، ای کاش اردو داشتیم و... باید به چهار سال نگاه کنیم. بررسی کنید چه برنامه ای برای چهار سال داریم. یک بار با فدراسیون تماش بگیرید و بگویید برنامه چهار سال آینده را به ما بدهید تا آن را برای مردم منتشر کنیم. اگر برنامه ای بود به شما جایزه می دهم!
هندبال ما دیمی است و با این وضعیت به جایی نمی رسیم. متاسفانه باید بگویم این وضعیت به رأس فدراسیون مربوط می شود. دبیر فدراسیون کمک‌مربی می‌شود و بزرگ‌ترهای این رشته دیده نمی شوند. معتقدم می خواهند نسل کشی کنند. می خواهند آشنایان خودشان را بگذارند و اکیپ خودشان را داشته باشند. طبیعی است کارمان به اینجا کشیده می شود. وقتی اوضاع این‌گونه باشد من نوعی هم در خانه می نشینم و کار خودم را می کنم و دور و بر هندبال هم نمی روم! وقتی در رشته ای بزرگانش کنار گذاشته شوند، مطمئن باشید آن رشته نابود می شود. در مورد کادر فنی تیم ملی نمی توان نظر و قضاوتی داشت. در یکی، دو بازی اخیر چیز خاصی ندیدم. شاید زمانش کم بوده یا امکانات لازم را در اختیار نداشته است. ما از لحاظ تجهیزات، امکانات و نیرو ضعیف هستیم. اگر بخواهیم یک اردوی ملی بگذاریم ممکن است 50 نفر دعوت شوند اما از این 50 نفر، 12 نفر را هم نمی توان جدا کرد چون پایه ها و آموزش ما این‌قدر ضعیف است که سرمربی تیم ملی باید با بازیکنان پاس و دریافت کار کند.